Παρασκευή 19 Νοεμβρίου 2010

Καταγγελία-μήνυση του φωτοειδησειογράφου του Γαλλικού Πρακτορείου Ειδήσεων (AFP), Αρη Μεσσίνη


ΠΡΟΣ
ΤΟΝ Κ. ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΠΛΗΜΜΕΛΕΙΟΔΙΚΩΝ ΑΘΗΝΩΝ

ΕΓΚΛΗΣΗ – ΜΗΝΥΣΗ

Κατά αγνώστων αστυνομικών υπαλλήλων

Του Αριστοτέλη ΜΕΣΣΙΝΗ του Δημητρίου.

Εργάζομαι ως ανταποκριτής ξένου τύπου στο Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων και γι’ αυτό καλύπταμε την επετειακή πορεία του Πολυτεχνείου της 17-11-2010. Ειδικότερα τώρα κάλυπτα με την κάμερα μου όλη την πορεία της εκδήλωσης της πορείας του Πολυτεχνείου από την πλατεία Κλαυθμώνος, μέχρι την λήξη της πορείας, όπως συνηθίζεται, μπροστά στην αμερικάνικη πρεσβεία.

Α) Λίγο πριν το τέλος της πορείας άρχισαν κάποια επεισόδια μεταξύ Χίλτον και μεγάρου Μουσικής (πέτρες από διαδηλωτές και ρίψη χημικών από την αστυνομία) που κατέγραφα ενώ ταυτόχρονα ομάδες των ματ έκαναν προσαγωγές και συλλήψεις, τις οποίες εγώ κατέγραφα με την φωτογραφική μου κάμερα. Μετά την αμερικανική πρεσβεία και στο ύψος της Alpha Bank επί της οδού Βασιλίσσης Σοφίας 124 (πύργος Αθηνών). Μερικά παιδιά που συμμετείχαν στην ειρηνική πορεία μετά την ρίψη χημικών έτρεξαν να προφυλαχθούν σε παρακείμενη καφετέρια και εκεί πήγαν και οι δυνάμεις των ΜΑΤ και άρχισαν να μαζεύουν κόσμο για έλεγχο και διασταύρωση στοιχείων. Εκεί εγώ όταν είδα ότι άρχισαν να μαζεύουν παιδιά της πορείας πήγα να καταγράψω το γεγονός. Όταν πήγα να σηκώσω την κάμερα μου δέχτηκα επίθεση από ένα ένστολο μέλος της διμοιρίας των ΜΑΤ που προσπάθησε να με εκφοβίσει προκειμένου να φύγω και στην συνέχεια με κλώτσησε παρότι εγώ είχα γυρίσει για να φύγω γιατί φοβήθηκα σπάζοντας μου ένα εξάρτημα του εξοπλισμού μου. Εγώ γύρισα και του είπα: «Τι κάνετε κύριε; Εγώ δημοσιογράφος είμαι, την δουλειά μου κάνω». Όταν το είπα αυτό σήκωσε την ασπίδα του για να με χτυπήσει στο πρόσωπο αλλα άπλωσα το χέρι μου για να προστατευθώ και τελικά δέχτηκα ένα δυνατό χτύπημα στο χέρι. Ταυτόχρονα δέχτηκα και ένα χτύπημα γκλόμπ από άλλο ένστολο (συνάδελφο του πρώτου), μέλος κι αυτός της ίδιας διμοιρίας των ΜΑΤ και τρομοκρατημένος υποχώρησα και γι’ αυτό τον λόγο δεν συγκράτησα τα διακριτικά της ταυτότητας τους. Τα παραπάνω συμβάντα έγιναν περίπου κατά τις 18:20 το απόγευμα της Τετάρτης, 17-11-2010.

Β) Καταλαβαίνοντας ότι δεν μπορούσα πλέον να κάνω την δουλειά μου εκεί και τρομοκρατημένος για την σωματική μου ακεραιότητα έφυγα και προχώρησα παραπάνω στην οδό Μεσογείων (και ειδικότερα στον αριθμό 50) όπου εκεί άντρες της ομάδας Δ έχουν συλλάβει έναν άντρα και τον έχουν στο έδαφος οπότε πήγα κι εγώ να καταγράψω το συμβάν περί ώρας 18:40. Όταν με είδαν ότι τραβάω με την κάμερα την σκηνή κινήθηκαν εναντίον μου απειλώντας με και λέγοντας μου: «πάρε δρόμο, θα σου σπάσουμε την κάμερα». Εγώ οπισθοχώρησα και στάθηκα σε παρακείμενο περίπτερο χωρίς να έχω άλλη οπτική επαφή με το προαναφερθέν συμβάν μαζί με συναδέλφους, έναν εικονολήπτη και δύο τρεις φωτογράφους άλλων δημοσιογραφικών μέσων. Ξαφνικά λοιπόν ένας αστυνομικός της άμεσης δράσης έρχεται καταπάνω μου και άρχισε να με σπρώχνει βίαια και με δύναμη χωρίς κανένα λόγο, απλώς επειδή ήμουν εκεί με σκοπό να με διώξει από το σημείο. Εγώ μετά από αυτό υποχώρησα μερικά βήματα και στάθηκα με μερικούς συναδέλφους μου ακριβώς δίπλα στο παρακείμενο περίπτερο. Χωρίς όμως να περάσει περισσότερο από ένα λεπτό ένας άλλος ένστολος αστυνομικός, μέλος της ομάδας Δ, ήρθε τρέχοντας κι αφού προσπέρασε έναν άλλο φωτογράφο και τους άλλους συναδέλφους μου, με κατεύθυνση προς εμένα που βρισκόμουν ανάμεσα στους υπόλοιπους συναδέλφους. Εγώ πάλι επειδή αντιλήφθηκα ότι κινούνταν απειλητικά εναντίον μου γύρισα να φύγω κι εκείνη την στιγμή πηδάει επάνω στη πλάτη μου και με χτυπάει με δύναμη με το γκλόμπ του και στη συνέχεια γύρισε και έφυγε. Όταν έφυγε εγώ δεν έφυγα από το σημείο αλλα άκουσα έναν συνάδελφο του να λέει: «έλα, τελείωσε, πάμε να φύγουμε» οπότε κι εγώ κατευθύνθηκα προς τις μηχανές τους που ήταν σταθμευμένες στο δρόμο. Ένας συνάδελφος μου, που είδε το περιστατικό μου είπε: «φωτογράφισε τον αριθμό της πινακίδας» αλλα επειδή είχα ήδη δεχτεί επίθεση του απάντησα: «δεν πρόκειται να σηκώσω την κάμερα διότι θα μας λιώσουν» αλλά πλησίασα και είδα τον αριθμό της πινακίδας της μηχανής του αστυνομικού που μου επιτέθηκε χωρίς λόγο και είναι: ΕΑ 6949 αλλά επειδή επιβαίνουν δύο σε κάθε μηχανή δεν γνωρίζω επακριβώς αν ήταν ο οδηγός ή συνεπιβάτης της εν λόγω μηχανής ο αστυνομικός που μου επιτέθηκε.

Τονίζω ότι δεν έχει παρέλθει το αυτόφωρο, καθώς τα παραπάνω συμβάντα έγιναν Τετάρτη, 17-11-2010 και ότι είναι αρκούντος ευχερής η εύρεση των υπευθύνων προσώπων καθώς πρόκειται για αστυνομικούς. Προσκομίζω ως αποδεικτικό υλικό και φωτογραφίες των συμβάντων και επιφυλάσσομαι να προσκομίσω και περαιτέρω αποδεικτικό υλικό.


ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΛΟΓΟΥΣ
και με την επιφύλαξη παντός νομίμου δικαιώματος μου

ΖΗΤΩ την ανεύρεση και την ποινική δίωξη όλων των υπευθύνων αστυνομικών σύμφωνα με τα ανωτέρω πραγματικά περιστατικά και τα παραπάνω διαπραχθέντα ποινικά αδικήματα.

ΔΗΛΩΝΩ παράσταση πολιτικής αγωγής για το ποσό των 50 ευρώ και διατηρώ την επιφύλαξη ότι θα διεκδικήσω το υπόλοιπο μέρος των αξιώσεων μου ενώπιον των αρμοδίων δικαστηρίων.

ΜΑΡΤΥΡΑ προτείνω τον Αντώνη Νικολόπουλο, κάτοικο Αθηνών, οδός Αιγίνης, αριθμός 28 – 30, Κυψέλη ενώ επιπλέον επιφυλάσσομαι να προτείνω και άλλους μάρτυρες μετά την διασταύρωση των στοιχείων τους.

ΑΝΤΙΚΛΗΤΟΥΣ – ΠΛΗΡΕΞΟΥΣΙΟΥΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟΥΣ διορίζω:

1) Τον Ανδρέα Κ. Ματθαίου, δικηγόρο και κάτοικο Αθηνών, οδός Αλφειού, αριθμός 19 – 21, Αμπελόκηποι, τηλ 210 6984327.

2) Τον Παύλο Σ. Κελλίδη, δικηγόρο και κάτοικο Αγίας Παρασκευής, οδός Τεμπών, αριθμός 7 – 9, τηλ 210 6002063.


Αθήνα, 18-11-
2010

Τρίτη 16 Νοεμβρίου 2010

ΟΛΟΙ ΑΥΡΙΟ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

Κυριακή 14 Νοεμβρίου 2010

ΞΑΝΘΗ: Συγκέντρωση-Πορεία Δευτέρα 15/11, 6:00 μ.μ. Κεντρική Πλατεία


ΕΞΩ Η ΤΡΟΪΚΑ ΑΠ’ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Ο νέος κύκλος της επίθεσης ΔΝΤ, ΕΕ, Κυβέρνησης και όλου του συστήματος βρίσκεται μπροστά μας. Την έναρξή του σηματοδοτεί η έλευση της Τρόικας τη Δευτέρα 15 Νοέμβρη. Αμέσως μετά το δεύτερο γύρο των εκλογών. Δεν περιμένουν ούτε μέρα!
Νέα μείωση μισθών και μεροκάματων, κατάργηση κλαδικών συλλογικών συμβάσεων, ελευθερία στους εργοδότες να ρυθμίζουν ωράρια και μεροκάματα, νέοι φόροι, αβάσταχτη ακρίβεια, σε τραγικά επίπεδα η ανεργία.
Οι ουρές στα συσσίτια των μεγάλων πόλεων μακραίνουν, οι άστεγοι περισσεύουν και χιλιάδες πλέον οικογένειες δεν μπορούν να πληρώσουν για το φαΐ, το ρεύμα και τις άλλες βασικές ανάγκες. Και τα δύσκολα βρίσκονται μπροστά μας …
ΑΣ ΑΝΟΙΞΟΥΜΕ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΕΝΑ ΝΕΟ ΚΥΚΛΟ ΑΓΩΝΑ
ΑΣ ΒΑΔΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ
Το δρόμο της αυτό-οργάνωσης, παντού. Στους χώρους όπου δουλεύουμε, ζούμε και σπουδάζουμε. Αφήνοντας στην άκρη συνδικαλιστικές γραφειοκρατίες και θεσμικούς φορείς, που έχουν γίνει υποτακτικοί και εκφραστές του συστήματος. Αναλαμβάνοντας πρωτοβουλίες, παίρνοντας την ίδια τη ζωή μας στα χέρια μας.
Το δρόμο του συντονισμού και της κοινής δράσης. Με τα σωματεία βάσης, τις επιτροπές αγώνα και τις πρωτοβουλίες εργαζομένων, ανέργων, νεολαίων. Χωρίς αποκλεισμούς και κομματικά καπέλα.
Το δρόμο της αλληλεγγύης. Στα λαϊκά τμήματα που χτυπιούνται από την επίθεση, στους εργαζόμενους που απολύονται, που τους καταπατούν τα πιο στοιχειώδη δικαιώματα, στους άνεργους, τους άστεγους, τους μετανάστες, στους νέους που διώχνονται από τα θρανία και υφίστανται τη μεγαλύτερη εκμετάλλευση.
Το δρόμο του αγώνα. Για να αποκρούσουμε τη βάρβαρη, αντιλαϊκή πολιτική, κυβέρνησης-τρόικας. Να ανατρέψουμε το Μνημόνιο. Να υπερασπίσουμε το δικαίωμα στη δουλειά, το μεροκάματο, την ασφάλιση, την περίθαλψη, την παιδεία. Για να ανοίξουμε νέους δρόμους κατακτήσεων, ελπίδας και προοπτικής για το λαό και τη νεολαία.
Οι μεγάλες λαϊκές πορείες του περασμένου Μάη, οι παρατεταμένες διαδηλώσεις εκατομμυρίων εργατών και νεολαίας στη Γαλλία και οι μαζικές δυναμικές κινητοποιήσεις των βρετανών φοιτητών δείχνουν το δρόμο αλλά και τις δυνατότητες που υπάρχουν για να τον διαβούμε!!
Κάτω η πολιτική κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ-κεφαλαίου.
Αγώνας για την ανατροπή του Μνημονίου
Συγκέντρωση-Πορεία
Δευτέρα 15/11, 6:00 μ.μ. Κεντρική Πλατεία

Πρωτοβουλία Αντίστασης Ξάνθης
Η Πρωτοβουλία Αντίστασης είναι μια ανοιχτή πρωτοβουλία εργαζομένων, ανέργων, φοιτητών που λειτουργεί με συνελεύσεις, προσπαθώντας να συμβάλει στην ανάπτυξη των αγώνων, της λαϊκής αυτοοργάνωσης, της αλληλεγγύης.

http://prwtovouliaantistasisxanthis.blogspot.com

Σάββατο 13 Νοεμβρίου 2010

"Το «πείραμα» της Λάρισας",ανακοίνωση της πρωτοβουλίας αλληλεγγύης στους συλληφθέντες της Λάρισας

Ακριβώς μετά από δύο χρόνια στις 9 Δεκέμβρη δικάζονται από το Τριμελές Δικαστήριο Ανηλίκων, οι 11 ανήλικοι «τρομοκράτες» της Λάρισας, με το ίδιο αρχικό κατηγορητήριο, βασισμένο στις διατάξεις του «τρομονόμου».

Ήταν 8 Δεκέμβρη του 2008, όταν μετά την πορεία έγιναν συλλήψεις 19 νέων από τους οποίους, οι 11 ήταν ανήλικοι μαθητές/ριες,οι οποίοι οδηγήθηκαν στον εισαγγελέα ο οποίος και αποφάνθηκε ότι αποτελούν το… νέο αίμα της τρομοκρατίας στην Ελλάδα.

