Παρασκευή 30 Ιουλίου 2010

Το πουλί ....ξαναβγήκε

Πέμπτη 29 Ιουλίου 2010

Η προκήρυξη της ΣΕΧΤΑΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΩΝ


Η Σέχτα Επαναστατών οπλίζεται ξανά

Στο σημερινό κόσμο το πιο βίαιο πράγμα είναι να μένεις απαθής.
Όλη μας η ζωή κατακλύζεται από τη βία. Και όταν δεν είναι η βία των μπάτσων, των κρατητηρίων, των φυλακών, τότε τα πράγματα είναι ακόμα πιο ύπουλα.

Μιλάμε για μια βία χωρίς αίμα.
Για την βία της εικόνας, των διαφημίσεων, της καταναλωτικής μαστούρας, των ψυχοαδιέξοδων, της μοναξιάς.
Ζούμε σε άθλιες πόλεις, τρώμε πλαστικό φαγητό, ενημερωνόμαστε με κατασκευασμένες ειδήσεις, ψωνίζουμε τυποποιημένα προϊόντα, εργαζόμαστε σε αηδιαστικές δουλειές, θαυμάζουμε κάλπικα πρότυπα, φτιάχνουμε τα μικρά ιδιωτικά κελιά μέσα στα σπίτια μας με την χαρούμενη επίπλωση.

Εμείς κουραστήκαμε από αυτό το κενό ζωής. Είπαμε φτάνει πια... όχι άλλες ξοφλημένες μέρες... όχι άλλες ταπεινώσεις στη δουλειά... όχι άλλες δανεικές προσευχές για καληνύχτα...

Ετσι πριν 1,5 χρόνο φτιάξαμε την Σέχτα Επαναστατών, που έγινε το όχημα διαφυγής μας απ΄ τη γαμημένη ησυχία του κόσμου- φυλακή που ζούσαμε. Δυο- τρία όπλα για αρχή, μερικά βιβλία και κάποιες παραβατικές γνώσεις από προηγούμενες εμπειρίες του παρελθόντος, συνδυάστηκαν με αρκετά «κιλά» αποφασιστικότητας και την σιγουριά της συνείδησης που έλεγε: ή άνθρωπος ή γουρούνι, ή μαχητής ή υπόδουλος, ή επανάσταση ή συμβιβασμός με την παραίτηση.

Και έτσι ξεκινήσαμε.

Όταν ζεις σε έναν ατέρμονο αγώνα, σε κάνει να οξύνεις τις ικανότητες και την σκέψη σου, ενώ ταυτόχρονα σου προσφέρει την ευχαρίστηση ότι έχεις αντιτεθεί στη μοίρα που προορίζανε για σένα.

Όμως θέλαμε κάτι παραπάνω...

Επιζητούσαμε το άλμα για την έφοδο στον ουρανό. Μετά το τρίτο μας χτύπημα, θέσαμε στον εαυτό μας το ζήτημα της αναβάθμισης της δράσης μας, που εμπεριείχε κάποιες απαραίτητες προϋποθέσεις. Έτσι περάσαμε σε μια δημιουργική αφάνεια με σκοπό να αναδυθούμε πιο ικανοί, πιο ουσιαστικοί, πιο επικίνδυνοι. Σε αυτό το διάστημα αρκετοί από εμάς εκπαιδευτήκαμε στα όπλα, μάθαμε νέες τεχνικές, διαβάσαμε, ενημερωθήκαμε για άγνωστες μέχρι τότε καταστάσεις αγώνα, ανταλλάξαμε εμπειρίες και σκεπτικά με άλλους μαχητές και ανεφοδιαστήκαμε στον υλικοτεχνικό τομέα.

Παράλληλα οι υπόλοιποι μαχητές μας δεν έμειναν ανενεργοί. Δημιούργησαν ένα απαραίτητο δίκτυο πληροφοριών, συνέλεξαν στοιχεία, φρόντισαν την συνειδητή αεργία μας και πρόσφεραν τις υπηρεσίες τους στο σκοπό της Επανάστασης και στην αξιοπρέπεια του εαυτού τους.

Έτσι από εδώ και πέρα θέλουμε να είμαστε τρομακτικά συνεπείς σε ότι λέμε και να μεταφέρουμε ένα μήνυμα σε όλους τους επιφανείς φορείς της κοινωνίας και τους γορίλες τους. «Η Σέχτα Επαναστατών δεν θα αφήσει ούτε ένα χιλιοστό ασφαλούς εδάφους στη ζωή σας. Τα όπλα μας είναι γεμάτα και έτοιμα να “μιλήσουν”... Αν τα επιχειρήματα κάνουν τον ιδρώτα να κυλάει, οι αποδείξεις θα κάνουν να χυθεί αίμα...». Πλέον δε μιλάμε για ένοπλη προπαγάνδα, αλλά την εφαρμόζουμε στην πράξη. Η πρόσφατη επίθεση μας δεν στηρίχτηκε σε προπαγανδιστικούς λόγους, αλλά στην απόφαση να τερματίσουμε την άθλια καριέρα αυτού του τύπου.

Ο ένοπλος αγώνας δεν απολογείται και δεν προφασίζεται την υποκρισία του ανθρωπισμού και το ιδανικό της ανθρώπινης ζωής. Η επανάσταση είναι πόλεμος για την οικοδόμηση ενός αυτόνομου υπαρξιακού κώδικα μακριά απ΄ την υποκρισία του σύγχρονου τρόπου ζωής.

Η ανθρώπινη ζωή είναι μια μεταβλητή, ένα εμπόρευμα στον κόσμο του θεάματος που άλλοτε την κατασπαράσσει εξορίζοντας την στα μπουντρούμια των φυλακών, στα μοναχικά αδιέξοδα, στις ουσίες των εξαρτήσεων και άλλοτε την υπερασπίζεται ως το «ιδανικό» που χάθηκε απ΄ τα όπλα των τρομοκρατών.

Όμως σημασία δεν έχει μόνο αν ζεις, αλλά και το πως ζεις. Η πραγματική αξία βρίσκεται στις επιλογές που κάνει ο καθένας στη ζωή του. Εκεί κρινόμαστε όλοι. Ο Σωκράτης Γκιόλιας έκανε τις επιλογές του και εμείς τις δικές μας. Αυτός επέλεξε να ζήσει σαν τρωκτικό στο βασίλειο της λάσπης του άθλιου κύκλου του και εμείς ως λύκοι έξω από την αγέλη.

Ας δούμε λοιπόν ποιος ήταν πραγματικά ο «ανυποψίαστος» και «αφύλακτος» Σωκράτης Γκιόλιας.

Από νωρίς μπασμένος στα κόλπα της δημοσιογραφικής πανούκλας θήτευσε για αρκετά χρόνια στο μετρ της δήθεν ανεξάρτητης «αποκαλυπτικής» δημοσιογραφίας Μάκη Τριανταφυλλόπουλο ως φίλος, συνεργάτης και αρχισυντάκτης των εκπομπών του. Παράλληλα διετέλεσε «στέλεχος» της νέας σχολής του ελληνικού πρωταθλητισμού. Του πρωταθλητισμού που είχε ειδίκευση στο παράνομο εμπόριο ντοπαϊνης (κολλητός του Χρήστου Τζέκου που ξέρει καλά από «σκόνες»), στα ντοπαρισμένα ρεκόρ (κουμπάρος με τον Κώστα Κεντέρη που του προσέφερε δημοσιογραφική κάλυψη στο γνωστό «ατύχημα» που είχε με το άλλο αθλοπρεζάκι την Κατερίνα Θάνου) και φυσικά στο νταραβέρι αξιωμάτων- αποκατάστασης όλης της γνωστής πρωταθλητικής κλίκας είτε στα σώματα ασφαλείας, είτε στον πολιτικό στίβο (φιλαράκι του αθλητήβουλευτή Κουκοδήμου, της αποτυχημένης υποψήφιας Πατουλίδου και άλλων). Ο καθένας φυσικά μπορεί να φανταστεί και τις κομπίνες όλων αυτών με πολύτιμο συνεργάτη τον Σωκράτη Γκιόλια στην εταιρία με την επωνυμία ΣΕΓΑΣ που όλοι οι παραπάνω αποτελούσαν τις επιφανείς προσωπικότητες του. Ιδιαίτερα στην εποχή που μεσουρανούσε το «εθνικό όραμα» των ολυμπιακών αγώνων του 2004 στήθηκε στο ΣΕΓΑΣ το μεγάλο φαγοπότι τόσο με τις «χρυσές» χορηγίες και τις κρατικές επιχορηγήσεις όσο και των μυστικών οικονομικών συμφωνιών κάτω από το τραπέζι με μεγαλοεργολάβους και κατασκευαστικές εταιρίες.

Όμως ο «ανυποψίαστος» Σωκράτης Γκιόλιας ήταν πολυθεσίτης. Ο ίδιος, ήταν γνωστός θρησκόληπτος στους κύκλους του και υπήρξε μόνιμος επισκέπτης- παράγοντας ακόμα μιας γνωστής εταιρίας. Ήταν έμπιστος συνεργάτης της Αθωνικής πολιτείας, ενώ ταυτόχρονα η ρασοφόρος νυφίτσα Εφραίμ ήταν ο πνευματικός του. Γι΄ αυτό όταν ξέσπασε το γνωστό σκάνδαλο των παπαδερών στο Βατοπέδι ο Γκιόλιας πάντα έμπαινε μπροστά ως ασπίδα προστασίας για να στηρίξει το παραμάγαζο τους.

Ο τύπος ήταν κυριολεκτικά με τον σταυρό στο χέρι.

Από εκεί και πέρα ο βασικός λόγος της επίσκεψής μας στο σπίτι του ήταν η κυρίαρχη θέση που κατείχε στην ηλεκτρονική μορφή της νέας δημοσιογραφίας.

Με την ραγδαία εξάπλωση του internet και την ολοένα αυξανόμενη προτίμηση ιδιαίτερα των νέων για την ενημέρωση τους από αυτό, δεν άργησε και η εκμετάλλευση του από τα γνωστά λαμόγια της δημοσιογραφίας. Πέρα από τα επίσημα ειδησεογραφικά site που συνήθως είναι ηλεκτρονική μορφή ήδη γνωστών εφημερίδων δημιουργήθηκαν και τα πρώτα ενημερωτικά blogs. Η αμεσότητα της ενημέρωσης που προσφέρουν ήταν το βασικό χαρακτηριστικό που τα ανέδειξε σε δημοφιλείς ιστοσελίδες. Αυτή η μεγαλύτερη ελευθερία έκφρασης αξιοποιήθηκε και από άτομα που ζούσαν σε απολυταρχικά καθεστώτα σαν προσπάθεια διάρρηξης της λογοκρισίας που επιβαλλόταν από την κυβέρνηση. Σε αντίθεση με τους παραπάνω ανθρώπους, η ίδια ανωνυμία εκμεταλλεύτηκε από συστημικούς δημοσιογράφους όπως ο Γκιόλιας, ο Παπαγιάννης κ. α σαν μέσο εκβιασμού και συκοφάντησης για την στήριξη συγκεκριμένων επιχειρηματικών συμφερόντων που τους χρηματοδοτούν. Η πράξη μας δεν έχει να κάνει με την εναντίωση μας στην ανωνυμία των blogs καθώς αντιθέτως την προτάσσουμε και την θεωρούμε απαραίτητη σαν ασπίδα προστασίας εχθρών του καθεστώτος και ως υγιή συνθήκη πραγματικά εναλλακτικών αυτοδιαχειριζόμενων μέσων ενημέρωσης. Ο Γκίολιας το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν συγκαταλεγόταν στους εχθρούς του καθεστώτος, αλλά ήταν το αφεντικό που κρυβόταν πίσω από την ανωνυμία του blog troktiko ασκώντας από αυτό την συστημική προπαγάνδα του.

Ο Γκιόλιας πρώην συνεργάτης του «μαχητικού» Μάκη Τριανταφυλλόπουλου αλλά και άξιος συνεργάτης της δημοσιογραφικής σχολής Κωστόπουλου- Αναστασιάδη (απενοχοποίηση του σύγχρονου lifestyle με κίνητρο την οικονομική επιτυχία και τον νεοελληνικό τσαμπουκά) είχε αυτό που χρειαζόταν. Απ΄ τη μία η δημοσιογραφία της «κοινωνικής ευαισθησίας», των «αποκαλύψεων» και των «καταγγελιών» κι από την άλλη ο τσαμπουκάς στο σερβίρισμα, ένα κοκτέιλ θράσους, lifestyle με άποψη, σύγχρονου νεοσυντηρητισμού, ενός κρυμμένου (ή και φανερού) φασισμού, μιας δήθεν σάτιρας, όχι απλά απέναντι στην εξουσία, αλλά κυρίως ενάντια σε αυτούς που δεν έχουν φωνή να απαντήσουν στη λάσπη που εξαπέλυε εναντίον τους.