Το κατηγορητήριο βαρύτατο και ανυπόστατο, βασισμένο μόνο στις –πανομοιότυπες- καταθέσεις των αστυνομικών, χωρίς προσκόμιση οποιουδήποτε αποδεικτικού στοιχείου, χωρίς εξατομίκευση των κατηγοριών, χωρίς ταυτοποίηση προσώπου και πράξης. Μερικές από τις κατηγορίες που τους αποδίδονται είναι ότι:

«….συγκρότησαν δομημένη και με διαρκή δράση ομάδα/εγκληματική οργάνωση, η οποία λειτουργούσε σε οργανωμένη βάση και με κατανεμημένους ρόλους, που επεδίωκε την διάπραξη εμπρησμών……. η οποία δεν σχηματίστηκε περιστασιακά αλλά με μόνιμο και σταθερό χαρακτήρα και με υποδομή τέτοιας έκτασης και δυναμικής, που διέθετε ποικίλα τεχνικά μέσα πάσης φύσεως….και είχε την δυνατότητα να εναλλάσσεται και να αντικαθιστά τα μέλη της χωρίς να υφίσταται αλλαγή…»

Είναι η πρώτη φορά που ο αντιτρομοκρατικός νόμος ενεργοποιείται για να καταστείλει ένα κίνημα.

Λίγες μέρες νωρίτερα στις 1 Δεκέμβρη, δικάζονται και οι τέσσερις φοιτητές, που συνελήφθησαν στη στάση του λεωφορείου των ΤΕΙ, ως ύποπτοι λόγω εμφάνισης, με «ακράδαντο» στοιχείο ενοχής το ότι ήταν κοντά στη λαϊκή, όπου είχαν μοιραστεί τα τρόφιμα, μετά από απαλλοτρίωση σούπερ μαρκετ της Λάρισας, στις 11/2/2009. Για τους νέους αυτούς η κατηγορία είναι «ληστρική κλοπή κατά συναυτουργία», που μόνο σε συμμορίες ληστών αποδίδεται.

Πέρα από το ότι καμία ενοχή δεν αποδεικνύεται, επιπλέον η ευτελής αξία των αγαθών δεν δικαιολογεί κακουργήματα και είναι χαρακτηριστικό ότι το ίδιο το κατάστημα απέσυρε την μήνυση. Αλλά σ’ αυτό το τόπο «παραγράφονται» μόνο τα μεγάλα εγκλήματα ληστείας και σφετερισμού δημόσιου χρήματος και όταν είναι (δις)εκατομμύρια ευρώ.

Και τα δύο αυτά χαρακτηριστικά γεγονότα εντάσσονταν στο γενικότερο κλίμα καταστολής που είχε στόχο την τρομοκράτηση της νεολαίας που είχε βγει την περίοδο εκείνη δυναμικά στο προσκήνιο μετά την εν ψυχρώ δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, που ήταν η σπίθα που πυροδότησε το μεγαλύτερο εξεγερτικό γεγονός από την εποχή της μεταπολίτευσης.

Το «πείραμα» της Λάρισας το εμπνεύστηκε η κυβέρνηση της ΝΔ, επιστρατεύοντας τις δικαστικές και αστυνομικές αρχές, όμως τώρα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ όχι μόνο δεν καταργεί το «ιδιώνυμο της κουκούλας» όπως υποσχέθηκε, αλλά κάνει ένα ποιοτικό άλμα προς την ίδια κατεύθυνση. Με τον Τρομονόμο Νο 3 που ψήφισε κρυφά (στο θερινό τμήμα της Βουλής), καταργεί τη διάταξη που είχε τεθεί ως ασφαλιστική δικλείδα για να μην συνιστά τρομοκρατική πράξη η τέλεση συγκεκριμένων αδικημάτων όταν συνδέονται με την άσκηση θεμελιωδών ατομικών, πολιτικών και συνδικαλιστικών ελευθεριών. Με λίγα λόγια πλέον όσοι διαδηλώνουν, ή απεργούν είναι… τρομοκράτες.

Οι δίκες αυτές θα αποτελέσουν μια πρόβα τζενεράλε, για τον ολοκληρωτισμό που θέλουν να επιβάλλουν, ώστε να θωρακίσουν το σύστημα από τις επερχόμενες κοινωνικές εκρήξεις. Και το μόνο σίγουρο είναι ότι τέτοιες εκρήξεις θα προκληθούν, εξαιτίας του νέου μεσαίωνα που έχουν επιβάλλει με τις πολιτικές τους οι κυρίαρχοι οικονομικοί και πολιτικοί κύκλοι.
Γι αυτό έχει τεράστια πολιτική σημασία οι νέοι που δικάζονται στις 1 και 9 Δεκέμβρη να αθωωθούν και ο τρομονόμος να μην περάσει.
 
Καλούμε τα κινήματα, τις συλλογικότητες, τις συνδικαλιστικές οργανώσεις, τους φοιτητικούς συλλόγους, κάθε πολίτη σε όλη την Ελλάδα, κόμματα και φορείς, να πάρουν θέση και να δώσουν αυτή τη μάχη.

Απαιτούμε:
Την αθώωση των διωκόμενων
Την κατάργηση του τρομονόμου
Συμμετέχουμε στη πανελλαδική πορεία στη Λάρισα Σάββατο 27 Νοέμβρη στις 13.00, Πλατεία Ταχυδρομείου



Πρωτοβουλία αλληλεγγύης στους συλληφθέντες

Πορεία στη Θεσσαλονίκη ενάντια σε κυβέρνηση - τρόικα


Κάλεσμα της Κίνησης Εργατικής Χειραφέτησης & Αυτοοργάνωσης σε όλους τους εργαζόμενους, τους φοιτητές τους ανέργους καθώς και σε συλλογικότητες, σχήματα και επιτροπές, σε συμμετοχή στην πορεία της ΔΕΥΤΕΡΑΣ 15/11 18.00 ΚΑΜΑΡΑ ενάντια στην Τρόικα τα νέα αντιλαικά βάρβαρα μέτρα.

Απαντάμε στην μαφία κράτους-αφεντικών με την Οργάνωση και την Ταξική πάλη απο τα κάτω μέσα απο τα Σωματεία Βασης & τις Εργατικές Κινήσεις. Εξω από κομματικό και εργοδοτικο συνδικαλισμό των ΠΑΜΕ-ΓΣΕΕ για την οργάνωση της Κοινωνικής Αυτοάμυνας και Αντεπίθεσης με ένα επαναστατικό εργατικό κίνημα και όπλο την ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ!
ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ 15/11 18.00 ΚΑΜΑΡΑ
Να σπάσουμε στο δρόμο την τρομοκράτηση και την εκμετάλλευση του κόσμου της εργασίας.

ΤΑΞΙΚΗ ΠΑΛΗ-ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ-ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ

Πορεία ενάντια σε κυβέρνηση - τρόικα

ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΚΑΙ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΤΟΜΕΑ



Εργαζόμενοι,



Την Δευτέρα 15 του Νοέμβρη, πρώτη μέρα του τριήμερου γιορτασμού της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, καταφθάνει στην χώρα μας η τρόικα των «επιτηρητών». Έρχεται για να επιβάλλουν μαζί με την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ νέα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα, που ξεκινάνε από την κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, την μείωση των μισθών στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, την αύξηση του ΦΠΑ, έως τις χιλιάδες απολύσεις στον δημόσιο τομέα, ένα νέο γύρο φτώχιας και εξαθλίωσης για τους εργαζόμενους.



ΌΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΑΞΙΖΕΙ!!



-ΕΞΩ Η ΤΡΟΙΚΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΜΑΣ

-ΚΑΤΩ ΤΟ ΣΦΑΓΕΙΟ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ-ΕΕ-ΔΝΤ

-ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΒΑΡΒΑΡΗΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΥΤΩΝ ΠΟΥ ΤΗΝ ΣΤΗΡΙΖΟΥΝ.



Η κυβέρνηση μας δήλωσε ότι το εκλογικό αποτέλεσμα την «δικαίωσε» ώστε να συνεχίσει μια πολιτική που θέλει να σώσει τις τράπεζες από την χρεοκοπία οδηγώντας σε αυτήν την κοινωνική πλειοψηφία, που θέλει να βγάλει τις επιχειρήσεις από την κρίση βυθίζοντας τους εργαζόμενους στην φτώχια!



ΑΥΤΗ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΑΤΡΑΠΕΙ. Ήδη οι μεγάλοι αγώνες της προηγούμενης περιόδου έχουν αδυνατίσει την κυβέρνηση.

Ο τριήμερος γιορτασμός του Πολυτεχνείου, με πρώτο σταθμό την παλλαϊκή κινητοποίηση εργαζόμενων και νεολαίας στις 15/11, πρέπει να γίνει απαρχή ενός νέου κύματος αγώνων που θα ραγίσουν την πολιτική του «Μνημονίου», της κυβέρνησης και της ΕΕ, θα κάνουν την εφαρμογή της αδύνατη. Ο ενιαίος, μαζικός, πολιτικοποιημένος αγώνας όλων των εργαζόμενων η άρνηση του κατακερματισμού, των ξέπνοων επετειακών απεργιών είναι ο μόνος δρόμος για να τους σταματήσουμε, για να ανατρέψουμε την επερχόμενη λαίλαπα!!



Σε κάθε πόλη, σε όλη την Ελλάδα, οι εργαζόμενοι και η νεολαία να μετατρέψουν τον γιορτασμό της εξέγερσης του Νοέμβρη σε μάχη ενάντια τις σύγχρονες «χούντες» των πολυεθνικών, των τραπεζιτών και του κεφαλαίου, και ων εκφραστών τους, της κυβέρνησης, της ΕΕ και του ΔΝΤ.



ΔΕΥΤΕΡΑ 15/11

ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ.

ΠΟΡΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΧΩΡΟ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟY ΣΤΙΣ 05.00 μμ

ΠΡΟΣ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ-ΒΟΥΛΗ.

Δευτέρα 8 Νοεμβρίου 2010

Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΜΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΓΡΑΦΕΙ ΠΟΤΕ, ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ…

Δεν θα σταθούμε ούτε θα αναλύσουμε τα όρια της «επιτυχίας» ή «αποτυχίας», που ούτως ή άλλως ποτέ κανένα κόμμα ή περιφανής κομματικός εκπρόσωπος που περιφέρεται στα κανάλια δεν θέτει με σαφήνεια. Όλοι, όπως συνήθως, ψάχνουν και βρίσκουν τον τρόπο να αποδείξουν μια «νίκη» είτε «μικρή» είτε «μεγάλη».

Μικρή σημασία θα έχει, λοιπόν, αν ο Παπανδρέου χρησιμοποιήσει αύριο κάποια νούμερα για να ερμηνεύσει την στήριξη του από την κοινωνία και να δηλώσει ότι την ευχαριστεί για την ανανέωση της εντολής και το προχώρημα της σφαγής των αμνών.

Μικρή σημασία έχει αν δώσει –που δεν θα δώσει– την παραμικρή εξήγηση για το πως είναι δυνατόν να ισχυρίζεται ότι έχει την κοινωνική στήριξη να συνεχίσει το «σωτήριο» έργο του όταν σχεδόν το 45% όχι απλά δεν στηρίζει τον «σωτήρα», αλλά και δεν δέχεται να εκπροσωπηθεί από κανένα μικρό ή μεγάλο κόμμα, «ακρο»αριστερό ή «ακρο»δεξιό.

Μπορεί βέβαια να δηλώνει ο ίδιος ο Παπανδρέου ή ο Σαμαράς ή οι συνήθεις δημοσιολόγοι προβληματισμένοι από το μέγεθος της αποχής, και να αναγνωρίζουν το αγκάθι που αποτελούν οι συνειδητά απέχοντες. Όλοι όμως καταλαβαίνουν πολύ καλά ότι η έκταση που πήρε η ΜΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ –εκτός των άλλων– είναι και μια γερή γροθιά στο στομάχι, όσον αφορά τον εκβιασμό που επιχειρήθηκε με την απειλή της προκήρυξης βουλευτικών εκλογών.

Μια ΜΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ που είναι βέβαιο ότι θα γιγαντωνόταν σε μια τέτοια περίπτωση. Και είναι, βέβαια, τουλάχιστον γελοία τα διάφορα παπαγαλάκια της δημοσιογραφίας, που έσπευσαν να τον επαινέσουν, επειδή με την απόφαση του περί μη προσφυγής σε βουλευτική κάλπη, έδειξε πόσο συνετός είναι.

Όλοι γνωρίζουν ότι παραμένει «γυμνός» όσον αφορά την κοινωνική συναίνεση που επιδίωξε εκβιαστικά να εξασφαλίσει. Όλοι καταλαβαίνουν ότι η δήθεν μεγαθυμία του Παπανδρέου που από «σκληρός και αδίστακτος» και έτοιμος για νέες εκλογές τελικά απλά έκανε γαργάρα τις «απειλές», δεν αποτελεί παρά αδυναμία να εμφανιστεί ως ο πανίσχυρος ηγεμόνας.

Όσο για την πρωθυπουργική παρότρυνση περί ενότητας και εθνικής αλληλεγγύης μάλλον ηχεί σαν αστείο όταν συνοδεύεται από την πραγματικότητα της τεράστιας συμμετοχής στην ΜΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΗΝ ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ της 7ης Νοεμβρίου.

Είναι φανερό πως η κωλοτούμπα του Γιωργάκη οφείλεται στο γεγονός πως οι έξωθεν πάτρωνες δεν του επιτρέπουν να αποσυρθεί. Σ’ αυτόν, όπως και σε κάθε υπηρέτη των συμφερόντων της κυριαρχίας, θα επιτραπεί να αποσυρθεί, αφού πρώτα πάρει τα μέτρα που έχουν προβλεφθεί –και ακόμα περισσότερα–, με σκοπό να στραγγίσουν και τα τελευταία υπολείμματα ικμάδας των σύγχρονων σκλάβων του ελλαδικού χώρου.

Ο κωλοτούμπας, όμως, εκτός από τη γαργάρα άφησε ανοιχτές πόρτες, όταν αναφέρθηκε στην απαιτούμενη «εθνική συνεννόηση». Κι αυτό δεν θα πρέπει να περάσει απαρατήρητο ως προς το τί σκέφτονται και απεργάζονται οι εξουσιαστές.

Εν κατακλείδι.

Θα επιμείνουμε ότι δεν έχει και τόση σημασία ποιος θα σύρει τον χορό των νέων μέτρων, που προβλέπει το μνημόνιο, είτε δηλαδή διαχειριστεί την κατάσταση μια κυβέρνηση του Πασοκ, που στηρίζεται ανοικτά από το ΛΑΟΣ, αλλά και σε πολλά θέματα από την «αντιμνημονιακή» ΝΔ, είτε προκριθεί αργότερα μια κυβέρνηση προσωπικοτήτων, που μπορεί εν μέρει να προκύψει ακόμα και χωρίς την προσφυγή σε βουλευτικές εκλογές αλλά μέσω ενός ανασχηματισμού.

Εκείνο που έχει βαρύτητα είναι η γιγάντωση της κοινωνικής πίστης ότι μπορεί η κοινωνική οργή να εκφρασθεί, ότι μπορούν οι κοινωνικές αντιδράσεις να αντιπαρατεθούν σε κάθε μορφής διαχείρισης της κρατικής επίθεσης, ότι είναι δυνατόν αυτό το οποίο διακόπηκε με βίαιο και εγκληματικό τρόπο την 5η Μάη με τις δολοφονίες στη Marfin και αναμφίβολα εις όφελος της εξουσίας, να βρει τον τρόπο να συνεχιστεί.

Τα φράγματα στους δρόμους που οδηγούν προς τις απελευθερωτικές διεργασίες παραμερίστηκαν, αυτή τη στιγμή, από την στάση εκατομμυρίων ανθρώπων απέναντι σ’ αυτές τις εκλογές.

Δεν διεκδικούμε κανενός είδους αποτελέσματα, επειδή ανήκουν σ’ αυτούς που τα δημιούργησαν, κάνοντας τους πολιτικούς υπηρέτες του συστήματος κυριαρχίας κι εκμετάλλευσης να ψάχνονται.

Στεκόμαστε στη δυνατότητα που υπάρχει ώστε ο καθένας/μία από τα τόσα εκατομμύρια που δεν ψήφισαν, –ανεξάρτητα από τους λόγους για τους οποίους το έκαναν–, να αφιερώσει κάποιο χρόνο στο να σκεφτεί και να «ανακαλύψει» απλά και αποτελεσματικά μέσα και τρόπους που θα του δώσουν τη δυνατότητα να ξανακάνει δικά του “ξεχασμένα” και κλεμμένα όνειρα, να δυναμώσει την ελπίδα, να προσεγγίσει τους δρόμους της ελευθερίας, της ευημερίας και της πληρότητας, χωρίς κράτη και εξουσίες. Αυτό που εμείς ονομάζουμε ΑΝΑΡΧΙΑ.

Θεωρούμε πως η ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ήταν και παραμένει ένα σημαντικό βήμα προς αυτή την κατεύθυνση…
 
Δημοσιεύτηκε από Συσπείρωση Αναρχικών

Κυριακή 7 Νοεμβρίου 2010

ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΣΤΕ ΤΟΥΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ


Να τρομοκρατήσουμε τους τρομοκράτες.

Αυτός θα πρέπει να είναι ο στόχος του ήδη χρεοκοπημένου λαού.

Ποιους απειλεί με χρεοκοπία, τόσο ξεδιάντροπα, ο Παπανδρέου;

Τους Έλληνες πολίτες που καθημερινά διαπιστώνουν ότι η κυβέρνησή σους και το σύστημα εξουσίας, ανταμείβει τους διεφθαρμένους, τους διαπλεκόμενους, εκείνους που πατάνε επί πτωμάτων για να επιβιώσουν;

Ποιους απειλεί ο πρωθυπουργός-προστάτης των τραπεζιτών και των νταβατζήδων των ΜΜΕ;

Ποιους απειλεί ο πρωθυπουργός του διαπλεκόμενου ΟΠΑΠ, ο οποίος στηρίζει το σαθρό σύστημα των ΜΜΕ σκορπώντας δίχως αιδώ τα χρήματα που κονομάει από τα τζανκιά του τζόγου;

Τι περισσότερο έχει να χάσει ο πολίτης, όταν η ξιπασμένη εξουσία τον αντιμετωπίζει σαν σκουπίδι, πετώντας του στα μούτρα την πατσαβούρα της περαίωσης;

Τι περισσότερο έχει να χάσει ο χρεοκοπημένος Έλληνας που βλέπει τον Χριστοφοράκο και τον Καραβέλα να ξύνουν ελεύθεροι τα αχαμνά τους στον ήλιο;

Όχι αγαπητοί μου φίλοι.

Μόνο οι ξιπασμένοι νταβατζήδες και οι αιμοδότες τους οι Τραπεζίτες, έχουν να χάσουν από τη χρεοκοπία.

Έστω κι αν αυτό που θα χάσουν, θα είναι απλά η βολή τους.

Θα ξεβολευτούν μερικές ντουζίνες μεγαλοκαθάρματα, επειδή είναι πιθανόν να χρειασθεί να μετακομίσουν.

Ας συμβάλλουμε όλοι μας σ αυτό.

Ας πανηγυρίσουμε για την Κόλασή τους.

Ας αναγκάσουμε τον Παπανδρέου να πάει σε πρόωρες εκλογές , να κάνει στη συνέχεια οικουμενική και στο καπάκι να έλθει η υπέροχη χρεοκοπία τους να τα κάνει όλα στάχτη και κάρβουνο.

Ναι βρε αλήτες, που τόσα χρόνια ατιμώρητοι , καταληστέψατε αυτή τη χώρα.

Γουστάρουμε χρεοκοπία, ώστε να νιώσετε κι εσείς την καυτή ανάσα της.

Μην φοβάστε τη χρεοκοπία.

Είναι μια δημοκρατική διαδικασία εξαθλίωσης.

Ένα γλυκό μεθύσι ανέχειας.

Η χρεοκοπία θ απελευθερώσει τις δημιουργικές δυνάμεις των καλλιτεχνών, των συγγραφέων, των ανθρώπων που έχουν κάτι να δώσουν σ αυτή τη ζωή.

Θα μας απαλλάξει από τα τηλεοπτικά σούργελα που ξιπάζονται στα κανάλια των νταβατζήδων.

Ναι λοιπόν στις πρόωρες, ναι και στη χρεοκοπία τους.

Οι Έλληνες πολίτες δεν έχουμε κάτι περισσότερο να χάσουμε.

Εκείνοι έχουν να χάσουν τις Τράπεζές τους, τα βρωμοκάναλά τους, τις λίμο τους, τις βιλάρες-να τις πάρετε να τις πάτε αλλού.

Ναι στη γλυκιά, την καλοδεχούμενη χρεοκοπία.

Βοηθήστε όλοι να έλθει μια ώρα αρχύτερα…


 

Εμπρός να τσακίσουμε τυράννους φασίστες

Τετάρτη 3 Νοεμβρίου 2010

Ιρλανδία: Κόκκινη μπογιά σε υπουργό, κατάληψη του υπουργείου Οικονομικών


Μέρα με την ημέρα γίνεται ολοένα και πιο φανερό πως ο λαός δεν αντέχει την τυραννική εκμετάλλευση που υφίσταται, ειδικά σε χώρες όπως η Ιρλανδία όπου τα αντιλαικά μέτρα είναι πιο έντονα. Βέβαια, προς το παρόν η δυσαρέσκεια αυτή εκφράζεται μόνο μέσω "ακτιβισμών", δείγμα και αυτό της ανικανότητας, προς το παρόν τουλάχιστον, ο λαός να κινηθεί πιο πολιτικά, και να αντιστρέψει σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο αυτές τις πολιτικές.

Ας δούμε προς το παρόν νεότερες εξελίξεις από την ιρλανδία, που δύσκολα θα ακουστούν στα "δελτία ειδήσεων" των καναλιών:

Καταρχήν λοιπόν πριν δύο μέρες, η υπουργός υγείας της Ιρλανδίας (η εικονιζόμενη στην φωτογραφία) δέχτηκε επίθεση με κόκκινη μπογιά από διαδηλωτές, που την κατηγορούσαν, και δεν έχουν άδικο, πως "έχει αίμα στα χέρια της", καθώς η υπουργός αυτή πρωτοστατεί στις περικοπές [και] στην υγεία, που προφανώς θα κοστίσουν μερικές ζωές.

Επίσης, σήμερα είχαμε πορεία φοιτητών-εργατών, που κατέληξε σε -σύντομη- κατάληψη του υπουργείου Οικονομικών, και βίαιη απομάκρυνση τους από τα αντίστοιχα ΜΑΤ της Ιρλανδίας.


 

Με τη γλύκα της άρνησης στα χείλη

Μετά τις Κατερίνα και Λήδα Σοφιανού, η Ε. Βλάχου είναι η τρίτη συντρόφισσα που αρνείται να παρουσιαστεί στον ειδικό εφέτη ανακριτή που την κάλεσε να καταθέσει ως «μάρτυρας» για την «υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα».
Μέχρι στιγμής έχουν καλεστεί για «μαρτυρικές καταθέσεις» τουλάχιστον 24 άνθρωποι, είτε από το συντροφικό, φιλικό και συγγενικό περιβάλλον των διωκόμενων για συμμετοχή στον Επαναστατικό Αγώνα είτε εξαιτίας αδιανόητων «υπονοιών», όπως π.χ. ένα αποτύπωμα σε ένα βιβλίο ή σε μια προκήρυξη σε κάποιο από τα σπίτια των συλληφθέντων. Πρόκειται για μια σαφή διεύρυνση των κατασταλτικών μεθοδεύσεων, με κλητεύσεις μετεμφυλιακού τύπου: «δι’ υπόθεσιν σας».
Η στάση των τριών συντροφισσών υποδεικνύει τη δυνατότητα, τόσο στην παρούσα φάση όσο και μελλοντικά, για πλατύτερες και συλλογικότερες αρνήσεις στην ξεκάθαρη πρόθεση-προσπάθεια του κράτους να ποινικοποιήσει πολιτικές, διαπροσωπικές ή συγγενικές σχέσεις και το αναρχικό-αντιεξουσιαστικό κίνημα συνολικότερα. Στα χνάρια του αγώνα για κοινωνική και ατομική απελευθέρωση, που ξεπηδάει μέσα στην κοινωνία-φυλακή, συνεχίζεται ακόμα και μέσα στα κρατικά δεσμωτήρια, δε συνδιαλέγεται με τους δήμιους της ζωής και οραματίζεται έναν κόσμο ελεύθερο, χωρίς εκμετάλλευση και υποταγή.


http://anarxiko-resalto.blogspot.com/2010/11/blog-post.html
 

Άρνηση παρουσίας στον ανακριτή

Την Τετάρτη 3.11.2010 καλούμαι να εμφανιστώ ενώπιον ειδικού εφέτη ανακριτή προκειμένου να «καταθέσω ως μάρτυρας για παρ. άρθρου 187 Α Π.Κ.» σε σχέση με την «υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα».
Δεν μπορώ να παραβλέψω το γεγονός ότι η κλήτευση αυτή εντάσσεται σε μία σειρά επιθετικών κινήσεων με πολλαπλούς στόχους, την οποία έχει εξαπολύσει το κράτος και οι μηχανισμοί του ήδη από τον Απρίλιο του 2010 όταν, στήνοντας ακόμη μία υπερθεαματική «αντιτρομακρατική» παράσταση, συλλαμβάνει τους Ν. Μαζιώτη, Π. Ρούπα και Κ. Γουρνά, που αργότερα αναλαμβάνουν την πολιτική ευθύνη για την οργάνωση «Επαναστατικός Αγώνας», και τους αναρχικούς Β. Σταθόπουλο, Χ. Κορτέση και Σ. Νικητόπουλο, οι οποίοι εξ αρχής αρνούνται το κατηγορητήριο που τους αποδίδεται. Ανθρώπους γνωστούς για την πολιτική τους δράση, ανθρώπους που διατηρούν φιλικές και συντροφικές σχέσεις μέσα στο αναρχικό και αντιεξουσιαστικό κίνημα.
Έκτοτε, με την χρήση των κλασσικών εργαλείων της «αντι»τρομοκρατικής ρητορείας στήνεται μια «κατάσταση έκτακτης ανάγκης» και δρομολογείται μία οργανωμένη κατασταλτική επιχείρηση που καταλήγει να εμπλέκει με τον έναν ή τον άλλο τρόπο δεκάδες ανθρώπους από το άμεσο ή ευρύτερο περιβάλλον των διωκόμενων. Ένας μακρύς κατάλογος συναδέλφων, γειτόνων, συγγενών και φίλων τίθεται στο στόχαστρο αυτής της παρωδίας, με περισσότερο ή λιγότερο «φιλικές» ανακρίσεις, με παρακολουθήσεις και διαρκείς παρενοχλήσεις από την αστυνομία, με την στοχοποίησή τους μέσα από υπαγορευμένα δημοσιεύματα και, εν τέλει, σήμερα, με τις κλήσεις δεκάδων ακόμη στα ανακριτικά γραφεία ως μαρτύρων και την κλήτευση τεσσάρων εξ αυτών ως κατηγορουμένων.
Ενδεικτικό παράδειγμα αυτής της στρατηγικής είναι «το πείραμα της Νέας Φιλαδέλφειας», που εφαρμόστηκε τις πρώτες μέρες μετά τις συλλήψεις: αστυνομική κατοχή μίας ολόκληρης περιοχής, παρακολούθηση όλων των τηλεφωνικών συνδιαλέξεων των κατοίκων για εβδομάδες και πρωτόγνωρες μέθοδοι συλλογής πληροφοριών. Οι υπάλληλοι της αντιτρομοκρατικής ζητούσαν πόρτα –πόρτα από τους κατοίκους, άλλοτε εκβιαστικά και άλλοτε επικαλούμενοι ένα αυθαίρετο αίσθημα ευθύνης για την «κοινή υπόθεση», να καταγγείλουν οτιδήποτε είχε σχέση με τους κατηγορούμενους. Πρόκειται για την κοινωνική μεγέθυνση της ίδιας τακτικής με τις δεκάδες σήμερα μεμονωμένες κλήσεις για μαρτυρικές καταθέσεις, που περνώντας από το γενικευμένο στο εξειδικευμένο, έχει μόνο στόχο και κοινή συνισταμένη την εκβίαση και εμπέδωση της συνεργασίας με τους κατασταλτικούς μηχανισμούς, τον εκφοβισμό, την κοινωνική και πολιτική χαρτογράφηση και την απόσπαση δήλωσης πολιτικών φρονημάτων ή την αποκήρυξή τους.
Ιδιαίτερα σε μία εποχή όπου το κράτος και το κεφάλαιο εξαπολύουν μία πρωτοφανούς βαρβαρότητας επίθεση σε κάθε κομμάτι της κοινωνίας, η υπακοή και η συνεργασία προβάλλονται όχι μόνο ως καθήκον αλλά και ως αρετή και δηλώνεται ξεκάθαρα ότι όπου η συναίνεση δεν μπορεί να εκμαιευτεί ή να εκβιαστεί, επικρέμεται ή εφαρμόζεται η κατασταλτική απειλή. Το σχήμα είναι απλό: η εξαθλίωση εξαπλώνεται, η δυνατότητα γενικευμένης ανυπακοής πλανάται απειλητικά, το κράτος θωρακίζεται... οι κατασταλτικοί μηχανισμοί γιγαντώνονται, εκσυγχρονίζονται και αναβαθμίζουν το νομικό τους οπλοστάσιο. Μία ξεκάθαρη δήλωση τόσο του φόβου όσο και των γενικευμένων κατασταλτικών προθέσεων των κυριάρχων, αποτελεί η ψήφιση του νέου αντιτρομοκρατικού νόμου. Με τις νέες διατάξεις διευρύνεται θρασύτατα η έννοια του «τρομοκράτη» προκειμένου να συμπεριλάβει πρακτικές των κοινωνικών αντιστάσεων [μπορεί στο εξής να αποδίδεται σε άτομα τα οποία κατηγορούνται για από κοινού πλημμεληματικές πράξεις (π.χ. παρακώλυση συγκοινωνιών)] και επιπλέον ποινικοποιούνται και τυπικά οι προσωπικές και φιλικές σχέσεις [μέλη μιας οργάνωσης θεωρούνται πλέον και όσοι παρέχουν «κάθε είδος περιουσιακά στοιχεία, υλικά ή άυλα, κινητά ή ακίνητα ή κάθε είδους χρηματοοικονομικά μέσα»].
Οι αναρχικοί και οι αντιεξουσιαστές δεν μπορεί παρά να βρίσκονται σταθερά και με συνέπεια στο στόχαστρο της επιθετικής αυτής στρατηγικής, ακριβώς γιατί σταθερά και με συνέπεια αποτελούν απειλή για τους καθεστωτικούς σχεδιασμούς, ακριβώς γιατί σταθερά και με συνέπεια αποτελούν το κομμάτι εκείνο της κοινωνίας που συνειδητά αντιστέκεται, συλλογικά οργανώνεται και διαρκώς προτάσσει την ανατροπή της κρατικής και καπιταλιστικής βαρβαρότητας.
Επειδή, λοιπόν, είναι προφανές ότι από την αρχή αυτής της υπόθεσης μέχρι και σήμερα, η επιλογή των ανθρώπων που στοχοποιούνται και τίθενται σε ομηρία γίνεται καθ’ υπόδειξη της πολιτικής τους ταυτότητας και της αξιολόγησής της από τις αρχές˙ επειδή η επιλογή μου ως μάρτυρα (όπως και δεκάδων άλλων) γίνεται με βάση την διαρκή παρουσία μου στον αναρχικό-αντιεξουσιαστικό χώρο˙ επειδή δεν είμαι αρκετά αφελής ώστε να δεχθώ ότιανάμεσα στα χιλιάδες αποτυπώματα που συλλέχτηκαν ως τρόπαια από τις κατοικίες των κατηγορουμένων τα δικά μου επιλέχθηκαν τυχαία - αντίθετα υποδείχθηκαν βάσει των «φακέλων» της αντιτρομοκρατικής˙ επειδή δεν επιθυμώ να μπω στη γελοία διαδικασία επιβεβαίωσης ή αναίρεσης της όποιας εικόνας έχει κατασκευαστεί για μένα και θεωρώντας την κλήτευσή μου αυτή πολιτική, δεν μπορώ παρά να καταλήξω στο μόνο αυτονόητο για μένα:
Αρνούμαι να προσέλθω ενώπιον του ανακριτή, αρνούμαι να καταθέσω οτιδήποτε αφορά τις προσωπικές και συντροφικές μου σχέσεις, αρνούμαι να λάβω μέρος και να νομιμοποιήσω οικειοθελώς αυτή τη διαδικασία που προσβάλλει την νοημοσύνη μου, συνεχίζει έναν ατέρμονο κύκλο στοχοποιήσεων και ανακρίσεων και αφήνει μία επικίνδυνη παρακαταθήκη για το μέλλον των αντιστεκόμενων ανθρώπων. Μία απόφαση που μου επιβάλλει η συνείδηση μου και η αλληλεγγύη μου απέναντι στους φυλακισμένους φίλους και συντρόφους μου.