Οι πιο πρόστυχες προσβολές και τα πιο συκοφαντικά ψέματα για το αντάρτικο πόλης, μπήκαν στην πρώτη γραμμή των δημοσιευμάτων του troktikou. Μέχρι και ο αδελφός του Περικλής, ως διευθυντής της Ρrince Οliver, απάντησε προκλητικά και ειρωνικά παραφράζοντας την συνθηματολογία της εξέγερσης του Δεκέμβρη, σε μια ενέργεια εμπρησμού που είχε ως στόχο την εταιρεία του.

Το ίδιο το αφεντικό του troktikou είχε ορίσει τον εαυτό του δικαστή και απένειμε ποινές σε συλληφθέντες μέσα από το blog του. Μετά το διαζύγιο απ΄ τον μέντορα του Μάκη Τριανταφυλλόπουλο, ο Γκόλιας αυτόνομος πλέον και με την πιο ισχυρή θέση στη δημοσιογραφική blogoσφαιρα γίνεται ειδικός σύμβουλος του Δημήτρη Κοντομηνά, που συγκαταλέγεται στην οικονομική μαφία της ελλάδας, γνωστός και από την εμπλοκή του με το σκάνδαλο της interamerican. Επίσης το τελευταίο διάστημα δούλευε ως γενικός διευθυντής του ραδιοσταθμού Θέμα radio του ξεφτιλισμένου χοντροκοιλαρά Θέμου Αναστασιάδη. Η απαρίθμηση των βρόμικων ιστοριών του δημοσιογραφικού σιναφιού όπως και οι εσωτερικές κόντρες μεγαλοδημοσιογράφων και εκδοτών με χαρακτηριστικό παράδειγμα την τριπλέτα Θέμου- Γκιόλια- Κοντομηνά, με το αδελφάτο Χατζηνικολάου- Τριανταφυλλόπουλου- Κουρή θα μπορούσαν να γεμίσουν πολλές σελίδες.

Ο δημοσιογραφικός κόσμος είναι ένας κουβάς γεμάτος σκατά που με την κίνηση μας απλώς τον ελαφρύναμε.

Φυσικά το αφεντικό του troktikou ως επαγγελματίας ρουφιάνος γνώριζε καλά τις πιθανές συνέπειες και τα «εργατικά ατυχήματα» που θα μπορούσαν να του συμβούν. Ο Σωκράτης Γκιόλιας ήταν τόσο «ανυποψίαστος» που είχε φροντίσει μόνος του να επιβεβαιώσει ότι αποτελεί στόχο. Ιδιαίτερα μετά τη βόμβα στα Πατήσια και το θάνατο του Αφγανού τόσο ο ίδιος, όσο και τα κωλόπαιδα που είχε για συνεργάτες του, χρησιμοποίησαν το καμουφλάζ των δήθεν ανώνυμων σχολίων αναγνωστών στο troktiko ώστε να απειλήσουν ανοικτά οποιονδήποτε εναντιωνόταν στον οχετό ψεύδους που εξαπέλυαν συστηματικά. Συγκεκριμένα κι αφού είχαν προηγηθεί οι αποκλειστικές φωτογραφίες με το σκοτωμένο παιδί, προνόμιο της αγαστής συνεργασίας του Γκιόλια με την αντιτρομοκρατική, «αναγνώστης» του troktikou έγραψε σε σχέση με την οργή που συγκέντρωσε πάνω στο πρόσωπο του ο «ανυποψίαστος»...- δηλαδή τι θα έπρεπε να κάνει ο Γκιόλιας και ο κάθε Γκιόλιας. Να έχει μαζί του όπλο και να ρίξει σε όποιον κινείται ύποπτα για να προστατεύσει τη ζωή του;- Αλλά ας μην γινόμαστε υπερβολικοί. Ο Γκιόλιας δεν χρειαζόταν να πυροβολήσει ο ίδιος για να προστατευτεί. Αυτό θα το αναλάμβαναν οι 2 αστυνομικοί συνοδοί ασφαλείας που του είχαν παραχωρηθεί και τους χρησιμοποιούσε εναλλάξ μέχρι το θάνατο του γουρουνιού στην Κατεχάκη.

Συγκεκριμένα ο «αφύλακτος» Γκιόλιας, ο δημοσιογράφος που κατήγγειλε το σύστημα προστασίας υψηλών προσώπων λέγοντας πως οι αστυνομικοί πρέπει να είναι μάχιμοι στο δρόμο κι όχι να συνοδεύουν ως Φιλιππινέζες, υποψήφιους στόχους, είχε τους δικούς του ένοπλους γορίλες.

Παλιομαλάκες τη αντιτρομοκρατικής αν μπορείτε τώρα διαψεύστε τα παρακάτω στοιχεία...

Το αφεντικό του troktikou τις καθημερινές από Δευτέρα ως Παρασκευή κατά την μετακίνησή του με αυτοκίνητο μάρκας smart με αριθμό κυκλοφορίας ΙΗΡ 5121 (το ο ποίο άλλαξε τις τελευταίες εβδομάδες με άλλο smart με αριθμό ΙΜΡ 3142) συνοδευόταν πάντα από μηχανή ασφαλείας.

Πιο συγκεκριμένα ο Γκιόλιας ξεκινούσε καθημερινά απ΄ το σπίτι του στην οδό Δαιδάλου 21 μεταξύ 12.10-12.25 για να μεταβεί στη ραδιοφωνική εκπομπή του πάντα αργοπορημένος. Ένα 20λεπτο πριν, πλησίαζε στο σπίτι του και στάθμευε στην αθέατη γωνία Νυμφών και Δαιδάλου μηχανή συνοδού ασφαλείας με τον αναβάτη της, που ακολουθούσε το smart σε απόσταση 5-10 μέτρων όταν αυτό ξεκινούσε. Ο Γκιόλιας διέθετε 2 Φιλιππινέζες- γορίλες που άλλαζαν μεταξύ τους συνήθως ανά βδομάδα. Ο πρώτος ήταν νεαρός 25-30 χρονών με fitness στυλάκι, που συνήθως χάζευε παίζοντας με το κινητό του και χρησιμοποιούσε μηχανή μαύρη-ασημί μάρκας ΤDΜ, ενώ ο δεύτερος ήταν πιο έμπειρος, 40άρης γκριζομάλλης, είχε αγαπημένη συνήθεια να διαβάζει εφημερίδα πάνω στη μηχανή, να περπατάει σαν να έχει καρπούζια στις μασχάλες, ενώ χρησιμοποιούσε κι αυτός μηχανή on-off transalp με αριθμό κυκλοφορίας ΧΧΚ 389. Τονίζουμε πως ο Γκιόλιας για να μην στιγματιστεί στη γειτονιά ότι έχει συνοδούς, τους υποχρέωνε να σταθμεύσουν στη γωνία με την Νυμφών που δεν γίνονταν αντιληπτοί, ώστε να μην φανεί κι ο ίδιος ασυνεπείς με τα όσα έγραφε.

Τα πράγματα άλλαξαν όταν ψόφησε ο βλάκας στην Κατεχάκη. Προφανώς οι νέες οδηγίες καθώς και η εξουσιοδότηση στους συνοδούς ασφαλείας να ρυθμίζουν το πόστο τους και τη διαδρομή του υποψήφιου στόχου, έδωσε τη δυνατότητα στους γορίλες, να αλλάξουν θέση. Έτσι τον τελευταίο καιρό η πρώτη συνοδευτική μηχανή στάθμευε ακριβώς απέναντι απ΄ την πολυκατοικία του troktikou, τσέκαρε όσους περνούσαν, ενώ λίγα λεπτά πριν ξεκινήσει ο Γκιόλιας ερχόταν κι η δεύτερη μηχανή. Ο Γκιόλιας αφού πλεον καταδεχόταν να τους καλημερίσει ξεκινούσαν όλοι μαζί σαν μια ωραία «συντροφιά». Συνήθως μπροστά το ΤDΜ για να τσεκάρει τη διαδρομή με απόσταση 5-10 μέτρων, στη μέση ο Γκιόλιας με το smart και πίσω ο 40άρης με την transalp.

Η αρχική μας σκέψη ήταν να τους χτυπήσουμε μαζί. Χρησιμοποιώντας βαρύ όχημα θα εμβολίζαμε την πρώτη μηχανή πατώντας τον γορίλα και με διαφορετική δύναμη πυρός θα «ράβαμε» τους άλλους δύο. Περισσότεροι στόχοι, περισσότερη αποτελεσματικότητα. Γνωρίζαμε επακριβώς τη διαδρομή τους και η Εθνάρχου Μακαρίου που ακολουθούσαν μετά τη Δαιδάλου με τα διαχωριστικά παρτέρια βόλευε μια χαρά για το «τρακάρισμα» και τον εγκλωβισμό τους. Γρήγορα όμως απορρίψαμε αυτό το σενάριο, γιατί ο συγκεκριμένος δρόμος που ήταν ιδανικός για τέτοιο καρτέρι, έχει μέτρια προς πυκνή ροή αυτοκινήτων, περαστικών και δυο ρεύματα κυκλοφορίας με συνέπεια να υπήρχε κίνδυνος για άλλους ανθρώπους, γεγονός που δεν επιδιώκουμε ποτέ. Γιατί είναι άλλο πράγμα η οξεία κριτική που ασκούμε στην κοινωνική παρακμή κι άλλο η διαδικασία της στοχοποίησης. Οι στόχοι μας είναι πάντα σαφείς και τα όπλα μας σημαδεύουν συγκεκριμένα κεφάλια, για αυτό δεν θα ρισκάραμε να υπάρξει λάθος άνθρωπος χτυπημένος. Έτσι προτιμήσαμε να πάμε εμείς σπίτι του παρά να συμβεί οτιδήποτε σε μια συμπλοκή στο δρόμο και να χτυπηθεί κάποιος άσχετος. Το τι ακριβώς ειπώθηκε στο θυροτηλέφωνο ώστε να εξασφαλίσουμε όχι μόνο ότι θα κατέβει, αλλά θα ΄ρθει μόνος του χωρίς να συνοδεύεται από τη σύζυγό του, είναι κάτι που δεν χρειάζεται να δημοσιοποιηθεί για αρκετούς λόγους. Εδώ όμως να προσθέσουμε πως η γνωστή τηλεπερσόνα Γιάννης Μαρακάκης, δικηγόρος του deal και του Γκιόλια, που βγαίνει στα τηλεπαράθυρα για να κλείσει καμιά δουλειά, να μην μας τα πρήζει με τις παπαριές του περί βιτρίνας της Σέχτας σε πληρωμένο συμβόλαιο θανάτου, γιατί θα του χαρακώσουμε το πρόσωπο, μιας και οι σφαίρες μας είναι πιο πολύτιμες από τέτοιους ηλίθιους. Επιστρέφοντας να επισημάνουμε πως απορρίψαμε επίσης το ενδεχόμενο να διαρρήξουμε την πολυκατοικία και να εκτελέσουμε τον Γκιόλια μέσα στο διαμέρισμά του. Ήταν βασικό μας μέλημα να μην πάθει το παραμικρό η σύζυγός του και φυσικά το μικρό παιδί.

Ο καθένας μας έχει το τέλος που του αναλογεί και τα παραπάνω άτομα δεν μας φταίνε σε τίποτα. Άλλωστε η πρακτική των πολιτικών εκτελέσεων είναι ξεκάθαρη και συγκεκριμένη. Ποτέ δεν πρόκειται να εμπλακούν και να κινδυνέψουν από επίθεση μας άτομα του οικογενειακού και συγγενικού περιβάλλοντος ενός στόχου που δεν έχουν συμμετοχή στις επιλογές και τα βρώμικα συμφέροντά του, ακόμα και αν αυτό μας υποχρεώσει να ακυρώσουμε τον σχεδιασμό μας. Ένας αντάρτης πόλης δεν είναι ένας ψυχρός εκτελεστής. Όταν επιλέξει να πυροβολήσει, δεν χτυπάει το πρόσωπο αυτό καθαυτό, αλλά τις επιλογές του συγκεκριμένου ανθρώπου, το αξίωμα που κατέχει, τις αποφάσεις που έχει πάρει, τα συμφέροντα που εξυπηρετεί. Δεν τίθεται ζήτημα απλά επί του προσωπικού. Ο ένοπλος μαχητής χτυπάει τους φορείς του συστήματος που πλέον δεν έχουν το δικό τους ξεχωριστό πρόσωπο, αλλά μια συγκεκριμένη θέση που υπερασπίζονται. Ο ένοπλος μαχητής δεν πυροβολεί ανθρώπους, πυροβολεί ενάντια στο ίδιο το σύστημα.