Κατά τη γνώμη μου ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΟΝΟΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΟΥ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΥΣ

2.11.2010
Ε. Βλάχου

Τρίτη 2 Νοεμβρίου 2010

Σάββατο 30 Οκτωβρίου 2010

Κείμενο του Νίκου Μαλαπάνη για την κλήση του από τον ειδικό εφέτη ανακριτή

Και τώρα διώκεται η αλληλεγγύη...

Τη Δευτέρα 1η Νοέμβρη καλούμαι να παρουσιαστώ ενώπιον του ειδικού εφέτη ανακριτή Κ. Μπαλτά, ως κατηγορούμενος για «την αξιόποινη πράξη της ένταξης σε τρομοκρατική οργάνωση με την ονομασία Επαναστατικός Αγώνας». Το τελευταίο διάστημα αρκετά άτομα του αναρχικού/αντιεξουσιαστικού χώρου, από τον ευρύτερο φιλικό και συντροφικό κύκλο των συλληφθέντων, έχουν κληθεί ως μάρτυρες για την ίδια υπόθεση.

Από τις 10 Απρίλη, όταν συνελήφθησαν έξι αγωνιστές, τρεις εκ των οποίων αρνούνται τη συμμετοχή τους στον Επαναστατικό Αγώνα, έχει ξεκινήσει μια κατασταλτική επίθεση, που, βασιζόμενη στη σιωπή, απλώνεται όλο και περισσότερο. Το γεγονός ότι αυτή τη στιγμή στο στόχαστρο βρίσκομαι εγώ μαρτυρά, για ακόμα μία φορά και ακόμα πιο εξόφθαλμα, το πόσο αυθαίρετα κινούνται οι κατασταλτικοί μηχανισμοί και ταυτόχρονα καθόλου τυχαία. Στο στόχαστρο βρίσκεται ένας ολόκληρος χώρος αλλά και όσοι αγωνίζονται ή εκφράζουν την αλληλεγγύη τους.

Εδώ και 15 χρόνια ανήκω στο κομμάτι εκείνων που αγωνίζονται ενάντια στην εντεινόμενη καταπίεση και τρομοκράτηση της κοινωνίας. Αυτό που ονομάζαμε «επερχόμενη συνθήκη ολοκληρωτισμού» είναι η εξαθλίωση σαν όρος καθημερινότητας και ο φόβος σαν όρος ύπαρξης. Είναι αυτό που εν μέσω κρίσης (Δ.Ν.Τ., μέτρα λιτότητας, νέος αντιτρομοκρατικός) προσπαθούν να εφαρμόσουν τώρα πάνω σε εμένα και τους συντρόφους μου.

Είμαι γνωστός στις διωκτικές αρχές, έχοντας συλληφθεί στο παρελθόν για την κινηματική δράση μου. Κομμάτι αυτής της δράσης ήταν πάντα η αλληλεγγύη στους φυλακισμένους αγωνιστές, εξαιτίας της οποίας φωτογραφήθηκα και στοχοποιήθηκα στην υπόθεση των συλληφθέντων για τον Επαναστατικό Αγώνα. Το μήνυμα είναι σαφές. Οι σύντροφοι που αρνούνται τις κατηγορίες βρίσκονται στα υπόγεια κελιά με μοναδικά στοιχεία την πολιτική τους δράση και τις συντροφικές τους σχέσεις, που ποτέ δεν αρνήθηκαν, με τους Πόλα Ρούπα, Νίκο Μαζιώτη και Κώστα Γουρνά καθώς και με τον Λάμπρο Φούντα. Το πείραμα θεωρείται επιτυχημένο, ώστε να εφαρμοστεί σε ακόμα περισσότερους. Η δίωξή μου, λοιπόν, είναι ξεκάθαρα πολιτική και εκδικητική. Είναι προς γνώση και συμμόρφωση όσων ακόμα επιλέγουν να μάχονται, όσων είναι έτοιμοι να πάρουν την απόφαση να παλέψουν.

Διώκουν σήμερα ξεκάθαρα την αλληλεγγύη, τη συντροφικότητα, την αξιοπρέπεια. Και οι μηχανισμοί μάς χαμογελούν ειρωνικά. Με μοναδικό όπλο μου την αξιοπρέπεια, την αντίσταση και την αλληλεγγύη βαδίζω και θα βαδίζω.

Τέλος, εκφράζω την αλληλεγγύη μου στην κουμπάρα και φίλη μου, μητέρα δύο παιδιών Μαρία Μπεραχά, που διώκεται μαζί μου. Επίσης, τη φιλία μου και αλληλεγγύη μου στους Κώστα Γουρνά και Νίκο Μαζιώτη, που βρίσκονται σε απεργία πείνας από τις 9 Οκτωβρίου, για να σπάσει το καθεστώς απομόνωσης και να βρεθεί κοντά στην οικογένειά του ο Κώστας Γουρνάς.

Μπροστά σε αυτές τις διώξεις θα βγούμε πιο δυνατοί. Το ξέρω, γιατί

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ

Νίκος Μαλαπάνης


Κείμενο της Μαρί Μπεραχα σχετικά με την κλήση της ως κατηγορούμενη για συμμετοχή στον "Επαναστατικό Αγώνα"

Τη Δευτέρα 25 Οκτώβρη ο ειδικός ανακριτής Δ.Μόκκας μου στέλνει μία “ΚΛΗΣΗ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΗΣ” για να απολογηθώ τη Δευτέρα 1 Νοέμβρη “για την αξιόποινη πράξη της ένταξης ως μέλος στην τρομοκρατική οργάνωση με την ονομασία “ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ” “. Την ίδια κλήση παρέλαβε και ο αναρχικός Νίκος Μαλαπάνης, που τυγχάνει να είναι και κουμπάρος μας...

Ο Κώστας Γουρνάς, που μαζί με τους Πόλα Ρούπα και Νίκο Μαζιώτη έχει αναλάβει την πολιτική ευθύνη για συμμετοχή στην Ε.Ο “Επαναστατικός Αγώνας” (ενώ οι συγκατηγορούμενοι τους Β.Σταθόπουλος Σ.Νικητόπουλος και Χ.Κορτέσης αρνούνται κάθε συμμετοχή σε αυτή), είναι ο σύντροφος της ζωής μου και πατέρας των δύο 22μηνών παιδιών μας.

Ο σύντροφός μου, αφού βασανίστηκε στη Γ.Α.Δ.Α, μετά τη σύλληψη του , προφυλακίστηκε στις φυλακές Τρικάλων. Από τις 9 Οκτώβρη έχει κατέβει σε απεργία πείνας στις φυλακές Κορυδαλλού, μαζί με το Νίκο Μαζιώτη (ενώ άλλοι αλληλέγγυοι φυλακισμένοι κάνουν αποχή συσσίτιου) με αίτημα το αυτονόητο : να παραμείνει στην Αθήνα που είναι ο τόπος κατοικίας της οικογένειάς του. Σήμερα διανύει την 20η μέρα απεργίας, βρισκόμενος σε κρίσιμη κατάσταση στο νοσοκομείο μαζί με το Νίκο Μαζιώτη.

Ένας πόλεμος μαίνεται εντός των “τειχών”, στην προσπάθεια του κράτους να θέσει τους φυλακισμένους αγωνιστές σε καθεστώς ομηρίας με όλα τα μέσα. Η προσπάθεια για την εξόντωση του συντρόφου μου κάνει “κύκλους” κι έξω απ’τα “τείχη” προσπαθώντας να θέσει σε ασφυκτικό ψυχολογικό κλοιό και την οικογένεια.

Η πίεση που δέχεται ο Κώστας ως προς τη στάση που κρατάει είναι καθαρά εκδικητική.

Η τρομοκρατία που ασκείται σε συντρόφους και συγγενείς είναι επίσης εκδικητική.

Δεν θα απολογηθώ σε κανέναν για τη ζωή μου και γιατί επέλεξα τον Κώστα για σύντροφο και πατέρα των παιδιών μας.

Δεν θα απολογηθώ για σενάρια που έχουν κατασκευάσει για το πρόσωπο μου.

Για τις αρχές, δυνητικά και με βάση, μόνο, τις κοινωνικές, πολιτικές και οικογενειακές μας σχέσεις μπορούμε να είμαστε όλοι “μέλη” του “Επαναστατικού Αγώνα”.

Ας μπει μία τελεία στις διώξεις που προκύπτουν από τις σχέσεις αυτές.

Η υπομονή έχει τα όρια της…



Μαρί Μπεραχά

28/10/2010

Κείμενο απάντησης σε κλήση ειδικού ανακριτή για κατάθεση από την Λήδα Σοφιανού

Πριν λίγες μέρες έλαβα και εγώ, όπως πολλοί ακόμα αγωνιστές, κλήση ειδικού εφέτη ανακριτή για να καταθέσω ως μάρτυρας σε σχέση με την υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα.

Πριν από έξι μήνες, κατά τη διάρκεια της κατασταλτικής επιχείρησης υπό τον γενικό τίτλο «εξάρθρωση του Επαναστατικού Αγώνα» -που είχε σαν αποτέλεσμα τη σύλληψη και προφυλάκιση έξι αγωνιστών-, το κράτος επιχείρησε να διευρύνει το κατασταλτικό του πλαίσιο, στοχοποιώντας και άλλα πρόσωπα, ανάμεσά τους και εμένα.

Στις 14 Απρίλη του 2010, σε δημόσια απάντησή μου στα τρομοσενάρια της αστυνομίας και των ΜΜΕ, είχα αναφέρει: «... όσον αφορά τη «διαρροή» του ονόματός μου σε σχέση με αποτύπωμα που αναφέρεται ότι βρέθηκε σε βιβλίο στο σπίτι του δολοφονημένου συντρόφου Λάμπρου Φούντα, έχω να δηλώσω τα εξής: Πρώτον, δεν συνηθίζω στην καθημερινότητά μου να κυκλοφορώ με γάντια! Και, δεύτερον, η μνήμη του δολοφονημένου αγωνιστή με γεμίζει με αισθήματα τιμής και συγκίνησης για αυτόν, και οργής για τους φονιάδες του. Τέλος, εκφράζω την αλληλεγγύη μου στους συλληφθέντες και σε όλους τους διωκόμενους αγωνιστές. Αν χρειαστεί, θα επανέλθω.»