Ο Γκιόλιας ήταν ένα απ΄ τα πολλά ονόματα μεγαλοδημοσιογράφων που έχουμε συλλέξει πληροφορίες για τα σπίτια τους, τα οχήματα τους, τη φύλαξη τους, τα αγαπημένα τους στέκια- ρεστοράν μέχρι και το που παίζουν τένις (το ΄πιασες το υπονοούμενο Χατζη-μαλάκα του alter;).

Όλοι αυτοί οι δικαστές που έχουν μικρόφωνα και μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες αγορεύουν, δικάζουν και καταδικάζουν, θα μάθουν τι σημαίνει ο φόβος να περνάει στο δικό τους στρατόπεδο. Για αυτό παράλληλα συμβουλεύουμε κι όλους τους αυτόπτες μάρτυρες, η απάντηση τους σε κάθε ερώτηση να είναι μόνο μία «Δεν ξέρω, δεν είδα, δεν άκουσα...» οτιδήποτε άλλο θα εκληφθεί ως συνεργασία με την αστυνομία και αυτό δεν είναι αποδεκτό.

Τέλος θέλουμε να υπενθυμίσουμε πως στην τρίτη μας ανακοίνωση είχαμε γράψει «Ο υπέρτατος σχεδιασμός και το καθήκον ενός αντάρτη πόλης είναι να αποδιοργανώσει το εσωτερικό της χώρας του, να πλήξει την εθνική οικονομία, να κιβδηλώσει την δημόσια εξωτερική εικόνα...».

Ηελλάδα εδώ και μήνες βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα με την προσφυγή στο ΔΝΤ και το οικονομικό της έλλειμμα. Μια απ΄ τις πιο προσοδοφόρες πηγές εισροής χρήματος είναι ο τουρισμός της καλοκαιρινής περιόδου. Η εκτέλεση του συγκεκριμένου δημοσιογράφου σε συνδυασμό με τις αντάρτικες ενέργειες του τελευταίου χρόνου πιστεύουμε ότι διαμορφώνει μια αρνητική εικόνα στο εξωτερικό για την ασφάλεια της ελληνικής επικράτειας και χτυπάει την εθνική βιομηχανία του τουρισμού. Οι τουρίστες πρέπει να μάθουν ότι η ελλάδα δεν αποτελεί πλέον ασφαλές μετόπισθεν του καπιταλισμού. Επιδιώκουμε να μετατραπεί σε εμπόλεμη ζώνη επαναστατικών διαδικασιών με εμπρησμούς, σαμποτάζ, μαχητικές πορείες, βομβιστικές επιθέσεις, ένοπλες εκτελέσεις και όχι σε τόπο προορισμού διακοπών και αναψυχής. Έχουμε πόλεμο με τη δημοκρατία σας. Όσον αφορά την οικονομική κρίση και το μοιρολόι της κοινωνίας για το δυσοίωνο μέλλον της, δεν δίνουμε δεκάρα τσακιστή. Ένας κόσμος που διαμαρτύρεται για τα νέα δυσβάσταχτα οικονομικά μέτρα, δίχως πρώτα να έχει εξεγερθεί ενάντια στην νοηματική φτήνια της ίδιας της ζωής μέσα στο σύστημα, μας είναι αδιάφορος και άξιος της μοίρας του.

Δεν έχουμε δανειστεί τίποτα απ΄ τον κόσμο σας για να νιώσουμε ότι το χάνουμε ή το χρωστάμε.

Αν αυτό που διακυβεύεται στην συνείδηση των ανθρώπων τώρα είναι η απώλεια ενός σταθερού μισθού και μιας σίγουρης σύνταξης δείχνει ότι αυτός ο κόσμος έχει ήδη πεθάνει. Γιατί πρώτα έχασε τις επιθυμίες του, την αξιοπρέπεια του, τον εγωισμό του, τα όνειρα του, τη συνείδηση του, τα συναισθήματα του και τότε δεν νοιάστηκε πραγματικά κανείς. Όταν όμως απειλούνται οι δανεικές του προσευχές για την μίζερη ψευδαίσθηση της ιδιοκτησίας του και ξεσηκώνεται, τότε οι μέρες του είναι μετρημένες. Γιατί ζυγιάστηκαν και βρέθηκαν λειψές και ανάπηρες νοήματος.

Εμείς ως Σέχτα Επαναστατών πιστεύουμε πως μόνο μέσα από την ολοκληρωτική καταστροφή του κράτους και των σημερινών δομών θα μπορέσει να ανατείλει μια νέα προοπτική ζωής. Μια ζωή νέων ανθρώπινων σχέσεων, χωρίς εξουσία, χωρίς σύνορα, χωρίς θρησκεία, χωρίς διαχωρισμούς. Μια ζωή που δεν θα κυβερνά το χρήμα ούτε θα βασιλεύει η ιδιοκτησία. Μια ζωή μακριά από ψεύτικα είδωλα, καταναγκασμούς και συμβάσεις.

Προωθούμε ένα νέο πολιτισμό που οι αξίες του βρίσκονται στην ισοτιμία, στην αξιοπρέπεια, στην τιμή, στον αλληλοσεβασμό, στην αλληλεγγύη, στην απελευθέρωση. Ο άνθρωπος μπορεί και πρέπει να δημιουργήσει έναν νέο τρόπο ζωής και έκφρασης. Να εναρμονιστεί με το φυσικό περιβάλλον, να πλημμυρίσει από συναισθήματα, να αφεθεί στις απολαύσεις, να γίνει δημιουργός του κόσμου του... Η ανθρώπινη επικοινωνία πρέπει να απελευθερωθεί απ΄ τις τηλεφωνικές γραμμές και τις επίπεδες οθόνες, οι ανθρώπινες χειρονομίες να αποκτήσουν ξανά τη ζεστασιά τους και να απαλλαχθούν απ΄ τις τυπικότητες και την επαναληψιμότητα, η ζωή να αποκτήσει μια περιπετειώδη περιπλάνηση και να απαγκιστρωθεί απ΄ την γραφειοκρατική της εκδοχή. Βέβαια όλα αυτά ακούγονται ουτοπικά, αν επενδύεις όλη σου τη δράση σε ένα μελλοντικό όραμα και αγνοείς το σήμερα.

Την απάντηση τη δίνει ο ίδιος ο καθρέφτης...

Μη ρωτάς λοιπόν πως θα αλλάξουν τα πράγματα. Γίνε εσύ ο ίδιος η απάντηση στο ερώτημα. Εμείς προτείνουμε τον ολοκληρωτικό εκμηδενισμό και την ισοπέδωση των εξουσιαστικών σχέσεων και του κυρίαρχου πολιτισμού. Μόνο μέσα από τα χαλάσματα και τα ερείπια των σύγχρονων αστικών κέντρων μπορεί να ανθίσει ένας νέος τρόπος ζωής. Οι επαναστατικές οργανώσεις είναι οι μικρές προεικονίσεις ενός τέτοιου μέλλοντος. Όμως όπως είχαμε αναφέρει σε προηγούμενο κείμενο μας ακόμα κι αν δεν έρθει αυτό το μέλλον, εμείς θα το έχουμε γευτεί, ζώντας με τον δικό μας ανορθόδοξο τρόπο στο σήμερα. Και αυτή η περιπέτεια, το ταξίδι προς την απελευθέρωση αξίζει την κάθε του στιγμή...

Γι΄ αυτό η πρότασή μας στο τώρα είναι σαφής. Όσοι άνθρωποι θέλουν να αρνηθούν έμπρακτα την τυραννία του συστήματος, ας περάσουν απ΄ τα λόγια στην πράξη. Σύντροφοι οργανωθείτε, φτιάξτε ομάδες, συλλογικοποιείστε τις επιθυμίες σας, οπλιστείτε, διαβάστε, επικοινωνήστε, αρνηθείτε τους ρόλους και τις ηγεμονίες, καταργείστε τη δουλειά και περάστε στη στρατηγική του ένοπλου αγώνα.

Οι σημερινοί αντάρτες πόλης οφείλουν να ξεπεράσουν την κοινωνιστική κληρονομιά του προλεταριάτου και να ανακηρύξουν ως επαναστατικό υποκείμενο τους ίδιους τους τους εαυτούς τους, τους συντρόφους τους και όλους όσους αμφισβητούν έμπρακτα το πραξικόπημα της εξουσίας στις ζωές μας, δίνοντας ουσιαστικό προβάδισμα στη ζωή κι όχι στις οικονομικές αναλύσεις. Στις διαδικασίες που προωθούν την ένοπλη πάλη κερδίζουμε στιγμές απελευθερωμένου χρόνου, καθώς μόνο αυτές επιτρέπουν τη ανάκτηση της χαμένης αξιοπρέπειας και ανοίγουν τον δρόμο για μια εσωτερική ελευθερία. Έτσι ο καθένας μπορεί να αναδιατυπώσει την ατομική του ταυτότητα μέσα στην κοινωνική ζωή και να γίνει ένοπλος μαχητής της επανάστασης.

«Ως εδώ.- Ο χειμώνας μας γεμίζει θλίψη, η άνοιξη μας μολύνει και το καλοκαίρι νιώθουμε ασφυξία. Εδώ και καιρό μας πνίγει τα ρουθούνια η μπόχα από τα γραφεία, τους αντιδραστήρες, τα εργοστάσια και τους αυτοκινητόδρομους. Τα φίμωτρα μας δεν έχουν πια ωραία γεύση, είναι σαν λουκάνικο περιτυλιγμένο με πλαστικό καλώδιο. Η μπύρα που πίνουμε είναι μπαγιάτικη, ίδια με την μικροαστική ηθική. Δεν θέλουμε πια να κάνουμε σε όλη μας τη ζωή την ίδια δουλειά να έχουμε το ίδιο πρόσωπο. Αρκετές διαταγές μας έχουν δώσει, αρκετά έχουν ελέγξει τη σκέψη, τις ιδέες, το σπίτι και τα διαβατήριά μας, αρκετά μας έχουν σπάσει τα μούτρα. Δεν θα τους αφήσουμε άλλο να μας καλουπώνουν, να μας καταστείλουν, να μας ισοπεδώνουν.-ΤΟΥΣ ΣΠΑΜΕ ΟΛΟΥΣ ΣΤΟ ΞΥΛΟ-...

ως την παραλία του tun nichts (δεν κάνω τίποτα...)

(κάλεσμα Γερμανών αυτόνομων)

Υ.Γ.1. Επειδή γνωρίζουμε πως ένα θυμωμένο γουρούνι βρωμάει περισσότερο από το συνηθισμένο, να πούμε δυο λογάκια στους μαλάκες της ομάδας ΔΙΑΣ. «Τσογλανάκια επειδή το παίζετε ψευτόμαγκες, κάποια στιγμή σε κάποιον τυχαίο από εσάς θα του ανοίξουμε νέες κουμπότρυπες στη στολή του. Και να έχετε το νου σας, γιατί έχουμε ένα μικρό «πρόβλημα»... είμαστε τρομακτικά συνεπείς σε αυτά που λέμε...». Άλλωστε ενδεικτικό των προθέσεων μας, είναι το σημείο που επιλέξαμε να αφήσουμε την ανακοίνωσή μας, σε απόσταση 30 μέτρων ευθείας βολής από το φυλάκιο και την πρόσοψη του Α.Τ. Νίκαιας.

Υ.Γ. 2 Προς όλους τους υπεύθυνους φυλακών, διευθυντές, εισαγγελείς, σωφρονιστικούς υπαλλήλους και κοινωνικούς λειτουργούς, σας προειδοποιούμε πως αν δεν αλλάξετε άμεσα τη στάση σας και δεν σταματήσετε να ταλαιπωρείτε βασανισμένους φυλακισμένους ανθρώπους, θα μπείτε σε λίστα προτεραιότητας ώστε να παραδειγματιστούν οι υπόλοιποι. Ιδιαίτερα για κάποιους από εσάς γνωρίζουμε μέχρι και το τι ώρα παίρνετε τα χάπια σας. Κόψτε τους τσαμπουκάδες που κάνετε με την απαγόρευση αδειών και τα κομμένα επισκεπτήρια, να σέβεστε τους φυλακισμένους και να μην παραβιάζετε τα δικαιώματα τους γιατί σε διαφορετική περίπτωση και σε ανυποψίαστο χρόνο θα δεχτείτε επίσκεψη των μαχητών της Σέχτας Επαναστατών με οριστική μεταγωγή στον άλλο κόσμο.

Μαχητές της επανάστασης ο εχθρός έχει όνομα, ψάξτε διευθύνσεις...

ΕΝΟΠΛΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ ΣΕΧΤΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΩΝ

Τετάρτη 28 Ιουλίου 2010

ΜΑΥΡΗ ΣΗΜΑΙΑ, Νο 56, Ιούλης 2010


Το Αναρχικό Δελτίο “ΜΑΥΡΗ ΣΗΜΑΙΑ” εκδίδεται από τη συντακτική ομάδα των Αλληλέγγυων Αναρχικών (Solidarios)

Kυκλοφορεί σε άτακτα χρονικά διαστήματα και διακινείται χωρίς αντίτιμο.

Για συνεισφορές υπάρχει στην Αγροτική τράπεζα ο λογαριασμός 0110 100617068.

Για επικοινωνία με τη συντακτική ομάδα υπάρχει η Ταχυδρομική Θυρίδα 31 421 Τ.Κ. 100 35 Αθήνα
και e-mail: all_anar@hotmail.com.

* Για την οικονομική ενίσχυση φυλακισμένων αγωνιστών, αρ. λογαριασμού στην Εθνική Τράπεζα:
077 / 9425 144 2

Δίκη για την δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου


Την Πέμπτη 5 Αυγούστου στο Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Αμφισσας, θα αγορεύσει, τελικά, ο εισαγγελέας της Εδρας Χαράλαμπος Λακαφώσης επί της ενοχής των δύο ειδικών φρουρών που κατηγορούνται για τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου στα Εξάρχεια.

Υπενθυμίζεται ότι ο Επ. Κορκονέας κατηγορείται για ανθρωποκτονία με ενδεχόμενο δόλο και ο Β. Σαραλιώτης, για απλή συνεργία σε ανθρωποκτονία. Το Συμβούλιο Εφετών έκρινε πως ο Κορκονέας επέδειξε «ενσυνείδητη αδιαφορία», αφού ήξερε ότι «μπορεί να προκαλέσει το θάνατο με τον πυροβολισμό και στοχεύοντας προς την παρέα του άτυχου Αλέξη επιδοκίμασε τη θανάτωση προσώπου». Για τον Β. Σαραλιώτη, το κατηγορητήριο στηρίζεται στο ότι δεν απέτρεψε την ενέργεια του συναδέλφου του, συμμετέχοντας σε αντεγκλήσεις και ανταλλαγές ύβρεων, επιδεικνύοντας παράλληλα στάση ετοιμότητας και επίδειξη ισχύος. Οι δύο κατηγορούμενοι έχουν αφεθεί ελεύθεροι με περιοριστικούς όρους, λόγω της παρέλευσης του 18μηνου.

Να σημειωθεί ότι ο εισαγγελέας είχε ζητήσει χρόνο για να προετοιμαστεί και ήταν να αγορεύσει επί της ενοχής χτες, Τρίτη 27 του μήνα. Πάντως, τον τελικό λόγο, θα έχει το Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο Αμφισσας που ενδέχεται να διακόψει και να εκδώσει την ετυμηγορία του το Σεπτέμβρη.

Σάββατο 24 Ιουλίου 2010

Καταγγελία της οικογένειας του Κώστα Σειρηνίδη

Την Κυριακή 25 Ιουλίου 2010 συμπληρώνονται 40 ημέρες από τον αιφνίδιο θάνατο του Κώστα Σειρηνίδη. Φυσικός ως προς τα ιατροδικαστικά του αίτια, ο θάνατος του συντρόφου μας συνιστά κυριολεκτική περίπτωση πολιτικής εξόντωσης στην εποχή της δημοκρατίας. Ο Κώστας πέθανε επειδή ήταν αντίπαλος του συστήματος· επειδή η ζωή του υπήρξε μια διαρκής συνθήκη αγώνα για την κοινωνική επανάσταση και την ελευθερία.

Φαίνεται, όμως, ότι κάποιοι τον φοβούνται ακόμα και νεκρό.

Τις τελευταίες ημέρες κλιμάκια της αντιτρομοκρατικής αλωνίζουν το νεκροταφείο της Καισαριανής, ρωτούν με θράσος πού βρίσκεται ο τάφος του Κώστα Σειρηνίδη, ενώ ο χώρος τελεί υπό διαρκή αστυνομική παρακολούθηση.

Η οικογένεια του Κώστα Σειρηνίδη καταγγέλλει την παρουσία και τη δράση κλιμακίων της αντιτρομοκρατικής τόσο στον ευρύτερο χώρο του νεκροταφείου, όσο και στο συγκεκριμένο σημείο του μνήματος. Η παρουσία της εν λόγω υπηρεσίας εκεί, πέρα από την εύλογη αγανάκτησή της οικογένειας, προκαλεί και πλήθος ερωτηματικών σχετικά με τους λόγους και τις στοχεύσεις μιας τέτοιας επιχείρησης.

Η οικογένεια του Κώστα Σειρηνίδη καθιστά την αντιτρομοκρατική υπηρεσία υπεύθυνη για οποιαδήποτε προβοκάτσια λάβει χώρα ή επιχειρηθεί να στηθεί, ιδίως δε ενώπιον του μνημόσυνου της 25ης Ιουλίου. Οι άθλιες μεθοδεύσεις της ίδιας υπηρεσίας είναι, εξάλλου, αυτές που οδήγησαν στη φυλακή τον Άρη Σειρηνίδη.

Εκφράζουμε, παράλληλα, τον προβληματισμό μας για κείμενο που αναρτήθηκε στο διαδίκτυο και χρησιμοποιεί το όνομα του Κώστα Σειρηνίδη. Αν το αίσθημα ευθύνης, η γνώση και η στρατηγική είναι απαραίτητοι οδηγοί του κοινωνικού αγώνα, τότε η εν λόγω δημοσίευση μόνο σε σκέψεις μπορεί να μας βάλει.



Οικογένεια Κώστα Σειρηνίδη



Αθήνα 23 Ιουλίου 2010

Παρασκευή 23 Ιουλίου 2010

Οριστικά πάρκο! - Ο αγώνας των κατοίκων δικαιώθηκε.

Δικαίωση για τους κατοίκους της Κυψέλης, που υπερασπίστηκαν από την πρώτη στιγμή το πάρκο Κύπρου και Πατησίων, αποτελεί η απόφαση του Διοικητικού Εφετείου με την οποία αναστέλλεται οριστικά η ισχύς της οικοδομικής άδειας για το υπόγειο παρκινγκ. Η απόφαση, που δημοσιοποιήθηκε χθες, αφήνει έκθετο τον δήμαρχο Αθηναίων Νικήτα Κακλαμάνη, ο οποίος με μια πραξικοπηματική ενέργεια τον Ιανουάριο του 2009 κάτεστρεψε στέλνοντας τις μπουλντόζες του Δήμου το παλιό παρκάκι, κόβοντας δεκάδες δέντρα προκειμένου να αποδώσει το "οικόπεδο" στον ιδιώτη-επιχειρηματία του υπόγειου παρκινγκ. Το γεγονός κινητοποίησε άμεσα τους κατοίκους και τους φορείς της περιοχής που κατέφυγαν στη Δικαιοσύνη για την ακύρωση αυτών των καταστροφικών σχεδίων.

Δεν πληρώνω στα διόδια, τώρα και εξώδικα στα υπουργεία


Δυναμώνει το κίνημα πολιτών ενάντια στην καταβολή διοδίων στους αυτοκινητόδρομους της χώρας.


Οι κάτοικοι της βορειοανατολικής Αττικής, ειδικότερα, αποφάσισαν να κινηθούν νομικά (αποστέλλοντας εξώδικα) ενάντια στο υπουργείο Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, το οποίο, σύμφωνα με όσα υποστηρίζουν, προσπάθησε να προστατεύσει τα συμφέροντα της εταιρείας «Νέα Οδός». Η κίνηση πολιτών της περιοχής μάλιστα προτρέπει τους οδηγούς που χρησιμοποιούν τους εθνικούς δρόμους να μην πληρώνουν διόδια, αφού η ελεύθερη διέλευση δεν αποτελεί ποινικό αδίκημα και τυχόν κυρώσεις (πρόστιμα κ.λπ.) δεν έχουν επιβληθεί έως σήμερα. Τα παραπάνω τονίστηκαν σε συνέντευξη Τύπου της συντονιστικής επιτροπής φορέων και κατοίκων ΒΑ Αττικής σε αίθουσα της ΕΣΗΕΑ χθες το πρωί. «Νιώθουμε πως έχει χτιστεί ένας φράχτης έξω από τα σπίτια μας», ανέφερε ο πρόεδρος της Μαλακάσας Κώστας Λίτσας. «Οχι μόνο τα επιβατικά αυτοκίνητα, αλλά και τα απορριμματοφόρα των δήμων καταβάλλουν το χαράτσι των διοδίων καθημερινά», συμπλήρωσε. Ο πολιτικός μηχανικός και μέλος της κίνησης, Χρήστος Παναγής, έκανε λόγο για «τρελό πάρτι εκατομμυρίων» που έχει στηθεί στις εθνικές οδούς, αποκαλύπτοντας πως μια οικογένεια που κατοικεί στην περιοχή και χρησιμοποιεί δύο Ι.Χ., καταβάλλει περίπου 2.500 ευρώ τον χρόνο, όταν η εταιρεία, όπως αναφέρθηκε, εισπράττει από τον σταθμό Αφιδνών σχεδόν 300.000 ευρώ ημερησίως από τα 40.000 οχήματα που διέρχονται από το σημείο. Οι ομιλητές κατήγγειλαν τη σύμβαση μεταξύ Ελληνικού Δημοσίου και εταιρείας ως αποικιοκρατική και σε ό,τι αφορά την απαγόρευση της διέλευσης των οχημάτων με το πρόσχημα του αδικήματος, έως και καταχρηστική. Περιβαλλοντική επιβάρυνση, επικίνδυνοι παράδρομοι, ουρές στα διόδια και συχνά τροχαία ατυχήματα είναι μερικά μόνο από τα προβλήματα που έχει προκαλέσει η παρουσία ολοένα και περισσότερων σταθμών διοδίων στην περιοχή (σε 14 δήμους αναλογούν 8 σταθμοί διοδίων). Στη συνέντευξη έγινε λόγος για τα πενιχρά αποτελέσματα της προχθεσινής συνάντησης φορέων και κατοίκων με τον υφυπουργό Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων Γιάννη Μαγκριώτη. «Ο,τι δεν πληρώνουν οι κάτοικοι, το πληρώνει το Δημόσιο», υποστήριξε ο υφυπουργός -«κάτι το οποίο δεν ισχύει», απάντησε ο νομικός σύμβουλος των κατοίκων Κώστας Παπαδάκης, εντοπίζοντας μία από τις πολλές αντιφάσεις της σύμβασης. Σε κάθε περίπτωση «ο δρόμος είναι κοινόχρηστο αγαθό και όχι εμπόρευμα», πρόσθεσαν οι κάτοικοι. Η άρνηση καταβολής αντιτίμου είναι «διευκόλυνση και όχι παρακώλυση της συγκοινωνίας», κατέληξαν.

Πέμπτη 22 Ιουλίου 2010

Συγκέντρωση αλληλεγγύης Παρασκευή 23 Ιούλη, 6:00 μ.μ. Νοσοκομείο Αλεξάνδρα (στάση μετρό Μέγαρο Μουσικής)

Αλληλεγγύη στους κρατούμενους που εκδικείται η δημοκρατία


ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ στην Πόλα Ρούπα και τον Νίκο Μαζιώτη
και σε όλους τους κρατούμενους που αγωνίζονται

Βρισκόμενη σε προχωρημένη εγκυμοσύνη και με σοβαρή επιπλοκή στην κύηση, η Πόλα Ρούπα -κρατούμενη για συμμετοχή στον Επαναστατικό Αγώνα- υποχρεώνεται να αντιμετωπίζει και την ειδική-εκδικητική μεταχείριση των μπάτσων και των πολιτικών τους προϊσταμένων. Αντιμετώπισε τις σκόπιμες καθυστερήσεις όποτε υπήρξε ανάγκη άμεσης μεταφοράς της στα νοσοκομεία, την ασφυκτική σε βαθμό ψυχολογικού βασανισμού αστυνομική επιτήρηση τις στιγμές της νοσηλείας της, την ελαχιστοποίηση της επικοινωνίας της με τα συγγενικά πρόσωπα και τους δικηγόρους της. Μέρος της ίδιας μεταχείρισης και η αποστέρηση των επισκεπτηρίων από τον σύντροφό της Νίκο Μαζιώτη -κρατούμενο επίσης για συμμετοχή στον Επαναστατικό Αγώνα. Από τις 15 Ιουλίου ο Ν. Μαζιώτης βρίσκεται σε απεργία πείνας διεκδικώντας τη δυνατότητά του να επισκέπτεται τη σύντροφό του και το παιδί τους. Από τις 19 Ιουλίου αρκετοί ακόμα αγωνιστές μέσα στις φυλακές προχωρούν σε αποχές συσσιτίου αλληλέγγυοι μαζί τους.