Η διαδικασία των ανακρίσεων που εξελίσσεται το τελευταίο διάστημα κατευθύνεται για μια ακόμα φορά από την Αντιτρομοκρατική, η οποία με βάση υποτιθέμενα «στοιχεία» της έρευνας κατασκευάζει και πάλι σενάρια, δίνοντας τον τόνο σε αυτόν το νέο κατασταλτικό κύκλο. Όπως τον περασμένο Απρίλη, έτσι και σήμερα αυτό που επιχειρείται είναι η ποινικοποίηση των πολιτικών και κοινωνικών σχέσεων ανάμεσα στους αγωνιστές, η ευρύτερη στοχοποίηση και τρομοκράτηση του αναρχικού-αντιεξουσιαστικού κινήματος και η απομόνωσή του από την κοινωνία. Αυτές οι κινήσεις αντανακλούν το φόβο του κράτους για τη δυναμική και τη διεισδυτικότητα των κοινωνικών προταγμάτων του αντιεξουσιαστικού αγώνα, ιδιαίτερα σε μια περίοδο όπου, κάθε φωνή που υψώνεται ενάντια στους πολιτικούς και οικονομικούς σχεδιασμούς για την επιβολή ακόμα σκληρότερων όρων εκμετάλλευσης και ελέγχου στην κοινωνία, όπως και κάθε προσπάθεια συνάντησης και αλληλεγγύης ανάμεσα στους επιμέρους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες, αντιπροσωπεύουν και μια νέα απειλή για ένα γενικευμένο κοινωνικό ξέσπασμα.

Η άρνησή μου να παρουσιαστώ στον ανακριτή είναι απόρροια της συνολικής πολιτικής μου τοποθέτησης, τόσο απέναντι στη συγκεκριμένη υπόθεση, όσο και απέναντι σε κάθε απόπειρα τρομοκράτησης, φίμωσης και εξουδετέρωσης του αγώνα για την κοινωνική απελευθέρωση.

Σε αυτό τον αγώνα, θα με συνοδεύει πάντα η μνήμη των δολοφονημένων συντρόφων που πάλεψαν για έναν ελεύθερο κόσμο, και θα στέκομαι πάντα αλληλέγγυα στο πλευρό των φυλακσιμένων αγωνιστών.

Αλληλεγγύη στους αναρχικούς Χ. Κορτέση, Β. Σταθόπουλο και Σ. Νικητόπουλο που βρίσκονται προφυλακισμένοι αρνούμενοι κάθε συμμετοχή στον «Επαναστατικό Αγώνα», και στους προφυλακισμένους αγωνιστές Π. Ρούπα, Ν. Μαζιώτη και Κ. Γουρνά που έχουν αναλάβει την πολιτική ευθύνη της συμμετοχής τους στην οργάνωση.

Λήδα Σοφιανού
26 Οκτώβρη 2010

Άρνηση κατάθεσης της Κατερίνας Σοφιανού στον ειδικό ανακριτή

Την Παρασκευή 22/10 καλούμαι να εμφανισθώ ενώπιον του ειδικού ανακριτή εφέτη Αθηνών που χειρίζεται την υπόθεση του «Επαναστατικού Αγώνα» προκειμένου να εξετασθώ ως μάρτυρας.



Η κλήτευσή μου γίνεται στο πλαίσιο ενός κυνηγιού μαγισσών που έχει στηθεί, καθώς το τελευταίο διάστημα πολλοί αναρχικοί και αντιεξουσιαστές καλούνται ως «μάρτυρες» με βάση τις υποδείξεις και τα σενάρια της Αντιτρομοκρατικής. Μοναδικό αντικείμενο της ανάκρισης αποτελούν οι ενδεχόμενες προσωπικές και συντροφικές σχέσεις με τους έξι φυλακισμένους αγωνιστές για την υπόθεση του «Επαναστατικού Αγώνα», όπως και ο έλεγχος «κοινωνικών φρονημάτων», σε μια απόπειρα διεύρυνσης των κατασταλτικών μεθοδεύσεων.



Η συγκεκριμένη κίνηση των μαζικών ανακρίσεων εντάσσεται στην εμπέδωση της κρατικής καταστολής και των τρομονόμων, στη στοχοποίηση του αναρχικού κοινωνικού κινήματος και στην τρομοκράτηση της κοινωνίας συνολικά. Άλλωστε, η διαρκής –πλην μάταιη– αγωνία του κράτους είναι ακριβώς το πώς θα καταπνίξει την πάντοτε ζωντανή προοπτική της εξέγερσης και πώς θα συντρίψει την κοινωνική και ταξική αλληλεγγύη, για να πάρουν τη θέση τους ο φόβος, η σιωπή και ο χαφιεδισμός, ώστε να μην τολμά κανείς να σηκώσει κεφάλι μέσα σε καιρούς άγριας εκμετάλλευσης που επιβάλλεται στην κοινωνία από τα πολιτικά και οικονομικά αφεντικά.



Αρνούμαι να προσέλθω στην ανάκριση καθώς δεν έχω τίποτε να προσφέρω σε αυτούς τους σχεδιασμούς. Αντίθετα, ως αναρχική έχω επιλέξει να συνεισφέρω με όλες μου τις δυνάμεις στον κοινωνικό αγώνα για έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση. Κομμάτι αυτού του αγώνα είναι και η αλληλεγγύη στους πολιτικούς κρατούμενους. Η αλληλεγγύη στους 3 αναρχικούς (Χ. Κορτέση, Σ. Νικητόπουλο, Β. Σταθόπουλο) που παλεύουν για την άμεση απελευθέρωσή τους αρνούμενοι κάθε συμμετοχή στον «Επαναστατικό Αγώνα», καθώς και στους 3 αγωνιστές που έχουν αναλάβει την πολιτική ευθύνη για τον «Ε.Α.» (Π. Ρούπα, Κ. Γουρνά, Ν. Μαζιώτη), και ιδιαίτερα στους απεργούς πείνας Γουρνά και Μαζιώτη, οι οποίοι αυτή τη στιγμή διακινδυνεύουν την υγεία και τη ζωή τους διεκδικώντας να αρθεί το εκδικητικό καθεστώς απομόνωσης που έχει επιβληθεί στον Κ. Γουρνά.



22 Οκτώβρη 2010

Κατερίνα Σοφιανού


Παρασκευή 29 Οκτωβρίου 2010

ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΔΙΟΔΙΑ

Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, επί υπουργίας Σουφλιά, με τους ψήφους του ΠΑΣΟΚ και του ΛΑΟΣ παραχώρησαν τους δημόσιους δρόμους στο πολυεθνικό κεφάλαιο.

Από τότε και μετά σε όλη την ηπειρωτική Ελλάδα από Πελοπόννησο μέχρι την Θράκη (συζητούν να βάλουν διόδια και στην Κρήτη), νέοι σταθμοί είσπραξης διοδίων ξεφυτρώνουν νέες αυξήσεις στις τιμές επιβάλλονται. Χωριά και πόλεις περικυκλώνονται από σταθμούς διοδίων και έτσι για να φύγεις και να γυρίσεις στο σπίτι σου πληρώνεις χαράτσι.

Σε κάθε νέο δρόμο που ασφαλτοστρώνουν, την επόμενη μέρα τοποθετούν διόδια. Γιατί άραγε πληρώνουμε ΤΕΛΗ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ; Τα διόδια στην πραγματικότητα είναι ένας Κεφαλικός Φόρος που τον πληρώνουμε κατευθείαν στις τράπεζες και στις εταιρείες.

Νέοι φόροι, περικοπές μισθών και συντάξεων, κατάργηση ασφαλιστικών δικαιωμάτων κλείσιμο επιχειρήσεων και μαζική ΑΝΕΡΓΙΑ είναι αυτά που απαιτούν το διεθνές και ντόπιο κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις , με μνημόνια κατά εντολή της Ε.Ε. και του Δ.Ν.Τ., με μεγάλη προθυμία τα επιβάλουν.

Οι διεθνείς και ντόπιοι τοκογλύφοι αφού επί δεκαετίες, με την συνεργασία του διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος, κερδοσκοπούσαν ασύστολα, τώρα ζητούν από την εργατική τάξη και τον εργαζόμενο λαό να πληρώσει με την ζωή του την κρίση του καπιταλιστικού συστήματος.

Το κίνημα, “αρνούμαι να πληρώσω διόδια” είναι μέρος του κινήματος που δεν δέχεται οι εργάτες και ο εργαζόμενος λαός να πληρώσει την κρίση του καπιταλιστικού τους συστήματος. Αρνούμαστε να πληρώσουμε, αρνούμαστε την ανεργία, αρνούμαστε μια μαύρη ζωή χωρίς ελπίδα. Αρνούμαστε να ζήσουμε την κόλαση του καπιταλισμού. Διεκδικούμε τα πάντα τα θέλουμε ΟΛΑ, θέλουμε την ζωή μας».

Πέμπτη 28 Οκτωβρίου 2010

ΤΟ ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΚΡΟΠΟΛΗ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΕΠΙΚΑΙΡΟ ΚΑΙ ΑΝΑΒΙΩΝΕΙ ΤΟ ΟΧΙ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ 40

Ένα μαύρο πανό στην είσοδο των Προπυλαίων στον ιερό βράχο της Ακρόπολης, στο οποίο αναγράφεται η φράση «Όχι στις απολύσεις» έχουν απλώσει συμβασιούχοι του Υπουργείου Πολιτισμού, οι οποίοι πραγματοποιούν συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από την Ακρόπολη.

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στη Μαρία Περαχά και τον Νίκο Μαλαπάνη Δευτέρα 1 Νοεμβρίου, 9 π.μ.


Συγκέντρωση αλληλεγγύης στη Μαρία Περαχά και τον Νίκο Μαλαπάνη Δευτέρα 1 Νοεμβρίου, 9 π.μ.
 
ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!

Ενώ εντείνεται η επίθεση της κυβέρνησης και του κεφαλαίου, εγχώριου και διεθνούς, κατά των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων, στο «παρασκήνιο» της προεκλογικής επικαιρότητας και υπό τη σκιά των πρωθυπουργικών εκβιασμών στην κοινωνία, διεξάγεται ένας ιδιότυπος πόλεμος, χαμηλής δημοσιότητας μεν, αλλά υψηλής εντάσεως. Πρόκειται για τον πόλεμο που έχουν κηρύξει οι μηχανισμοί καταστολής (και οι πολιτικοί προϊστάμενοί τους) εναντίον του αναρχικού χώρου και ιδιαίτερα σε βάρος εκείνων των τμημάτων του τα οποία θεωρούν ότι «συνοδοιπορούν με την τρομοκρατία», επομένως συνιστούν απειλή για την εμπέδωση του «νόμου και της τάξης», που τόσο χρειάζεται το καθεστώς σε καιρούς οικονομικής και κοινωνικής κρίσης.

Επειδή δεν συνηθίζουμε να κινδυνολογούμε, ούτε να κάνουμε αυθαίρετες γενικεύσεις, ακριβολογούμε όταν αναφερόμαστε σε «πόλεμο» και εξηγούμαστε.

Με αφετηρία την υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα και στους επτά μήνες που ακολουθούν λαμβάνει χώρα μια πρωτοφανής, για τα ελληνικά μεταπολιτευτικά δεδομένα, διαδικασία, η οποία υπερβαίνει κατά πολύ το πεδίο της τήρησης δικαιωμάτων και δικονομικών εγγυήσεων. Αναφέρουμε ενδεικτικά ορισμένα χαρακτηριστικά της: Πλήρης κατάργηση του τεκμηρίου της αθωότητας και της αναλογικότητας των μέσων· απόλυτη υπαγωγή της διαδικασίας της ανάκρισης στον αστυνομικό σχεδιασμό ή, ορθότερα, μετάλλαξη της ανακριτικής αρχής σε αστυνομική υπηρεσία· συνειδητή ανάδειξη των προσωπικών σχέσεων σε ποινικά κολάσιμες πράξεις και συγκρότηση της γενικής πεποίθησης ή της αόριστης υποψίας των διωκτικών μηχανισμών σε βαρύτατα κατηγορητήρια· και το χειρότερο και εντελώς καινοφανές, εν ψυχρώ αποδοχή από τις αρχές ότι μια ειδική κατηγορία κατηγορουμένων και κρατουμένων δεν (πρέπει να) έχει δικαιώματα, διότι αυτό εξυπηρετεί το «γενικό συμφέρον», δηλαδή την «πάταξη της τρομοκρατίας».

Βεβαίως, και κατά το παρελθόν αντιμετωπίσαμε πλευρές των προαναφερθέντων, ιδιαίτερα στην υπόθεση 17 Νοέμβρη, ωστόσο αυτή η εξέλιξη συνιστά τομή ως προς το εύρος των αυθαιρεσιών, την τιμωρητική εκδικητικότητα, την επέκταση πρακτικών ποινικοποίησης αποκλειστικά για φρονηματικούς λόγους και κυρίως την επιμονή των διωκτικών αρχών να παρακάμψουν κάθε δικονομικό περιορισμό προκειμένου να πετύχουν το επιθυμητό (καταδικαστικό) αποτέλεσμα. Ορισμένα μόνο παραδείγματα που φωτίζουν την άποψή μας:

•Οι προφυλακισμένοι κατηγορούμενοι ως μέλη της Συνωμοσίας των Πυρήνων της Φωτιάς, Χάρης Χατζημιχελάκης, Τάκης Μασούρας και Κωνσταντίνα Καρακατσάνη, οδηγούνται σε δίκη με μοναδικό «στοιχείο» ίχνη πυρίτιδας σε μια κατσαρόλα (!) που βρέθηκε στο σπίτι του πρώτου στο Χαλάνδρι. Και όμως, για το πιο γελοίο κατηγορητήριο από τη Μεταπολίτευση νέοι άνθρωποι φυλακίζονται μόνο και μόνο για να παρουσιάσουν οι μηχανισμοί καταστολής «αντιτρομοκρατικό» έργο και να παραδειγματιστεί η «γενιά του Δεκέμβρη».

•Οι Σαράντος Νικητόπουλος, Χριστόφορος Κορτέσης και Βαγγέλης Σταθόπουλος, κατηγορούμενοι για συμμετοχή στον Επαναστατικό Αγώνα, διώκονται και προφυλακίζονται απλώς επειδή είχαν συναντηθεί και συνομιλήσει τηλεφωνικά με τον Νίκο Μαζιώτη, ο οποίος αποδέχεται τη συμμετοχή του στην οργάνωση. Μάλιστα, το αρμόδιο Συμβούλιο αρνείται την αποφυλάκιση του Νικητόπουλου με το επιχείρημα ότι στο σπίτι του βρέθηκαν μια αντιασφυξιογόνος μάσκα, μια αποκριάτικη περούκα και η εφημερίδα «Ποντίκι» που δημοσίευε προκήρυξη του Επαναστατικού Αγώνα!

•Ο Κώστας Γουρνάς (και μαζί του ο Νίκος Μαζιώτης) αναγκάζεται να κάνει πολυήμερη απεργία πείνας για να μεταφερθεί στις Φυλακές Κορυδαλλού, όπου κρατούνται συγκατηγορούμενοί του, ώστε να μπορεί να βλέπει τα νήπια παιδιά του… Και το καταπληκτικό: Αντί οι αρχές να ικανοποιήσουν, ως όφειλαν, το στοιχειώδες αυτό αίτημα, απαγγέλλουν κατηγορίες για συμμετοχή στον Ε.Α. στη σύζυγό του Μαρία Περαχά και στον κουμπάρο του Νίκο Μαλαπάνη χωρίς κανένα απολύτως στοιχείο – με την πλήρη έννοια του όρου. Αν αυτό δεν είναι εκβιασμός, εκδικητικότητα και μικροπρέπεια, τότε οι λέξεις έχουν χάσει το νόημά τους.

•Ίσως όμως πιο ανησυχητικό και από όλα τα πρωτοφανή προηγούμενα είναι οι δεκάδες κλήσεις για ανάκριση που γίνονται τις τελευταίες μέρες σε αναρχικούς ή οικογενειακούς φίλους των κατηγορουμένων. Πρόκειται κυριολεκτικά για «βιομηχανία κλήσεων», η οποία ουδεμία σχέση έχει με το ανακριτικό έργο συλλογής στοιχείων για την υπόθεση, αλλά συνιστά αποκλειστικά επίδειξη ισχύος των μηχανισμών καταστολής, επιχείρηση εκφοβισμού του αναρχικού χώρου και, κυρίως, εφαρμογή της φασιστικής αρχής της «συλλογικής ευθύνης», για πρώτη φορά στη δημόσια σφαίρα σε βάρος ενός νόμιμου πολιτικού χώρου όπως (θεωρούμε ότι) είναι ο αναρχικός.

Πιστεύουμε ακράδαντα ότι μπορεί αυτός ο πόλεμος να στρέφεται εναντίον των αναρχικών, ωστόσο επ’ ουδενί αφορά μόνο αυτούς. Όχι μόνο γιατί ο νέος τρομονόμος προβλέπει αντίστοιχο πλαίσιο πολιτικοδικαστικοαστυνομικής ασυδοσίας σε βάρος ευρύτερων συνδικαλιστικών και κινηματικών πρακτικών, αλλά και επειδή όλα όσα προαναφέρουμε αποτελούν τετελεσμένα, διαμορφώνουν «δίκαιο», δηλαδή δικαστικές και αστυνομικές κατακτήσεις και δικαιώματα, όπως, π.χ., το «δικαίωμα στην ελεύθερη καταστολή», και εντέλει εξοικειώνουν την κοινωνία στην (αυτοκαταστροφική) αποδοχή της εξόντωσης του «άλλου», αυτού που δεν γνωρίζει ή δεν συμπαθεί. Με αυτή την έννοια, τουλάχιστον η Αριστερά οφείλει να αντιληφθεί την ουσία της πραγματικότητας που περιγράφουμε, να μην περιμένει η συρρίκνωση της αστικής νομιμότητας να αποβάλει και τμήματά της για να κινητοποιηθεί –θα είναι πολύ αργά– και οπωσδήποτε να παραδεχτεί ότι η κατηγορηματική αντίθεσή της με τις ένοπλες οργανώσεις μόνο ως φύλλο συκής μπορεί να εκληφθεί όταν σιωπά εκκωφαντικά απέναντι στην καταστροφή δικαιωμάτων και ελευθεριών που συνήθως συντελείται μετά την εξάρθρωσή τους ή, πλέον, κατά την επιχείρηση συντριβής των θεωρούμενων «συνοδοιπόρων» τους.

Και επειδή ξεκινήσαμε αποκαλώντας αυτή τη σταυροφορία πόλεμο, θα κλείσουμε με μια παραδειγματική αντιστοιχία με τον πραγματικό πόλεμο: Προφανώς, η φάση του κοινωνικού πολέμου στην οποία αναφερόμαστε δεν αντιστοιχεί στην ένταση που είχαν το Ανατολικό Μέτωπο ή η Απόβαση της Ιβοζίμα στον πραγματικό πόλεμο, αλλά σίγουρα είναι πιο προχωρημένη από τους «πολέμους των λουλουδιών» στη Ρηνανία, την Αυστρία και τη Σουδητία με τους οποίους ο Χίτλερ προλόγισε το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο… Δυστυχώς, ο «εσωτερικός πόλεμος» έχει αρχίσει και καμία μάχη δεν πρέπει να χαθεί!


Συγκέντρωση αλληλεγγύης στη Μαρία Περαχά και τον Νίκο Μαλαπάνη

Δευτέρα 1 Νοεμβρίου, 9 π.μ., Εφετείο (Λουκάρεως)


ΔΡΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Παρασκευή 15 Οκτωβρίου 2010

Νέα συγκέντρωση συμβασιούχων στην Ακρόπολη


Κλίμα έντασης επικρατεί και σήμερα έξω από τον αρχαιολογικό χώρο της Ακρόπολης όπου έχουν συγκεντρωθεί οι συμβασιούχοι του υπουργείου Πολιτισμού, στις κινητοποιήσεις των οποίων συμμετέχουν από σήμερα και οι μόνιμοι υπάλληλοι του υπουργείου σε μια κίνηση αλληλεγγύης μετά τα χθεσινά βίαια επεισόδια εις βάρος τους από την αστυνομία.


Ο αρχαιολογικός χώρος της Ακρόπολης δεν λειτουργεί, καθώς οι μόνιμοι υπάλληλοι πραγματοποιούν στάση εργασίας έως τις 12 το μεσημέρι και η είσοδος φρουρείται από δυνάμεις των ΜΑΤ.

Σύμφωνα με όσα καταγγέλλουν οι συμβασιούχοι, υπάλληλοι κλήθηκαν από άλλες υπηρεσίες προκειμένου να λειτουργήσει ο αρχαιολογικός χώρος, σπάζοντας έτσι τη στάση εργασίας που πραγματοποιούν οι μόνιμοι υπάλληλοι.

Το ίδιο κατήγγειλε και ο πρόεδρος των συμβασιούχων του ΥΠΠΟ, Νίκος Χασομέρης, λέγοντας ότι ορισμένοι υπάλληλοι βάζουν τουρίστες στον αρχαιολογικό χώρο, από την είσοδο της Αρεοπαγίτου, σπάζοντας έτσι τη στάση εργασίας των μονίμων, που θα διαρκέσει έως τις 12 το μεσημέρι.

"Θα φτάσουμε τον αγώνα μέχρι τέλους. Οι κινητοποιήσεις συνεχίζονται" πρόσθεσε.

Πέμπτη 14 Οκτωβρίου 2010

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΓΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΗΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ ΠΡΙΝ ΛΙΓΟ ΤΑ ΜΑΤ ΧΤΥΠΗΣΑΝ ΤΟΥΣ ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΟΥΣ ΣΤΗΝ ΑΚΡΟΠΟΛΗ. ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΓΑΛΗ ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΟΣΟ ΤΟ ΔΥΝΑΤΟΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ. ΟΙ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΟΙ ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΒΑΝΑΥΣΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΩΝ ΜΑΤ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΑΚΡΟΠΟΛΗΣ ΚΑΙ ΚΑΛΟΥΝ ΣΕ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΙΣ 5 ΜΜ.


ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΚΑΙ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΤΟΜΕΑ 

Ο κατοχικός στρατός του μνημονίου και οι "δημοσιογράφοι" υπερασπιστές του

Και απλήρωτοι 27 μήνες και δαρμένοι - Δημοκρατία καληνύχτα

Για ποιά Δημοκρατία μιλάμε επιτέλους;Αυτή που μας καληνύχτισε;
Τι υπέροχη εικόνα να βλέπεις εργαζόμενους του Υπ.Πολιτισμού στην Ακρόπολη με χειροπέδες επειδή τολμούν να ζητάνε δεδουλευμένα 27 μηνών, αυριανούς ανέργους που ζητάνε μια δουλειά να συλαμβάνονται και να σπρώχνονται σαν εγκληματίες!
Τι ντροπή να βλέπεις τα ΜΑΤ να ψεκάζουν και να χτυπάνε,απλήρωτους συμβασιούχους, οπερατέρ και φωτογράφους που έπαιρναν πλάνα από την  διαμαρτυρία στην Ακρόπολη!
Μαύρες εποχές,γεμάτες γύψο. 

ΜΑΤ στην Ακρόπολη

Παρατεταγμένες έξω από την είσοδο του Ιερού Βράχου βρίσκονται δυνάμεις των ΜΑΤ προκειμένου να επέμβουν σε περίπτωση που οι συμβασιούχοι απεργοί του υπουργείου Πολιτισμού δεν επιτρέψουν και σήμερα την είσοδο στους τουρίστες. Νωρίτερα άνδρες της αστυνομίας προσπάθησαν να σπάσουν το λουκέτο που κρατά την πόρτα στην είσοδο της Ακροπόλεως κλειστή, εν μέσω αποδοκιμασιών από τους συμβασιούχους και μπροστά στα έκπληκτα βλέμματα των τουριστών.

Πανεκπαιδευτικό Συλλαλητήριο 12:00 στα Προπύλαια

Όλοι στην πορεία!!!
Ενάντια σε:
-Αντιεκπαιδευτικό πολυνομοσχέδιο της διαμαντοπούλου
-Νέα αντεργατικά αντικοινωνικά μέτρα

Τρίτη 12 Οκτωβρίου 2010

ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΟΙ «ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ»


ΓΙΑ ΜΙΑ «ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΞΕΝΑΓΗΣΗ» ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ
ΠΕΜΠΤΗ 14 ΟΚΤΩΒΡΗ

Σε μια ομαδική έξοδο στο κέντρο της Αθήνας καλούν το απόγευμα της Πέμπτης 14 Οκτώβρη οι «Καλλιτέχνες ενάντια στο Μνημόνιο» με αφορμή τη νέα επιθεώρηση της τρόικας.

Απέναντι στην πειθαρχία που θέλουν να επιβάλλουν για την τήρηση του μνημονίου ξένοι και ντόπιοι τοποτηρητές της αντιλαϊκής συμφωνίας, καλούν όλους τους ενδιαφερόμενους για μια «αγωνιστική ξενάγηση» στην πόλη.

Δίνουν ραντεβού για τις 6 το απόγευμα στο παλιό Χρηματιστήριο στη Σοφοκλέους για μια διαφορετική πορεία στο κέντρο με σταθμούς σε μνημεία και τόπους της τρέχουσας ιστορικής στιγμής.

Περιγράφουν ένα δρώμενο με έντονο πολιτικό περιεχόμενο και πρωταγωνιστές τη συλλογική μνήμη, την αξιοπρέπεια, τη διάθεση για αντίσταση.

Η κίνηση αυτή των καλλιτεχνών ενάντια στο μνημόνιο, προέκυψε παράλληλα με τις διαδικασίες για τη συγκρότηση του Αριστερού Βήματος διαλόγου και κοινής δράσης. Οι ίδιοι όμως δεν περιορίζουν την αναφορά τους στους γνωστούς ανθρώπους της Αριστεράς ή στους συναδέλφους τους καλλιτέχνες.
Στο κάλεσμα που απευθύνουν σε όλους αναφέρουν:
 

Επειδή έχουμε μνήμη… (και μετά το μνημόνιο)
Επειδή δε μας χωρά το σπίτι μας…
Επειδή δε μας χωρά η τέχνη μας…
Βγαίνουμε στο δρόμο!
Σας καλούμε για μια αγωνιστική ξενάγηση στο κέντρο της Αθήνας.
«Φίλοι παλιοί και σύντροφοι καινούργιοι / ελάτε μαζί μας»
Στη Δράση κολλάει το σίδερο.
«Καλλιτέχνες ενάντια στο Μνημόνιο»

ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΔΕΝ ΘΑ ΘΥΣΙΑΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ

Απεργία πείνας προκειμένου να ικανοποιηθεί το αίτημα του Κ. Γουρνά ξεκίνησε και ο Νίκος Μαζιώτης.

Με επιστολή του μεταξύ άλλων αναφέρει:
«Δεν ήμασταν μαχητές του Επαναστατικού Αγώνα, δεν αγωνιζόμαστε ενάντια στο κεφάλαιο και στο κράτος, για να αποδεχθούμε μέσα στη φυλακή τις συνθήκες που μας επιβάλλουν οι δεσμώτες μας. Τον Απρίλιο του 2010 το κράτος μάς προφυλάκισε διαχωρίζοντάς μας σε διάφορες φυλακές. Ετσι ο σύντροφος Κώστας Γουρνάς, τρίτος πλέον "συναρχηγός" της οργάνωσης κατά το νέο, βαρύτερο κατηγορητήριο, μετά τα βασανιστήρια που υπέστη από την Αντιτρομοκρατική κατά τη σύλληψή του, βρέθηκε προφυλακισμένος στα Τρίκαλα για εκδικητικούς λόγους, μακριά από την οικογένειά του και τα ανήλικα παιδιά του».

«Από το Σάββατο 9 Οκτώβρη ο Κώστας Γουρνάς κατέβηκε σε απεργία πείνας διεκδικώντας να μείνει στις φυλακές Κορυδαλλού ώστε να μπορεί να βλέπει ως πατέρας τα παιδιά του, αντιδρώντας έτσι στην αναλγησία του υπουργείου "Δικαιοσύνης" στο να απαντήσει στην εδώ και πέντε μήνες εκκρεμή αίτησή του να μεταχθεί στη Δικαστική Φυλακή Κορυδαλλού. Ως σύντροφος συναγωνιστής, ως μέλος του Επαναστατικού Αγώνα, δεν μπορώ παρά να σταθώ αλληλέγγυος δίπλα του και να ξεκινήσω κι εγώ την ίδια μέρα απεργία πείνας, στηρίζοντας το αίτημά του. Ούτως ή άλλως οι αγώνες γίνονται για να ζήσουν σ' έναν καλύτερο κόσμο τα παιδιά μας και οι επόμενες γενιές», προσθέτει.
 
Αποχή συσσιτίου για τον ίδιο λόγο ξεκίνησαν από το περασμένο Σάββατο οι: Σαρ. Νικητόπουλος, Β. Σταθόπουλος, Αγγ. Δελανδρέας, Αλ. Ριτζάι, Στ. Παναγάκος, Κ. Μαυρίδης, οι οποίοι προειδοποιούν πως αν δεν απαντήσει το υπουργείο Δικαιοσύνης στο αίτημα του Κ. Γουρνά μέχρι την Πέμπτη 14 Οκτώβρη, θα προχωρήσουν σε απεργία πείνας. Με το συμβολικό τρόπο της αποχής συσσιτίου για την «άρση του καθεστώτος απομόνωσης από το οικογενειακό και πολιτικό περιβάλλον του» απαντούν και οι: Μ. Τραϊκάτης, Αλ. Κόσιβας, Α. Σειρηνίδης, Χ. Χατζημιχελάκης, Χρ. Στρατηγόπουλος, Γ. Δημητράκης.