Την ίδια στιγμή βρίσκονται σε αποχή από το συσσίτιο και τις θεραπείες, οι νοσηλευόμενοι στο νοσοκομείο των φυλακών Κορυδαλλού. Ένα υποτιθέμενο νοσοκομείο, ένα άθλιο, βρώμικο και γεμάτο ελλείψεις μέρος όπου πετάγονται άνθρωποι με αναπηρίες, εγκεφαλικά και θανατηφόρες ασθένειες, μία "ανθρώπινη χωματερή" όπως το αποκαλούν οι ίδιοι οι κρατούμενοι. Εκεί βρίσκεται προφυλακισμένος και ο αναρχικός Σίμος Σεϊσίδης που δέχθηκε σφαίρες πισώπλατα κατά τη σύλληψή του με συνέπεια τον μετέπειτα ακρωτηριασμό του ποδιού του. Κατά τη νοσηλεία του μπόρεσε και αυτός να γνωρίσει απλόχερα την "αστυνομική περίθαλψη", από το ασθενοφόρο μέχρι το κρεβάτι της εντατικής και μέχρι το χειρουργείο του ακρωτηριασμού οι μπάτσοι ήταν ασφυκτικά παρόντες, επιβάλλοντας απομόνωση, επιδιδόμενοι σε προσβολές και ψυχολογικό πόλεμο, παρεμποδίζοντας το ιατρικό έργο.

"Γι' αυτούς που απαρτίζουν την οικονομική και πολιτική ελίτ, ο ανθρωπισμός και η αξία της ανθρώπινης ζωής δεν αφορά κανέναν άλλον πέραν των ταξικά ομοίων τους και των οικογενειών τους. Δεν αφορά τους προλετάριους, τους φτωχούς, τους μη έχοντες που αρρωσταίνουν και πεθαίνουν υπό τις όλο και πιο άθλιες και απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης που ισχύουν για τα χαμηλά κοινωνικά και ταξικά στρώματα. Οι φτωχοί είναι υποχρεωμένοι να υποσιτίζονται, να τρέφονται με δηλητήρια, να μην έχουν στοιχειώδη ιατρική περίθαλψη, να πεθαίνουν στα ράντζα των υπό διάλυση δημόσιων νοσοκομείων. ... Ο ανθρωπισμός τους δεν αφορά τους φυλακισμένους που στοιβάζονται στις φυλακές-αποθήκες ψυχών, που αντιμετωπίζονται ως άνθρωποι τρίτης κατηγορίας από το καθεστώς και που η αξία της ζωή τους κοστολογείται ανάλογα με την έκταση που θα λάβει ο θάνατός τους σε μια στήλη εφημερίδας. Ο ανθρωπισμός τους δεν αφορά τους εχθρούς του συστήματος, για τους οποίους, στην πραγματικότητα και παρά τις όποιες γελοίες διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης περί σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, θα επιθυμούσαν τη φυσική τους εξόντωση. Αν κάτι τους εμποδίζει είναι, όπως προανέφερα, το πολιτικό κόστος και μόνο αυτό." Π. Ρούπα

Τετάρτη 21 Ιουλίου 2010

Ανακοίνωση της Δράσης για την Ελευθερία για Ρούπα-Μαζιώτη

Γιορτή δημοκρατίας



Στις 24/7 κλείνουν 36 χρόνια από την αποκατάσταση της δημοκρατίας και οι έχοντες την τιμή να τη διαφυλάξουν από τους εσωτερικούς εχθρούς αποφασίζουν:

·Το παιδί της Ρούπα και του Μαζιώτη να γεννηθεί παρουσία αντρών της Αντιτρομοκρατικής.

·Η μητέρα του να συνεχίσει να βρίσκεται σε καθεστώς «ειδικής ανάγκης» με 24ωρη παρακολούθηση και εξευτελιστικούς ελέγχους. Κάθε αυτονόητο για την ανθρώπινη ύπαρξη δικαίωμα αναστέλλεται μέχρι νεωτέρας.

·Ο πατέρας δε δικαιούται να δει το παιδί του στο μαιευτήριο, ούτε θεωρείται βέβαιο ότι θα μπορεί να το δει και αργότερα για αυτονόητους λόγους «δημόσιας ασφάλειας».



Η δημοκρατία τους εκδικείται. Φτάνει πια.



Ξέρουμε ότι όποιος αντιστέκεται, δεν σκύβει το κεφάλι, δεν υπογράφει δηλώσεις μετανοίας, δεν μπορεί παρά να είναι εχθρός και απειλή γι αυτούς και σαν τέτοιος αντιμετωπίζεται. Ξέρουμε επίσης, πολύ καλά ότι το σύνταγμα, οι νόμοι, που τάχα έχουν θεσπίσει είναι δικά τους και εφαρμόζονται κατά το δοκούν.

Υπάρχει όμως ένα πρόβλημα. Οι πολιτικοί κρατούμενοι δεν είναι μόνοι, δίπλα τους υπάρχει ένα κίνημα αλληλεγγύης που δεν πρόκειται να ανεχθεί άλλο τη διαιώνιση των «ειδικών εκδικητικών μέτρων». Στεκόμαστε στο πλευρό του απεργού πείνας Ν. Μαζιώτη και στον αγώνα αξιοπρέπειας που δίνει η Π. Ρούπα.



Δεν ζητάμε τίποτα – απαιτούμε το αυτονόητο:



·Ο Ν. Μαζιώτης να μεταβεί στο νοσοκομείο «Αλεξάνδρα» για να δει μετά τον τοκετό το γιό του και την συντρόφισσά του.

·Να εξασφαλιστούν ελεύθερα επισκεπτήρια μεταξύ τους στη φυλακή χωρίς εμπόδια και παρενοχλήσεις.

·Να σταματήσει ο ψυχολογικός πόλεμος σε βάρος της Π. Ρούπα (24ωρη παρακολούθηση, επίβλεψη από την Αντιτρομοκρατική των ιατρικών εξετάσεων, περιορισμός και παρεμπόδιση επισκεπτηρίων και τηλεφωνικής επικοινωνίας κ.ά.) Να διασφαλιστούν οι συνθήκες εκείνες τόσο κατά τον τοκετό όσο και μετά που θα επιτρέψουν την ομαλή έκβαση της νοσηλείας της



Καλούμε το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό να αντιδράσει στις ασφυκτικές συνθήκες που δημιουργούν οι ένστολοι ανθρωποφύλακες του Χρυσοχοΐδητόσο στην Ρούπα όσο και στην ομαλή λειτουργία του νοσοκομείου.



Η αλληλεγγύη στον αγώνα των πολιτικών κρατούμενων είναι αδιαπραγμάτευτη



20/7/2010

Δράση για την Ελευθερία

Κυνήγι και κράξιμο στον Καστανίδη από δικηγόρους



Τη Δευτέρα 19 Ιουλίου έγινε στην Καβάλα η Ολομέλεια των Προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων παρουσία του Υπουργού Δικαιοσύνης Καστανίδη. Δικηγόροι της Εναλλακτικής Πρωτοβουλίας από τη Θεσσαλονίκη και δικηγόροι από τον Πειραιά και την Αθήνα, τον κυνήγησαν κατά την είσοδό του και έφαγε άγριο κράξιμο για αυτά που κάνει στους δικηγόρους και οδηγεί τη μεγάλη πλειοψηφία στην εξαθλίωση και την ανεργία. Επεισόδια με ασφαλίτες που μας απαγόρευσαν την είσοδο, αλλά τελικά μπήκαμε και το κράξιμο συνεχίσθηκε στην αίθουσα.

Τρίτη 20 Ιουλίου 2010

Ενημέρωση από την Ανοιχτή Πρωτοβουλία Δράσης ενάντια στη Συγκάλυψη της Κρατικής Δολοφονίας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου

Ανοιχτή Πρωτοβουλία Δράσης ενάντια στη Συγκάλυψη

της Κρατικής Δολοφονίας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου



Εκτιμήσεις και εντυπώσεις

από την τριήμερη απολογία Κορκονέα

στη δίκη της Άμφισσας




Αντιπροσωπεία της Πρωτοβουλίας παραβρέθηκε στην Άμφισσα και παρακολούθησε την απολογία Κορκονέα που τελικά κράτησε τρεις ολόκληρες ημέρες.

Ειλικρινά χρειάστηκε από μέρους μας μεγάλη υπομονή και προσπάθεια για να μην «εκραγούμε» μέσα στην αίθουσα με βάση τα όσα ακούσαμε από τον Κορκονέα στη διάρκεια της απολογίας του. Κοντολογίς, τα πήρε σχεδόν όλα πίσω! Γιατί τα είχε πει; Για να ελαφρύνει τη θέση του!

Συνεχείς και απανωτές αντιφάσεις.

Κι όταν ρωτήθηκε για τη μολότοφ απάντησε «Ήρθε στο μυαλό μου ότι εκεί ρίχνουν μολότοφ, από κάποιες επιθέσεις που είχαν γίνει στο παρελθόν»!

Ο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος ήταν τελικά το τραγικό θύμα του θυμού και της οργής του Κορκονέα.

Με αφορμή την εκτόξευση ενός μπουκαλιού με νερό στο περιπολικό, ο Κορκονέας έφτασε στο σημείο να εκτελέσει εν ψυχρώ τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο.

Και όταν ρωτήθηκε αν συμμερίζεται τις αναφορές που έκανε ο πληρεξούσιος δικηγόρος του Κούγιας σε βάρος της μνήμης του Γρηγορόπουλου (ότι ήταν αναρχικός, είχε φάκελο κ.λπ.) απάντησε «όχι».

Και όμως κατά τη διάρκεια της δίκης, σκυλεύθηκε επανειλημμένα η μνήμη του Αλέξανδρου, προσβλήθηκε η οικογένειά του και κυρίως η μητέρα του, λοιδωρήθηκαν οι μάρτυρες κατηγορίας και χρησιμοποιήθηκαν ψευδομάρτυρες «φίλοι» της Αστυνομίας.

Ο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος ασφαλώς και δεν ήταν το πρώτο θύμα της κρατικής καταστολής. Από το 1974 μέχρι και σήμερα, υπάρχει ένας μακρύς και τραγικός κατάλογος που περιλαμβάνει εκατόν τριάντα (130) ! δολοφονίες Ελλήνων και μεταναστών από τα όργανα της κρατικής καταστολής, που στη συντριπτική τους πλειοψηφία παρέμειναν εντελώς ατιμώρητες.

Γι αυτό το λόγο και, παρ' όλο που η Πρόεδρος και ο Εισαγγελέας φαίνεται, στη συγκεκριμένη δίκη, να εκτελούν με συνέπεια τα καθήκοντά τους, εμείς παραμένουμε εξαιρετικά δύσπιστοι, ως προς το τελικό αποτέλεσμα της δίκης.

Θα παρακολουθούμε στενά τη δίκη και θα επανέλθουμε με νεότερη ενημέρωση.

Δευτέρα 19 Ιουλίου 2010

Κάλεσμα για Συνέντευξη Τύπου - ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ


Οι ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ ΑΓΩΝΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΔΙΟΔΙΑ, σας καλούν σε συνέντευξη τύπου την Πέμπτη 22 Ιουλίου 2010, στις 12,30 το μεσημέρι.
Η συνέντευξη θα δοθεί στο ΕΡΓΑΤΟΫΠΑΛΛΗΛΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΠΕΙΡΑΙΑ, Οδός Δ.Ο. Σκυλίτση 19 , στον 2ο όροφο.
Θέμα συζήτησης: Η ανάπτυξη του κινήματος ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ στα διόδια.
Θα παρουσιάσουμε τις θέσεις του πανελλαδικού κινήματος μας για την αναγκαιότητα κατάργησης των διοδίων και όχι μόνο.
Πως μέσα στις σημερινές συνθήκες της μεγάλης εξαθλίωσης των εργαζόμενων, από την επίθεση της κυβέρνησης της τρόικας το κίνημα ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ στα διόδια αλλά και γενικότερα αναπτύσσεται ραγδαία.
Θα αναπτυχθούν οι σκέψεις μας και οι προγραμματισμοί για τις μελλοντικές μας δράσεις.
ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ ΑΓΩΝΑ ΚΑΤΟΙΚΩΝ, ΠΟΛΙΤΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΔΙΟΔΙΑ

Σάββατο 17 Ιουλίου 2010

ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΜΑΖΙΩΤΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΚΔΙΚΗΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

Η αντιμετώπιση που επιφυλάσσει το κράτος απέναντι στους αιχμαλώτους επαναστάτες και πολιτικούς εχθρούς του είναι δεδομένη.

Εκδικητικότητα, σαδισμός, φυσική και ψυχολογική βία, ασέβεια στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια, αδιαφορία για την υγεία, τη σωματική ακεραιότητα, την ίδια την ανθρώπινη ζωή.

Γιατί η ασφάλεια του κράτους και του καθεστώτος, η στέρηση της ελευθερίας είναι πάνω απ' όλα, πάνω απ' την ίδια τη ζωή και τα «ανθρώπινα δικαιώματα».

Για τους αξιωματούχους του κράτους, την πολιτική και οικονομική ελίτ και τους πλούσιους, τα «ανθρώπινα δικαιώματα» δεν αφορούν παρά μόνο τους ίδιους και τους ταξικά όμοιούς τους.

Δεν αφορούν τον λαό, τους φτωχούς, τους εξαθλιωμένους, τους εργαζόμενους, τους ανέργους, τους απόμαχους της δουλειάς, τους μετανάστες, αυτούς που ψάχνουν στα σκουπίδια των λαϊκών αγορών για να φάνε.

Δεν αφορούν ούτε τους φυλακισμένους -κοινωνικούς κρατούμενους, των οποίων η συντριπτική πλειοψηφία προέρχεται από τα φτωχά λαϊκά στρώματα και των οποίων η ζωή για το σύστημα δεν αξίζει απολύτως τίποτα.

Και δεν αφορούν φυσικά ούτε τους επαναστάτες και πολιτικούς κρατούμενους, για τους οποίους το σύστημα επιδιώκει ανέκαθεν τη φυσική και ηθική εκμηδένιση.

Μέσα σ' αυτά τα πλαίσια, η συντρόφισσα-συναγωνίστριά μου Ρούπα Παναγιώτα και εγώ, οι οποίοι είμαστε μέλη του Επαναστατικού Αγώνα, στερούμαστε το δικαίωμα του επισκεπτηρίου χάρη στην εισαγγελέα των φυλακών Κορυδαλλού, η οποία απορρίπτει για «λόγους ασφαλείας» τη μεταγωγή μου στο μαιευτήριο «Αλεξάνδρα» για να επισκεφθώ τη συντρόφισσά μου η οποία θα φέρει στον κόσμο το γιο μας, τον νεαρότερο πολιτικό κρατούμενο της ελληνικής «δημοκρατίας».

Επίσης απορρίπτει για τους ίδιους «λόγους ασφαλείας» την αίτησή μου να μεταβώ για επισκεπτήριο στις γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού, γιατί η συντρόφισσά μου αδυνατεί λόγω βεβαρημένης κατάστασης να μεταβεί αυτή για επισκεπτήριο στις ανδρικές φυλακές έτσι όπως υποτίθεται συνηθίζεται μέχρι τώρα.

Απαιτώντας, λοιπόν, τα «αυτονόητα» ως σύντροφος και ως πατέρας να επισκέπτομαι τη συντρόφισσα-συναγωνίστριά μου και το γιο μας, κατεβαίνω σε απεργία πείνας από 15 Ιουλίου για να ικανοποιηθούν τα εξής δύο αιτήματά μου:

1. Να μεταβώ για επισκεπτήριο στο μαιευτήριο «Αλεξάνδρα» στις 25 Ιουλίου έτσι ώστε να δω τη συντρόφισσά μου Ρούπα Παναγιώτα και το γιο μας, καθ' όσον έχει προγραμματιστεί τοκετός με καισαρική στις 24 Ιουλίου και θα παραμείνει εκεί για νοσηλεία για κάποιες μέρες και

2. Να μεταβαίνω εγώ για επισκεπτήριο στις γυναικείες φυλακές τον πρώτο καιρό μετά τον τοκετό λόγω της αναπόφευκτης αδυναμίας της συντρόφισσάς μου και του γιου μας να μετακινηθούν.

Οσο και αν πιστεύουν οι κατασταλτικοί μηχανισμοί ότι φυλακίζοντάς μας θα ξεμπερδέψουν πολιτικά με εμάς, κάνουν λάθος. Είτε έξω είτε μέσα από τις φυλακές ο αγώνας για εμάς είναι ζήτημα τιμής και αξιοπρέπειας, θα συνεχιστεί.

Ο επαναστατικός αγώνας συνεχίζεται.
ΝΙΚΟΣ ΜΑΖΙΩΤΗΣ

Παρασκευή 16 Ιουλίου 2010

Συμβολική κατάληψη των διοδίων Μαλγάρων από μέλη του ΚΚΕ


Συμβολική κατάληψη στα διόδια των Μαλγάρων Θεσσαλονίκης πραγματοποίησαν από τις 6 το απόγευμα και για περίπου μιάμιση ώρα μέλη του ΚΚΕ, ζητώντας την κατάργησή τους. Τα μέλη του ΚΚΕ, κατά τη διάρκεια της κινητοποίησης είχαν «σηκώσει» τις μπάρες των διοδίων και τα οχήματα διέρχονταν ελεύθερα. Πάντως επειδή δεν υπάρχει στον ΚΟΚ παράβαση για μη καταβολή χρημάτων στα διόδια, ετοιμάζονται να φτιάξουν ένα νόμο που θα καλύπτει τους... μεγαλοκατασκευαστές που έχουν σπείρει παντού διόδια!
ΜΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ - ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ  


ΔΙΟΔΙΑ STOP - ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ

ΔΙΟΔΙΑ: Η εταιρία αλλάζει γραμμή. Απανταμε: ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΥΣ ΠΕΡΑΣΕΙ! ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ!


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΩΝ ΕΠΙΤΡΟΠΩΝ ΑΓΩΝΑ ΚΑΤΟΙΚΩΝ, ΠΟΛΙΤΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΔΙΟΔΙΑ: ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΣΥΜΠΑΙΓΝΙΕΣ ΚΡΑΤΟΥΣ-ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΩΝ

Σήμερα το πρωί, Τετάρτη 14/07/2010 , μας έγιναν πολλές καταγγελίες από
διερχόμενους οδηγούς των διοδίων Αφιδνών. Μας κατήγγειλαν ότι παρουσία
του προϊσταμένου των διοδίων, κάποιας κυρίας που δήλωνε δικηγόρος, χωρίς όμως να επιδεικνύει ταυτότητα του δικηγορικού συλλόγου, καθώς
και οργάνου της Β΄ Τροχαίας Αυτοκινητοδρόμων Αττικής,
κατατρομοκρατούσαν τον κόσμο που αρνιόταν να πληρώσει.
Επιδείκνυαν μια φωτοτυπία εντύπου που, ισχυρίζονταν, ότι αποτελεί απόφαση του υπουργείου Μεταφορών και της Αστυνομίας (!;).
Η απόφαση αυτή, όπως έλεγαν, θεωρούσε την άρνηση καταβολής διοδίων σαν αδίκημα παρακώλυσης συγκοινωνιών!!

Αυτό αποτελεί μια προφανή συμπαιγνία μεταξύ των ιδιωτικών εταιριών και του κράτους , το οποίο χρησιμοποιεί την Τροχαία, που πληρώνεται από τον ελληνικό λαό , ως ιδιωτική εταιρία security της πολυεθνικής.

Καλούμε όλους τους συμπολίτες μας να περνάνε τα διόδια χωρίς να δίνουν τα στοιχεία τους στην εταιρία και χωρίς να υπογράφουν κανένα χαρτί, ανοίγοντας την μπάρα,όταν δεν την ανοίγουν οι υπάλληλοι.
Σε περίπτωση που κάποιο όργανο της Τροχαίας ζητήσει τα στοιχεία μας τα δίνουμε αλλά ταυτόχρονα ζητάμε τα στοιχεία τόσο του υπαλλήλου της εταιρίας όσο και του οργάνου της Τροχαίας για να υποβάλλουμε μηνύσεις.
Μέσα στις συνθήκες των πρωτοφανών μέτρων της κυβέρνησης ΔΝΤ-ΕΕ και την οικονομική εξαθλίωση των πολιτών αυτής της χώρας λέμε:
ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!
Ο λαός δεν αντέχει άλλο!
Δεν θα πληρώσουμε εμείς την κρίση τους!

Πέμπτη 15 Ιουλίου 2010

Δίκη για την δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου - Ομολογία Σαραλιώτη για συνεννόηση με Κορκονέα


Ο συγκατηγορούμενος για τη δολοφονία του άτυχου μαθητή, ομολόγησε ότι συνεννοήθηκε με τον βασικό κατηγορούμενο να ισχυριστεί ότι ο Επ. Κορκονέας πυροβόλησε στον αέρα για εκφοβισμό, μετά από συνομιλία μαζί του. Το τελευταίο προέκυψε κατά την εξέταση του Βασίλη Σαραλιώτη από τον εισαγγελέα Χαράλαμπο Λακαφώση στο Μεικτό Ορκωτό Άμφισσας.

Σύμφωνα με ρεπορτάζ της εφημερίδας «Ελευθεροτυπία», η πρόεδρος του δικαστηρίου αντέδρασε έντονα στο άκουσμα της ομολογίας, υπογραμμίζοντας: «Χθες είπατε ότι δεν είχατε μιλήσει καθόλου και ότι μετά στη ΓΑΔΑ σας κρατούσαν χωριστά. Σήμερα όμως μας λέτε πως αυτός σας ενημέρωσε;».

«Ε ναι, μιλήσαμε κάποια στιγμή στη ΓΑΔΑ» ήταν η απάντηση του Β. Σαραλιώτη.

«Έχετε αναρωτηθεί κύριε γιατί σας λένε ζευγάρι; Δεν ήταν αυτός ένας πολύ επιβαρυντικός παράγοντας για το τραγικό αποτέλεσμα που είχε η βάρδιά σας;» τον ρώτησε ένορκος, για να μην λάβει καμία απάντηση από τον κατηγορούμενο.

Ακολουθεί η εξέταση του Β. Σαραλιώτη από την πολιτική αγωγή.

Χθες, Τετάρτη, ο ειδικός φρουρός δήλωσε αθώος ενώπιον του Μεικτού Ορκωτού Δικαστηρίου Άμφισσας, τονίζοντας παράλληλα ότι δεν έχει ευθύνη για ό,τι συνέβη.

Ο Β. Σαραλιώτης κατηγορείται για απλή συνέργεια σε ανθρωποκτονία από πρόθεση με ενδεχόμενο δόλο.

ΔΙΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΓΡΗΓΟΡΟΠΟΥΛΟΥ

Με την απολογία του Βασίλη Σαραλιώτη, του δεύτερου ειδικού φρουρού, που αντιμετωπίζει την κατηγορία για απλή συνέργεια σε ανθρωποκτονία, συνεχίστηκε χθες η δίκη των δύο ειδικών φρουρών για τη δολοφονία του Αλ. Γρηγορόπουλου. Οπως έκρινε το Συμβούλιο Εφετών για τον Β. Σαραλιώτη, «δεν απέτρεψε την ενέργεια του συναδέλφου του, συμμετέχοντας σε αντεγκλήσεις και ανταλλαγές ύβρεων, επιδεικνύοντας, παράλληλα, στάση ετοιμότητας και επίδειξη ισχύος».

Ο Β. Σαραλιώτης άρχισε την απολογία του λέγοντας: «Θέλω να εκφράσω τη θλίψη μου, αλλά δεν έχω ευθύνη για τα γεγονότα», ενώ, κατά τη διάρκεια της απολογίας του, επαναλάμβανε ότι είναι αθώος, δεν έχει σχέση με το αποτέλεσμα, δεν μπορούσε να αποτρέψει να μη συμβεί αυτό.

Είπε ότι ενώ δεν υπήρχε συνεννόηση με το συνάδελφό του Επ. Κορκονέα, και δεν είχαν εντολή να πάνε στην Τζαβέλα από τη στιγμή που δεν δέχονταν πια επίθεση, τον είδε να κατεβαίνει από το όχημα και να πηγαίνει προς τα κάτω. Για τη στιγμή λίγο πριν τη δολοφονία του παιδιού, είπε ότι θεωρούσε ότι είχαμε χρόνο να φύγουμε, αφού δεν βλέπω άλλη επίθεση, εκεί, λέω στο συνάδελφό μου πάμε. Δεν περίμενα, γυρίζω το κεφάλι και ακούω τον πυροβολισμό. Δεν το περίμενα, νόμιζα ότι θα με ακούσει. Θεώρησα ότι πυροβόλησε ψηλά για εκφοβισμό. Και ο κατηγορούμενος Β. Σαραλιώτης ανέφερε στο δικαστήριο ότι στην ΓΑΔΑ ενημερώθηκε ότι υπάρχει θάνατος (σ.σ. η δολοφονία του 15χρονου).