Γράμμα του πολιτικού κρατούμενου Κώστα Γουρνά


Έξι μήνες μετά τη σύλληψη, το βασανισμό στη ΓΑΔΑ και την καταφανέστατα εκδικητική προφυλάκιση μου στις φυλακές Τρικάλων, καθώς είμαι πατέρας δίδυμων παιδιών ηλικίας 22 μηνών, βρίσκομαι στη ΣΤ΄ πτέρυγα των φυλακών Κορυδαλλού προσωρινά μεταγόμενος για την απόδοση συμπληρωματικών κατηγοριών για την υπόθεση της Ε.Ο. Επαναστατικός Αγώνας. Εδώ και 5 μήνες περιμένω την απάντηση της Κ.Ε.Μ. του Υπουργείου Δικαιοσύνης στην αίτηση που έχω καταθέσει για να μεταχθώ στις Φυλακές Κορυδαλλού κοντά στον τόπο διαμονής της οικογένειας μου. Η εσκεμμένη καθυστέρηση απάντησης στην αίτηση μου εντάσσεται στα πλαίσια της τακτικής του ψυχολογικού πολέμου που διεξάγει το υπουργείο ενάντια σε μένα και τους συντρόφους μου Ρούπα και Μαζιώτη, αφού έχουμε έχουμε αναλάβει την πολιτική ευθύνη για τη συμμετοχή μας στην Ε.Ο. Επαναστατικός Αγώνας και έχουμε υπερασπιστεί τη δράση της. Επιπλέον, έχουμε αγωνιστεί και έχουμε επιτύχει οι δύο σύντροφοι να έχουν ένα επισκεπτήριο την εβδομάδα με το νεογέννητο γιό τους και αυτό είναι μια τακτική ήττα για το υπουργείο. Η εξέλιξη αυτή, καθώς και το γεγονός ότι δεν συνεργάστηκα με τις αρχές παρά το βασανισμό μου (πράγμα που θα θεωρούνταν τεράστια επιτυχία από το καθεστώς) είναι και οι μόνοι λόγοι που παρατείνουν την προφυλάκιση μου στα Τρίκαλα, αφού εκδικούνται ουσιαστικά τα ίδια μου τα παιδιά.

Επειδή όμως ο πόλεμος πάντα χρειάζεται δύο, στους πολιτικούς μου αντιπάλου γνωστοποιώ τα εξής:

Ξεκινώ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ από το Σάββατο 9 Οκτώβρη και ωσότου μου επιδοθεί η γραπτή έγκριση του αιτήματος μου για μεταγωγή στις Φυλακές Κορυδαλλού. Ως επαναστάτης, συνεπής αγωνιστής και πατέρας δεν θα επιτρέψω σε κανέναν να εκδικείται τα παιδιά μου και βάζοντας τα σε κίνδυνο, να τα αναγκάζει να ταξιδεύουν οδικώς 12 ώρες σε μια μέρα, μια φορά το μήνα για να εκπληρώνεται η στοιχειώδης ανάγκη τους, έστω και για 30 λεπτά, της παρουσίας και των δύο γονιών στη ζωή τους. Κι επειδή έρχεται ο χειμώνας … η υπομονή μου εδώ τελειώνει.

Πολιτικός κρατούμενος Κώστας Γουρνάς

Μέλος του Ε.Α.

ΣΤ΄ Κορυδαλλός


Σάββατο 9 Οκτωβρίου 2010

Πόσο περήφανος είστε για αυτόν τον προστάτη του πολίτη Κε Παπουτσή;


Την Παρασκευή 8 Οκτώμβρη είχε καλεστεί συγκέντρωση αλληλεγγύης στους μετανάστες και ενάντια στις φασιστικές επιθέσεις και προσπάθειες εκφασισμού και γκετοποίησης της περιοχής. Στη συγκέντρωση συμμετείχαν εκατοντάδες σύντροφοι και συντρόφισσες, αλλά και μετανάστες που διαμένουν στην περιοχή και διαβάστηκαν σε πολλές γλώσσες κείμενα.

 Ακολούθησε πορεία με μεγάλη συμμετοχή και μεταναστών προς την περιοχή του Αγ. Νικολάου όπου και διαλύθηκε η πορεία, την οποία επιτηρούσαν διακριτικά κατασταλτικές δυνάμεις.

Οι μετανάστες επέλεξαν να επιστρέψουν με πορεία προς την πλ. Αττικής φωνάζοντας συνθήματα στη γλώσσα τους. Εντελώς απρόκλητα δέχθηκαν επίθεση από την φασιστική συμμορία των ΜΑΤ. Σοβαροί τραυματισμοί, σπασμένα χέρια και πόδια είναι ο απολογισμός του μαθήματος στους σύγχρονους κολασμένους της γης για να μη σηκώσουν ξανά το κεφάλι, και να το σκεφτούν καλύτερα την επόμενη φορά που θελήσουν να διαδηλώσουν και να απαιτήσουν το αυτονόητο.

Παρασκευή 8 Οκτωβρίου 2010

Τη Δευτέρα, η απόφαση του Δικαστηρίου για Κορκονέα, Σαραλιώτη


Υστερα από 84 συνεδριάσεις, που ξεκίνησαν στις 17 Φεβρουαρίου και ολοκληρώθηκαν στις 24 Σεπτεμβρίου, κατά τη διάρκεια των οποίων διερευνήθηκαν ενδελεχώς όλες οι πτυχές της υπόθεσης δολοφονίας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, εκδίδεται την ερχόμενη Δευτέρα η ετυμηγορία του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου Αμφισσας για τους δύο κατηγορουμένους ειδικούς φρουρούς, Επαμεινώνδα Κορκονέα και Βασίλη Σαραλιώτη.

Το πρωί της 11ης Οκτωβρίου, η πρόεδρος του Δικαστηρίου, Αντζελίτα Παπαβασιλείου, θα εκφωνήσει την απόφαση επί της ενοχής κλείνοντας έτσι τον πρώτο κύκλο της ποινικής αποτίμησης των συνθηκών κάτω από τις οποίες ένας 15χρονος μαθητής λαβώθηκε στο στήθος από σφαίρα αστυνομικού κι άφησε την τελευταία του πνοή σ' έναν πεζόδρομο των Εξαρχείων.

Ενα έγκλημα για την τέλεση του οποίου απαιτήθηκαν μόλις ένα λεπτό και πέντε δευτερόλεπτα, καθώς αυτός ήταν ο χρόνος που οι δύο κατηγορούμενοι βάδισαν ο ένας δίπλα στον άλλον διανύοντας την απόσταση που χώριζε τον Αλέξανδρο από τον θάνατο, και το οποίο διερευνήθηκε εξονυχιστικά από το δικαστήριο του πρώτου βαθμού, το οποίο καλείται τώρα με την απόφασή του να αποδώσει δικαιοσύνη· σταθμίζοντας στη ζυγαριά της Θέμιδας όλα όσα ανέδειξε η ακροαματική διαδικασία, πραγματικά περιστατικά αλλά και συμπεριφορές, ώστε να καταλήξει στον ορθό νομικό χαρακτηρισμό των πράξεων που τελέστηκαν το βράδυ της 6ης Δεκεμβρίου του 2008.

Υπενθυμίζεται ότι ο ειδικός φρουρός, Επαμεινώνδας Κορκονέας, που κατηγορείται για «ανθρωποκτονία από πρόθεση με ενδεχόμενο δόλο» διεκδικεί καταδίκη με ηπιότερο νομικό χαρακτηρισμό, ακόμη και για ανθρωποκτονία από... ασυνείδητη αμέλεια, ή έστω την αναγνώριση ελαφρυντικών που θα μειώσουν το ύψος της ποινής. Από την πλευρά του ο συγκατηγορούμενός του Βασίλης Σαραλιώτης, ο οποίος φέρεται ως απλός συνεργός «με ψυχική συνδρομή» στο έγκλημα, διεκδικεί έως και την απαλλαγή του καθώς υποστηρίζει ότι δεν φέρει καμιά ευθύνη για την πράξη του συναδέλφου του.

Από την αποδεικτική πάντως διαδικασία, κατά τη διάρκεια της οποίας κατέθεσαν περίπου εξήντα μάρτυρες, όπως αυτόπτες του εγκλήματος, πραγματογνώμονες και αστυνομικοί, αλλά και από τις απολογίες των κατηγορουμένων που αποδόμησαν υπερασπιστικούς τους ισχυρισμούς, εκείνο που καταδείχθηκε ήταν ότι δεν υπήρξε ποτέ πυροβολισμός στον αέρα.

Εν χορώ οι μάρτυρες έδειξαν βολή σχεδόν στην ευθεία με θύμα και δράστη αντικριστά, ενώ ο ίδιος ο Επαμεινώνδας Κορκονέας κατέρριψε μόνος του αυτή την εκδοχή υποστηρίζοντας απολογούμενος: «Εβλεπα λίγο το όπλο προς τα μπροστά μου κάθετα». Ομολόγησε μάλιστα ότι είχε παραποιήσει την αλήθεια αναβαθμίζοντας την επικινδυνότητα των περιστατικών εκείνης της βραδιάς προκειμένου να υπερασπιστεί τον εαυτό του.

Καταπέλτης σε βάρος και των δύο κατηγορουμένων ήταν η εισήγηση του εισαγγελέα της έδρας, Χαράλαμπου Λακαφώση, ο οποίος ζήτησε να κηρυχθούν ένοχοι σύμφωνα με το κατηγορητήριο και χωρίς να τους αναγνωριστεί κανένα ελαφρυντικό. Πρόταση που αν γίνει δεκτή από το Δικαστήριο, ο Επαμ. Κορκονέας θα τιμωρηθεί με ισόβια κάθειρξη και ο Βασ. Σαραλιώτης αντιμετωπίζει ποινή κάθειρξης από δέκα έως είκοσι χρόνια.

Σύμφωνα με τον εισαγγελέα ο Επαμεινώνδας Κορκονέας που «επικαλέστηκε ψευδείς ισχυρισμούς, κυριευμένος -παρά την εκπαίδευσή του- από θυμό και αγανάκτηση, πυροβόλησε δύο φορές σε ήρεμη ψυχική κατάσταση».

Για το θύμα ο κ. Λακαφώσης ήταν κατηγορηματικός ότι «δεν προέκυψε πως ενέχεται σε οποιοδήποτε στάδιο επιθέσεως εις βάρος του κατηγορουμένου και του συναδέλφου του, η δε παρουσία του στον χώρο δεν αποτελεί ένδειξη επίμεμπτης συμπεριφοράς, αλλά έκφραση ελεύθερης και αυτόνομης βούλησης, στο πλαίσιο της δημοκρατικής νομιμότητας. Η φραστική αντιπαράθεση, στην οποία συμμετείχε το θύμα, δεν συνιστά από μόνη της ανάρμοστη συμπεριφορά, καθώς, όπως προέκυψε, το θύμα, αλλά και τα άλλα παρευρισκόμενα στην οδό Τζαβέλλα άτομα, προκλήθηκαν από τους κατηγορουμένους, οι οποίοι, όχι για να επιβάλουν τη νομιμότητα, αλλά για να προκαλέσουν και να επιδείξουν την υπεροχή τους, προκάλεσαν φραστική αντιπαράθεση».

Πέμπτη 7 Οκτωβρίου 2010

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΚΑΙ ΣΤIΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ


ΔΕΝ ΥΠΟΧΩΡΟΥΜΕ-ΚΑΤΩ Η ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ
ΝΑ ΓΙΝΕΙ Η ΟΡΓΗ ΜΑΣ ΔΡΑΣΗ!

Δεν υποστέλλουμε τη σημαία των αγώνων.
Δεν αποδεχόμαστε «τετελεσμένα».
Οργανώνουμε την πάλη μας για την ανατροπή της βαρβαρότητας.
Δημιουργούμε επιτροπές-πρωτοβουλίες αντίστασης παντού.

ΚΑΤΩ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΚΙ Η ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΟΧΙ ΣΤΑ ΔΕΣΜΑ ΤΗΣ ΕΕ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΝΤ
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

ΟΛΟΙ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ  

Τετάρτη 6 Οκτωβρίου 2010

Ν. Μαζιώτης: "Οι επαναστάτες δεν απολογούνται στους εγκληματίες του κράτους"

«Αρνούμαι να μεταχθώ στο Εφετείο και να αποδεχθώ την κλήση του εφέτη, ο οποίος με κάλεσε για συμπληρωματική απαγγελία κατηγορίας για την υπόθεση της επαναστατικής οργάνωσης, στην οποία ανήκω, με το όνομα «Επαναστατικός Αγώνας». Δεν αποδέχομαι την κλήση, γιατί δεν υπάρχει τίποτα αξιόποινο να απολογηθώ.
Οι επαναστάτες δεν απολογούνται στους εγκληματίες του κράτους».

Πέμπτη 7/10 ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ ΟΛΟΙ-ΕΣ ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ 11π.μ. Πλατεία Κλαυθμώνος


Ούτε «ενιαίο» ούτε «μισθολόγιο» το νέο φτωχολόγιο της κυβέρνησης !
ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΟΤΑΧΤΟΥΜΕ ΣΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΤΗΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ
ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑΣ !

Η κυβέρνηση του Μνημόνιου, με ψεύτικα και κατασκευασμένα στοιχεία όσον αφορά το αριθμό και το μισθολογικό κόστος των δημοσίων υπαλλήλων «καλεί σε διάλογο» για την κατάρτιση «ενιαίου μισθολόγιου». Στην πραγματικότητα αυτό που επιδιώκει είναι να μειώσει περαιτέρω τις αποδοχές μας στο επίπεδο των 1000 ευρώ και να μας βάλει να κυνηγάμε «μπόνους παραγωγικότητας» όπως προβλέπει το Μνημόνιο και επιβάλει η νεοφιλελεύθερη πολιτική της.
Στην κατεύθυνση αυτή προετοιμάζει την κοινή γνώμη με επιθέσεις λάσπης και συκοφαντίας που εξαπολύουν καθημερινά κυβερνητικά στελέχη και τα παπαγαλάκια της στα ΜΜΕ σε βάρος των δημοσίων υπαλλήλων.
Το «λιγότερο κράτος» που επιδιώκει η κυβέρνηση σημαίνει λιγότερα δημόσια σχολεία, διαλυμένα δημόσια νοσοκομεία, ιδιωτικοποιημένες πανάκριβες μεταφορές, ενέργεια, επικοινωνίες, ουρές και ταλαιπωρία στις υποστελεχομένες δημόσιες υπηρεσίες. Αυτά θα είναι τα αποτελέσματα των συνεχιζόμενων ιδιωτικοποιήσεων του δημοσίου.
Η συνδικαλιστική γραφειοκρατία της ΑΔΕΔΥ χύνει κροκοδείλια δάκρυα για το χαμένο μας μισθό, ενώ τόσα χρόνια έκανε πλάτες στην επιδοματική πολιτική, συναινώντας στη μη εφαρμογή του υπάρχοντος (ελλιπούς) θεσμικού πλαισίου για συλλογικές συμβάσεις στο δημόσιο.
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,
Καθημερινά βιώνουμε την υποβάθμιση των εργασιακών συνθηκών (λόγω της μείωσης του προσωπικού) και την περιστολή των μισθολογικών και εργασιακών δικαιωμάτων μας.
ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ, ΠΡΕΠΕΙ ΤΩΡΑ ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ!
Δεν απεργούμε για καμία «ΑΔΕΔΥ»,για κανένα «Παπασπύρου»
Αγωνιζόμαστε για να ζούμε  με αξιοπρέπεια από τη δουλειά μας!
Να συστρατευτούμε με τους εργαζόμενους που αγωνίζονται ενάντια στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας.
Να αγωνιστούμε για αυξήσεις –όχι περικοπές στις κοινωνικές δαπάνες (παιδεία, υγεία, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, συντάξεις).
Ενάντια στην ανεργία, τις απολύσεις τον κοινωνικό αποκλεισμό.
Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού στα Τελωνεία-Να διοριστούν τώρα οι επιτυχόντες του ΑΣΕΠ.
Να ανατρέψουμε το Μνημόνιο κυβέρνησης-ΔΝΤ-ΕΕ.