Αξίζει να σημειωθεί ότι και ο Β. Σαραλιώτης αναφέρθηκε σε τρεις επιθέσεις εναντίον τους, από άτομα που στην αρχή ήταν 5 - 6, κατά τη διάρκεια της ενημέρωσής του προς το συνάδελφό του έγιναν 10 και αργότερα 30. Κι αυτός δεν μπόρεσε να καταδείξει αν τα άτομα της πρώτης επίθεσης, όπως υποστηρίζει ότι έγινε, ήταν τα ίδια με αυτά της τρίτης επίθεσης.

Σε αυτό το σημείο, αίσθηση προκάλεσε και η επιμονή των ερωτήσεων της προέδρου του δικαστηρίου Αντζελίτας Παπαβασιλείου, σε σχέση με τις επιθέσεις που δέχθηκαν οι ειδικοί φρουροί και με την ενημέρωση προς το κέντρο. Η αφήγηση των όσων συνέβησαν δεν συνέπιπτε με την καταγραφή των γεγονότων από το κέντρο, από τους αυτόπτες μάρτυρες, από τις καταθέσεις των αστυνομικών της διμοιρίας, αλλά και με άλλη απολογία του κατηγορουμένου, πράγμα που επισήμανε η πρόεδρος με τις συνεχείς και επαναλαμβανόμενες ερωτήσεις για το ίδιο θέμα. Χαρακτηριστικά είναι τα όσα είπε: «Δε σημαίνει ότι με πείθει η απάντησή σας», «μολονότι είναι τρία επεισόδια, είναι τρία επεισόδια - αναρωτήθηκε - εσείς δεν ενημερώσατε για τρία», «μεταβαίνετε ή επικοινωνείτε που είπατε στο κέντρο, είναι το ίδιο, είναι θέμα ερμηνείας, αφού ούτε μεταβήκατε στο οικείο, ούτε ενημερώνετε».

Επιπρόσθετα, η πρόεδρος του δικαστηρίου ρώτησε τον κατηγορούμενο με ποιο τρόπο επικοινωνούσαν οι αστυνομικοί μεταξύ τους καθ' όλη τη διάρκεια των όσων συνέβησαν κι αν υπάρχει ειδικός κώδικας επικοινωνίας, αφού, όπως φάνηκε από τα λεγόμενά του και όσα υποστήριξε, ενώ ποτέ δε μίλησαν μπορούσαν και δρούσαν ανάλογα.

Τετάρτη 14 Ιουλίου 2010

Δεν θα βγαίνουν από τα σπίτια τους οι εθνοπατέρες - Άγρια γιούχα έφαγε την Τρίτη ο υφυπουργός εργασίας

Δυσάρεστη ήταν την Τρίτη το βράδυ η έξοδος του υφυπουργού εργασίας Γ. Κουτρουμάνη σε γνωστή ταβέρνα των Αμπελοκήπων. Αρχικά μια γυναίκα τον ρώτησε με ποιο δικαίωμα και ποια εξουσιοδότηση τις κλέβει το μισθό, τη σύνταξη των γονιών της, το μέλλον των παιδιών της. Αργότερα άλλοι θαμώνες άρχισαν να του ζητάνε το λόγο, να τον αποκαλούν δοσίλογο και να του εξηγούν ότι είναι ανεπιθύμητος ανάμεσά τους. Ο Γ. Κουτρουμάνης αρχικά ρώτησε τη γυναίκα για το επάγγελμά της, λες και δεν ξέρει ότι με τα μέτρα και τους νόμους που ψηφίζουν, αφαιρούν δικαιώματα από όλους τους εργαζόμενους, χτυπάνε όλη την κοινωνία. Το επεισόδιο κράτησε για ώρα και η ένταση ανέβηκε. Να θυμίσουμε ότι ο Κουτρουμάνης ήταν συνδικαλιστής και μάλιστα μέλος της διοίκησης της ΑΔΕΔΥ και μεταλλάχτηκε σε υφυπουργό εργασίας και δήμιο των εργαζομένων που μέχρι πριν λίγο καιρό υποτίθεται ότι εκπροσωπούσε! Όχι απλά δοσίλογος λοιπόν αλλά και γενίτσαρος. Πάντως αναμένεται όλο και πιο δύσκολη η ζωή των κυβερνητικών στελεχών και όποιων κάθε φορά που σηκώνουν το χεράκι τους καταδικάζουν και φτωχαίνουν εκατομμύρια ανθρώπους.

Ο κούγιας έκανε κουρέλι την απολογία κορκονέα - Δίκη για την δολοφονία Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου - Ο σαραλιώτης δηλώνει ανεύθυνος.


Συνεχίστηκε και χτες στο Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο Αμφισσας, η εξέταση του ειδικού φρουρού Επ. Κορκονέα που κατηγορείται για τη δολοφονία του 15χρονου Αλ. Γρηγορόπουλου στα Εξάρχεια. Ο κατηγορούμενος, απαντώντας στον εισαγγελέα της έδρας Χαράλαμπο Λακαφώση, για μία ακόμη φορά «έδειξε» ότι η επίθεση που είχε δεχτεί την πρώτη φορά το περιπολικό και στάθηκε η αφορμή, όπως είχε υποστηρίξει, να ψάξουν να βρουν τα άτομα που τους επιτέθηκαν, ήταν η ρίψη ενός μπουκαλιού. Ο κατηγορούμενος, Επ. Κορκονέας, επίσης, δεν μπόρεσε να απαντήσει στον εισαγγελέα αν τα άτομα αυτά ήταν τελικά τα ίδια που βρέθηκαν στην οδό Τζαβέλα το βράδυ της δολοφονίας.

Χαρακτηριστικό των όσων ειπώθηκαν είναι και η ερώτηση του εισαγγελέα που είπε στον κατηγορούμενο, «στην πρώτη προανακριτική (απολογία) έχετε πει για επίθεση από αρκετά άτομα με μπουκάλια, στην ανακριτική μιλήσατε για διάφορα αντικείμενα και στην τρίτη στα πλαίσια της "αναβάθμισης" έγιναν πέτρες, μάρμαρα και μπουκάλια. Μπορείτε να απαντήσετε τι ήταν τελικά;».

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο ειδικός φρουρός εμμέσως πλην σαφώς παραδέχτηκε, στον εισαγγελέα, ότι κάποιες απαντήσεις ειπώθηκαν με σκοπό την προστασία του εαυτού του και των δικαιωμάτων του. «Για να βοηθηθώ», είπε στον εισαγγελέα. Επιπρόσθετα, απαντώντας στην ερώτηση του εισαγγελέα, γιατί ήταν τόσο σοκαρισμένος μετά τη χρήση του όπλου, αφού απεγκλωβίστηκε και ήταν καλά ο ίδιος και ο συνάδελφός του, είπε ότι σκεφτόταν την ΕΔΕ που θα ακολουθήσει επειδή είχε χρησιμοποιήσει όπλο. Να σημειωθεί εδώ ότι ο κατηγορούμενος έχει υποστηρίξει ότι για θάνατο ανθρώπου (σ.σ. δολοφονία Αλέξη Γρηγορόπουλου) έμαθε όταν μεταφέρθηκε στη ΓΑΔΑ και αφού είχε παραδώσει το όπλο. Φτάνοντας στο τέλος των ερωτήσεων του εισαγγελέα, ο κατηγορούμενος άρχισε να κλαίει, ψελλίζοντας συγγνώμη και λέγοντας ότι δεν είμαι αυτός που με παρουσιάζουν, είμαι ψυχικά πληγωμένος και ότι δεν είχα αντιπαλότητα μαζί τους, με αυτούς τους νέους που κυκλοφορούσαν στα Εξάρχεια.

Αξίζει να σημειωθεί ότι κατά τη διάρκεια των ερωτήσεων προς τον Επ. Κορκονέα από την Ζωή Κωνσταντοπούλου, συνήγορο της οικογένειας Γρηγορόπουλου, ο συνήγορος υπεράσπισης του ειδικού φρουρού, Αλ. Κούγιας, διέκοπτε συνέχεια, ενώ δεν το επιτρέπει η δικονομία, με αποτέλεσμα η πρόεδρος του δικαστηρίου να πει
«κάνατε κουρέλι την ιερή στιγμή του κατηγορούμενου».

Σήμερα η δίκη συνεχίστηκε με την απολογία του συγκατηγορούμενου του ειδικού φρουρού Επαμεινώνδα Κορκονέα, Βασίλη Σαραλιώτη ο οποίος αντιμετωπίζει κατηγορίες για απλή συνέργεια σε ανθρωποκτονία από πρόθεση με ενδεχόμενο δόλο, συνεχίζεται στην Άμφισσα η δίκη για τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου.

"Όταν έριξα κροτίδες κρότου λάμψης οι άνθρωποι που βρίσκονταν απέναντι μου σταμάτησαν να πετούν αντικείμενα προς το μέρος μας και κατάλαβαν ότι έπρεπε να οπισθοχωρήσουμε" υποστήριξε ο Β. Σαραλιώτης και πρόσθεσε: "Του λέω πάμε, γυρίζω το κεφάλι και αμέσως ακούω τον πυροβολισμό. Τα έχασα, δεν το περίμενα. Θεωρώ ότι πυροβόλησε ψηλά για εκφοβισμό".

Όσο για τη δική του εμπλοκή δήλωσε πως είναι αθώος και εξέφρασε τη θλίψη του σημειώνοντας ότι δεν έχει ευθύνη για ό,τι συνέβη.
 

Τρίτη 13 Ιουλίου 2010

Δίκη για την δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου


Συνεχίζεται και σήμερα στο δικαστήριο της Άμφισσας η εξέταση του ειδικού φρουρού Επαμεινώνδα Κορκονέα, με τον εισαγγελέα της έδρας, Χαράλαμπο Λακαφώση να επιχειρεί να κάνει αναπαράσταση δευτερόλεπτο προς δευτερόλεπτο όλες τις κινήσεις του κατηγορουμένου το μοιραίο βράδυ που πυροβολήθηκε ο 15χρονος Αλέξανδρος Γρηγορόπουλους στα Εξάρχεια.


Μέχρι στιγμής, καταδεικνύεται από τις απαντήσεις του Κορκονέα ότι η πρώτη επίθεση που είχε δεχθεί στο περιπολικό και την οποία χαρακτήριζε σφοδρή, δεν ήταν τίποτα περισσότερο από τη ρίψη ενός μπουκαλιού το οποίο μάλιστα δεν μπορεί να αποδείξει ότι είχαν πετάξει τα άτομα που ο ίδιος θεώρησε επικίνδυνα, πόσο μάλλον ότι ήταν τα ίδια με αυτά που βρέθηκε πρόσωπο με πρόσωπο αργότερα την ίδια ημέρα, στην οδό Τζαβέλα στα Εξάρχεια.

Δίκη για την δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου


Μετά από μια σειρά ασαφών απαντήσεων στις ερωτήσεις της προέδρου του δικαστηρίου της Αμφισσας, Αντζελίτας Παπαβασιλείου, ο κατηγορούμενος για τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, Επ. Κορκoνέας, δήλωσε χθες στην απολογία του ότι πυροβόλησε «κοιτώντας προς το πλήθος».

Λίγο νωρίτερα, η πρόεδρος του μικτού ορκωτού δικαστηρίου έλεγε για τις απαντήσεις στην ερώτηση, για το πώς πυροβόλησε, πως «είναι τόσο αντιφατικά αυτά που λέτε και δεν μπορώ να σας παρακολουθήσω». Επίσης, ο Επ. Κορκονέας για την ώρα του πυροβολισμού είπε ότι δε σκέφτηκε τίποτα. «Ηταν σαν να πάγωσε το μυαλό μου», είπε. Να θυμίσουμε ότι σε άλλη απολογία του είχε ισχυριστεί πως πυροβόλησε την ώρα που έτρεχε να ξεφύγει.

Χαρακτηριστική ήταν κι η απάντησή του στην ερώτηση της προέδρου για το αν κάποιος πυροβολεί στον αέρα αν βλέπει το όπλο. «Οχι», είπε ο κατηγορούμενος. Τέλος, εμμέσως πλην σαφώς, παραδέχτηκε ότι δεν έκανε προειδοποιητική βολή, αφού η ενδεδειγμένη θέση, όπως είπε, της προειδοποιητικής βολής είναι «να μη βλέπει κάποιος το όπλο του όταν πυροβολεί στον αέρα».

Κατάληψη στα δημαρχεία όλης της χώρας - Στάσεις εργασίας δικαστών και εισαγγελέων - εργαζομένων στο υπουργείο Πολιτισμού


Σε συμβολική κατάληψη των δημαρχείων σε όλη τη χώρα προχωρούν σήμερα από τις 10:00 το πρωί έως και τη 1:00 το μεσημέρι οι εργαζόμενοι στην τοπική αυτοδιοίκηση, οι οποίοι αντιδρούν στην ψήφιση του ασφαλιστικού νομοσχεδίου. Κλειστή η Ακρόπολη και οι υπόλοιποι αρχαιολογικοί χώροι έως και της 12 το μεσημέρι λόγω της στάσης εργασίας των υπαλλήλων του υπουργείου Πολιτισμού που ζητούν την καταβολή των δεδουλευμένων τους.