ΟΛΟΙ-ΕΣ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ!

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΕΛΩΝΕΙΑΚΩΝ (Α.Π.ΤΕ.)
 
Το συντονιστικό της Α.Π.ΤΕ

 

ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟ,ΤΟΝ ΡΑΤΣΙΣΜΟ,ΤΟΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΑΝΙΒΑΛΙΣΜΟ

Μέχρι πότε θα πληρώνουμε Πρετεντέρη;


Ο Οκτώβριος μπήκε αλλά ούτε κουβέντα δεν ακούγεται για τον ειδικό φόρο 20% στα έσοδα από τις τηλεοπτικές διαφημίσεις – ο φόρος είχε ήδη πάρει αναβολή τρεις μήνες, αφού επρόκειτο να επιβληθεί από την 1η Ιουλίου. Φυσικά, επί ένα χρόνο, έχει γίνει χαμός με τους δημοσίους υπαλλήλους που είναι υπεράριθμοι, τους κουβαλάμε στην πλάτη μας και δεν μας αφήνουν να πάρουμε ανάσα. Ωραία, το εμπεδώσαμε ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι κακοί. Μπορεί κάποιος τώρα να μας εξηγήσει γιατί θα πρέπει να συνεχίζουμε να κουβαλάμε στην πλάτη μας τους νταβατζήδες της διαπλοκής και τα τσιράκια τους;

Είναι κακό να πληρώνουμε περιττούς δημοσίους υπαλλήλους, αλλά δεν είναι κακό να πληρώνουμε τον Μπόμπολα, τον Πρετεντέρη και όλο αυτό το σκουπιδαριό που έχει μαζευτεί στα ιδιωτικά κανάλια.

Τα ιδιωτικά κανάλια είναι επιχειρήσεις σε ελεύθερη αγορά. Όποια δεν αντέχουν, ας βάλουν λουκέτο, όπως βάζουν λουκέτο τόσες και τόσες επιχειρήσεις Ελλήνων πολιτών.

Ακούσαμε για ελέγχους σε γιατρούς, σε δικηγόρους, σε εστιατόρια – παντού γίνονται έλεγχοι. Στους τηλεοπτικούς σταθμούς πότε θα γίνει έλεγχος; Τις περιουσίες των καναλαρχών και των τηλεδημοσιογράφων ποιος θα τις ελέγξει; Με τα εικονικά τιμολόγια στο Alter τι έγινε;

Ήδη, οι ιδιωτικοί τηλεοπτικοί σταθμοί έχουν τεράστια χρέη και επιβιώνουν εξαιτίας της κρατικής διαφήμισης. Τα χρήματα της κρατικής διαφήμισης είναι δικά μας χρήματα. Αν θέλει η κυβέρνηση να πληρώνει την Τρέμη, τον Πρετεντέρη, τον Τσίμα, την Μανωλίδου, την Κορομηλά, τον Λαζόπουλο -και όλο αυτό το σίχαμα που βλέπεις όταν ανοίγεις την τηλεόραση-, ας τους πληρώσει από τα δικά της λεφτά. Από αυτά που φάγαμε μαζί, όπως είπε ο Πάγκαλος.

Αυτοί οι σκουπιδοτενεκέδες που ονομάζονται «τηλεοπτικά κανάλια» συνεχίζουν να υπάρχουν επειδή τα ταΐζει το κράτος, επειδή δεν πληρώνουν τους φόρους που τους αναλογούν και επειδή χρωστάνε παντού. Γιατί δεν ισχύει το ίδιο και για τις επιχειρήσεις των απλών πολιτών; Κι από πού κι ως πού οι κλέφτες τηλεδημοσιογράφοι γίνονται κάθε βράδυ κριτές όλων των κοινωνικών και επαγγελματικών ομάδων;


[.....]http://pitsirikos.net/2010/10/μέχρι-πότε-θα-πληρώνουμε-πρετεντέρη/?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed%3A+pitsirikos%2FuPfN+%28%CF%80%CE%B9%CF%84%CF%83%CE%B9%CF%81%CE%AF%CE%BA%CE%BF%CF%82%29

Πόσο δίκιο έχεις pitsiriko .

Τρίτη 5 Οκτωβρίου 2010

ΟΛΟΙ στην 24ωρη απεργία του δημοσίου την Πέμπτη 7 Οκτωβρίου.


ΟΛΟΙ στην 24ωρη απεργία του δημοσίου την Πέμπτη 7 Οκτωβρίου
Ούτε «ενιαίο» ούτε «μισθολόγιο» το νέο φτωχολόγιο της κυβέρνησης!



Την προηγούμενη εβδομάδα η κυβέρνηση του Μνημονίου και της Τρόικας έδωσε στη δημοσιότητα στοιχεία για την ανισότητα των αποδοχών των δημοσίων υπαλλήλων και τις προτάσεις της για νέες περικοπές στις αποδοχές και τα δικαιώματά μας. Βιάζεται να παρουσιάσει «έργο» εν όψει του νέου ελέγχου από την Τρόικα. «Έργο» όμως πρέπει να παρουσιάσουν και τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ, που αναπαράγουν με κάθε ευκαιρία τα κυβερνητικά ψεύδη για τον «υπέρογκο» αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων (κάτω από το μέσο όρο της Ε.Ε.), το μισθολογικό κόστος του δημοσίου (στην 11η θέση της Ε.Ε. των 15!) και κάθε άλλη συκοφαντία θα βοηθήσει το νέο γύρο επίθεσης στον δημόσιο τομέα.
Την προηγούμενη εβδομάδα η κυβέρνηση του
Υπάρχουν τα μικρά ψέματα, τα μεγάλα ψέματα και τα… γραφήματα της κυβέρνησης. Με αυθαίρετες συγκρίσεις (π.χ. μισθός υπαλλήλου ΠΕ στο δημόσιο με μισθό ανειδίκευτου εργάτη στον ιδιωτικό τομέα), χαλκευμένα στοιχεία (υπολογίζοντας τις υπερωρίες στα επιδόματα!) και αυθαίρετους υπολογισμούς προσπαθεί να αποκρύψει την απλή αλήθεια, ότι το 80% των δημοσίων υπαλλήλων πληρώνεται μισθούς που βρίσκονται κάτω από το όριο της φτώχειας στην Ε.Ε. (λιγότερα από 1300 ευρώ το μήνα). Προσπαθεί να ρίξει στους ίδιους τους υπαλλήλους την ευθύνη για την «επιδοματική» πολιτική που υπηρέτησαν διαχρονικά οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, όταν διαπραγματεύονταν με τους κυβερνητικούς συνδικαλιστές έξτρα αμοιβές (επιδόματα, πλασματικά, ειδικοί λογαριασμοί κ.λπ.) για συγκεκριμένους κλάδους ή κατηγορίες εργαζομένων. Τώρα θέλουν να στρέψουν τους υπαλλήλους τον έναν απέναντι από τον άλλον, τη στιγμή που είναι προφανές ότι θα μειώσουν τους μισθούς όλων μας στο επίπεδο των 1000 ευρώ και θα μας βάλουν να κυνηγάμε το «ατομικό μπόνους» μέσα από το σκύψιμο του κεφαλιού στον διευθυντή ή τον πολιτικό προϊστάμενο!
Η κυβέρνηση και τα παπαγαλάκια της προσπαθούν να στρέψουν την κοινωνία ενάντια στους δημοσίους υπαλλήλους. Η επίθεση λάσπης δεν έχει ως μόνο στόχο τις αποδοχές των δημοσίων υπαλλήλων. Το «λιγότερο κράτος» που περιγράφεται στο Μνημόνιο και επιδιώκει η κυβέρνηση σημαίνει λιγότερα δημόσια σχολεία, διαλυμένα δημόσια νοσοκομεία, βασικές ελλείψεις στις υπηρεσίες κοινωνικής πρόνοιας, ιδιωτικοποιημένες πανάκριβες μεταφορές, ενέργεια, επικοινωνίες. Αυτό που σήμερα παρουσιάζεται ως «φθηνότερο δημόσιο», θα το πληρώσουν αύριο οι εργαζόμενοι ως «καταναλωτές» των ιδιωτικοποιημένων παροχών και υπηρεσιών. Θέλουν να παραδώσουν τμήματα του δημοσίου σε ιδιώτες και να δημιουργήσουν ένα Κράτος-φρούριο, θωρακισμένο και εχθρικό στις ανάγκες και τα δικαιώματα του εργαζόμενου λαού.
Η συνδικαλιστική γραφειοκρατία της ΑΔΕΔΥ χύνει κροκοδείλια δάκρυα για τον χαμένο μας μισθό, ενώ τόσα χρόνια έκανε πλάτες στην επιδοματική πολιτική και στις συναλλαγές κάτω από το τραπέζι, συναινώντας στη μη εφαρμογή ακόμη και του υπάρχοντος (ελλιπούς) θεσμικού πλαισίου για τις συλλογικές συμβάσεις στο δημόσιο.
Καμία συμμετοχή στους στημένους διαλόγους της κυβέρνησης. ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ μισθό από τον οποίο να ζούμε με αξιοπρέπεια! Διεκδικούμε πραγματικές συλλογικές διαπραγματεύσεις και συμβάσεις και στον δημόσιο τομέα.
Ενιαία Συλλογική Σύμβαση στο δημόσιο, που θα υπογράφεται από την ΑΔΕΔΥ και θα ορίζει το ελάχιστο όριο αμοιβών για κάθε δημόσιο υπάλληλο. Γνήσιες κλαδικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας των Ομοσπονδιών εφ’ όλης της ύλης: για το μισθό, τις συνθήκες και όρους εργασίας και όλα τα εργασιακά θέματα. Να μπορούν οι Ομοσπονδίες, μέσα από τους συλλογικούς αγώνες τους, να υπογράφουν αυξήσεις πάνω από το όριο της ενιαίας ΣΣΕ του δημοσίου. 1400 ευρώ (καθαρά) ο κατώτερος μισθός! Δεν δεχόμαστε καμία περικοπή στο μισθό και τα δικαιώματα των δημοσίων υπαλλήλων και όλων των εργαζόμενων. Όχι στη σύνδεση του μισθού με την «παραγωγικότητα» και όλες τις προσπάθειες πειθάρχησης των δημοσίων υπαλλήλων.
ΜΑΖΙ ΜΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ: Δημόσια, δωρεάν και υψηλής ποιότητας παιδεία, υγεία, περίθαλψη, ασφάλιση, δομές κοινωνικής πρόνοιας, πολιτισμό για όλους-ες. Δημόσιες μεταφορές, ενέργεια, τηλεπικοινωνίες με χαμηλό κόστος για τον λαό. Ενίσχυση των δημόσιων υπηρεσιών και ελεγκτικών μηχανισμών, για να πάψει η ασυδοσία των επιχειρηματιών απέναντι στα δικαιώματα των εργαζόμενων και η αλόγιστη χρήση φυσικών πόρων και δημόσιου πλούτου για το συμφέρον του κεφαλαίου. Προϋπόθεση για όλα αυτά είναι ΝΑ ΑΝΑΤΡΑΠΕΙ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ-ΔΝΤ-ΕΕ. Διαγραφή του χρέους-αρνούμαστε να πληρώσουμε ένα χρέος που δεν δημιουργήθηκε από μας ούτε για τις ανάγκες μας. Έξοδο από ΟΝΕ-ΕΕ.



ΟΛΟΙ-ΕΣ στην 24ωρη απεργία του δημοσίου την Πέμπτη 7 Οκτωβρίου
με τα πρωτοβάθμια σωματεία μας (11 π.μ. Πλατεία Κοραή)

Νέες κινητοποιήσεις για τις απολύσεις στον ΔΟΛ

Στην κήρυξη 24ωρων κυλιόμενων απεργιών στον ΔΟΛ από την Τετάρτη 6/10 προχώρησε η Ένωση Προσωπικού Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών καταγγέλλοντας την απομάκρυνση 45 εργαζομένων σε τέσσερις ημέρες. Επίσης, το Διασωματειακό των Ενώσεων του Τύπου συνέρχεται σήμερα, για να αντιμετωπιστεί «η βάναυση επίθεση της ανάλγητης αυτής εργοδοσίας» όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση.

Η Εργασιακή Επιτροπή Εκπροσώπων Εργαζομένων του ΔΟΛ οργανώνει σήμερα, στις 12 το μεσημέρι, στην είσοδο του κτιρίου (Μιχαλακοπούλου 80), συνέντευξη Τύπου και σημειώνει ότι αυτές οι απολύσεις είναι «απλώς το ξεκίνημα για τις δεκάδες απολύσεις που έχουν προγραμματίσει, με στόχο -απ' ό,τι φαίνεται- 150 "διοικητικούς" και 135 "δημοσιογράφους", αν και σε μια προσπάθεια διάσπασης των εργαζομένων η εταιρεία "διαβεβαιώνει" ότι "προς το παρόν" δεν απολύει δημοσιογράφους».

Σημειώνει επίσης ότι η εταιρεία "αρνείται κάθε διάλογο με εργαζομένους ή με τα σωματεία τους και χρησιμοποιεί καταχρηστικά τις εφημερίδες και τα άλλα μέσα που διαθέτει για να προπαγανδίζει την ανάγκη «θυσιών» από τους εργαζομένους γενικά και τους δικούς της ειδικότερα".