Φωτογραφία αρχείου
Σύμφωνα με την ανακοίνωση της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΠΟΕ - ΟΤΑ, στην τρίωρη συμβολική κατάληψη όλων των Δημαρχείων της χώρας, οι εργαζόμενοι θα ενημερωθούν για τις επιπτώσεις του ασφαλιστικού νομοσχεδίου στους δημοσίους υπαλλήλους όπου "καταργείται ο δημόσιος-κοινωνικός και αναδιανεμητικός χαρακτήρας του ασφαλιστικού συστήματος και ανατρέπονται τα όρια ηλικίας των εργαζομένων".

Επίσης σήμερα η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων έχει προγραμματίσει 2ωρη στάση εργασίας σε όλα τα δικαστήρια και τις εισαγγελίες της χώρας από τις 12:00 έως και τις 2:00 το μεσημέρι, διαμαρτυρόμενοι για το ασφαλιστικό και την υπαγωγή τους στο ΙΚΑ. Στην Αθήνα έχουν διοργανώσει συγκέντρωση στις 2:00 στο Πρωτοδικείο Αθήνων.

24ωρη στάση εργασίας πραγματοποιούν σήμερα οι συμβασιούχοι του υπουργείου Πολιτισμού, ενώ από τις 8 το πρωί έως τις 12:00 σήμερα το μεσημέρι και οι μόνιμοι εργαζόμενοι στο υπουργείο Πολιτισμού πραγματοποιούν στάση εργασίας.

Παραμένουν για δεύτερη ημέρα έξω από το Γενικό Λογιστήριο τους Κράτους αδιόριστοι επιτυχόντες του ΑΣΕΠ οι οποίοι διαμαρτύρονται για την καθυστέρηση της πρόσληψής τους.

Οι περίπου 20 συγκεντρωμένοι είναι αδιόριστοι επιτυχόντες εφοριακοί και τελωνειακοί οι οποίοι όπως καταγγέλλουν, ενώ το αρμόδιο υπουργείο τους κάλεσε να προσκομίσουν τα απαιτούμενα δικαιολογητικά και να παραιτηθούν από τις δουλειές τους, στη συνέχεια πάγωσε τις προσλήψεις.

Σύμφωνα με δηλώσεις τους θα συνεχίσουν τις κινητοποιήσεις έως ότου δικαιωθούν τα δίκαια αιτήματά τους.

Σάββατο 10 Ιουλίου 2010

Κυκλοφορεί το 2ο Φάσκελο - Ζακυνθινό έντυπο δρόμου από "RossoNero"

Το Ισραήλ θα εμποδίσει τον κατάπλου πλοίου με ανθρωπιστική βοήθεια για την Γάζα

Αδιευκρίνιστος παραμένει ο τελικός προορισμός πλοίου, υπό μολδαβική σημαία, που μεταφέρει βοήθεια για τους Παλαιστίνιους και πρόκειται να αναχωρήσει απόψε από το λιμάνι του Λαυρίου. Το Ισραήλ απηύθυνε έκκληση στα Ηνωμένα Έθνη να παρεμποδίσουν τον κατάπλου του πλοίου στη Λωρίδα της Γάζας.

Το πλοίο "Αμάλθεια" μεταφέρει 2.000 τόννους τροφίμων και ιατρικών υλικών με βοήθεια που εξασφάλισε η "Διεθνής Ένωση Φιλανθρωπίας και Ανάπτυξης Καντάφι", επικεφαλής της οποίας είναι ο Σαϊφ Αλ Ισλαμ Καντάφι, ο δεύτερος γιος του ηγέτη της Λιβύης Μουαμάρ Καντάφι. Στο πλοίο επιβαίνουν 15 ακτιβιστές, στην πλειοψηφία τους από τη Λιβύη, ένας Νιγηριανός και ένας Σύρος καθώς και 12μελές πλήρωμα που αποτελείται από Αϊτινούς, Ινδούς και Σύρους . Ο πλοίαρχος είναι κουβανικής καταγωγής.


Ο Γιούσεφ Σαουάνι, πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου της φιλανθρωπικής ένωσης Καντάφι δήλωσε ότι ελπίζει οι ισραηλινές αρχές να επιτρέψουν τον κατάπλου του πλοίο στη Γάζα ωστόσο εξέφρασε την ανησυχία ότι το πλοίο θα χρειαστεί να αλλάξει πορεία και να κινηθεί προς το λιμάνι Ελ Αρις της Αιγύπτου στη χερσόνησο του Σινά.

Η πρέσβειρα του Ισραήλ στα Ηνωμένα Έθνη Γκαμπριέλα Σάλεβ ζήτησε χθες με επιστολή της προς το Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών Μπαν Κι Μουν, ο διεθνής οργανισμός να κλιμακώσει τις προσπάθειες του για να μην αποπλεύσει το πλοίο. " Το Ισραήλ διατηρεί το δικαίωμα που του παρέχει το διεθνές δίκαιο να παρεμποδίσει το πλοίο να παραβιάσει τον υφιστάμενο ναυτικό αποκλεισμό της Λωρίδας της Γάζας", δηλώνει η κ. Σάλεβ.

ΔΙΚΗ ΓΙΑ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΓΡΗΓΟΡΟΠΟΥΛΟΥ


Με την απολογία του ενός ειδικού φρουρού Επαμεινώνδα Κορκονέα, συνεχίστηκε χτες η δίκη στην Αμφισσα, για τη δολοφονία του 15χρονου μαθητή Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου στα Εξάρχεια, στις 6 Δεκέμβρη 2008.

Μετά από διαδικασία έξι μηνών με διακοπές, αναβολές και μετακίνηση των μαρτύρων στην πόλη της Αμφισσας, ο ένας από τους δύο κατηγορουμένους, ο Επ. Κορκονέας, που κατηγορείται για «ανθρωποκτονία με ενδεχόμενο δόλο» και ότι «επέδειξε ενσυνείδητη αδιαφορία», όπως έκρινε το Συμβούλιο Εφετών, αφού ήξερε ότι μπορεί να προκαλέσει το θάνατο με τον πυροβολισμό, στοχεύοντας προς την παρέα του άτυχου Αλέξη επιδοκίμασε τη θανάτωση προσώπου, άρχισε χτες, την απολογία του.

Ενώπιον του Μεικτού Ορκωτού Δικαστηρίου, κατέθεσε κλαίγοντας, λέγοντας ότι «λυπάμαι για ό,τι έγινε» και ότι «τα θύματα είμαστε εγώ και αυτός (σ.σ. ο δολοφονημένος Αλέξης Γρηγορόπουλος), το παιδί και εγώ, γιατί βρεθήκαμε εκεί, πεθαίνω κάθε μέρα, κάθε λεπτό, οι οικογένειές μας σίγουρα πονάνε».

Για το βράδυ της δολοφονίας, επανέλαβε ότι ενώ ήταν στο περιπολικό με τον συγκατηγορούμενό του Β. Σαραλιώτη, δέχτηκαν επίθεση σε τρία σημεία πριν από την Ναυαρίνου την πρώτη, Ναυαρίνου και Τζαβέλα την δεύτερη και Ναυαρίνου και Ζωοδόχου Πηγής την τρίτη. Σε αυτό το σημείο, δεν μπόρεσε να απαντήσει στις ερωτήσεις της προέδρου γιατί δεν ενημέρωσαν το Κέντρο από την πρώτη επίθεση που δέχτηκαν, αφού αυτή η επίθεση ήταν και η αφορμή, όπως υποστήριξε ο κατηγορούμενος, να βρουν αυτούς που τους επιτέθηκαν, όπως και αν ο ίδιος ήταν μέσα ή έξω από το περιπολικό.

Ακόμα, μίλησε για επίθεση με πέτρες και μπουκάλια από άτομα του αναρχικού χώρου, που ο αριθμός τους ξεκινούσε από 10, 20 ή 30. Κι εδώ, όπως απάντησε στην πρόεδρο του δικαστηρίου, Ατζελίτα Παπαβασιλείου, δεν μπορούσε να προσδιορίσει ξεκάθαρα τον αριθμό των ατόμων παρόλο που είχαν φτάσει κοντά, όπως είπε. Αναφέρθηκε σε επίθεση, με πέτρες και μπουκάλια, που τα θυμάται σαν εικόνες, όπως είπε, που προσπαθούσε να τα αποφύγει, ενώ είδε μόνο ένα γυάλινο μπουκάλι να σπάει στο παρμπρίζ του περιπολικού.

Για τη δολοφονία του παιδιού, είπε ότι «αισθάνθηκα εγκλωβισμένος από την επίθεση, έβγαλα το πιστόλι και πυροβόλησα, νομίζω, δυο φορές. Δεν θυμάμαι». Υποστήριξε ότι στη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση, όπου τους μετέφεραν, αρχικά έμαθε για τραυματισμό ενός πολίτη όπως είπε χαρακτηριστικά και αφού παρέδωσαν τα όπλα, έμαθε για θάνατο.

Τέλος, αξίζει να σημειωθεί ότι με την έναρξη της διαδικασίας έγινε επίδειξη των ρούχων, που φορούσε το δολοφονημένο παιδί και των όπλων των δυο αστυνομικών. Για πρώτη φορά στο δικαστήριο, παρούσα ήταν η γιαγιά του παιδιού, η οποία με δάκρυα στα μάτια κρατούσε στο στήθος της μια φωτογραφία του Αλέξανδρου.

Λιτότητα και ΔΝΤ βλάπτουν τη δημοκρατία

Το άσπρο – μαύρο έκανε πρόσφατα ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Μανουέλ Μπαρόζο, προσπαθώντας να πείσει για την αναγκαιότητα εφαρμογής των εξοντωτικών και αντιλαϊκών προγραμμάτων λιτότητας. Μιλώντας με κορυφαίο ευρωπαίο συνδικαλιστή του εκμυστηρεύτηκε την «ανησυχία» του μην τυχόν και στις τρεις μεσογειακές χώρες που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της κρίσης, επιστρέψουν οι δικτατορίες σε περίπτωση που δεν υιοθετηθούν τα μέτρα λιτότητας! «Αν δεν εφαρμόσουν τα περιοριστικά μέτρα αυτές οι χώρες θα μπορούσαν να εξαφανιστούν υπό τη μορφή που τις γνωρίζουμε ως δημοκρατίες. Δεν έχουν άλλη επιλογή. Αυτή είναι η μοναδική», ήταν τα λόγια του. Με άλλα λόγια Ελλάδα, Ισπανία και Πορτογαλία αν θέλουν να συνεχίσουν να έχουν δημοκρατία οφείλουν να επιβάλλουν τα εξοντωτικά μέτρα περικοπών. Αλλιώς θα έρθουν τα τανκς!

Το δίλημμα του Μανουέλ Μπαρόζο «λιτότητα ή τανκς» δεν είναι μόνο εκφοβιστικό και απειλητικό, αλλά κυρίως είναι παραπλανητικό γιατί η πραγματικότητα θέλει τη λιτότητα να συνοδεύει τα τανκς και τις περικοπές στα δημόσια έσοδα να επιφέρουν τα πιο συντριπτικά πλήγματα στις λαϊκές ελευθερίες και τα συνταγματικά δικαιώματα. Στον πραγματικό κόσμο επομένως, που δεν τέμνεται πουθενά με τα απογειωμένα κρυστάλλινα παλάτια όπου συνεδριάζουν οι αργυρώνητοι γραφειοκράτες της ΕΕ, το δίλημμα δεν είναι λιτότητα ή τανκς, αλλά λιτότητα και τανκς από την μια ή ακύρωση αυτής της πολιτικής.

Η Ελλάδα αποτελεί κι εδώ, δυστυχώς, πειραματόζωο, το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα του κανόνα που θέλει τη λιτότητα να βλάπτει σοβαρά την δημοκρατία. Πρώτ’ απ’ όλα η απόφαση της κυβέρνησης να περάσει το μνημόνιο της ντροπής από την Βουλή με απλή κι όχι με ενισχυμένη πλειοψηφία των 3/5 αντίκειται στην παρ. 2 του άρθρου 28 του συντάγματος, όπως έγκαιρα έχουν αναλύσει από τις σελίδες των Επικαίρων συνταγματολόγοι κι άλλοι αναλυτές. Οι προσφυγές που ήδη ετοιμάζονται ακόμη και από τον Δικηγορικό Σύλλογο της Αθήνας θα ρίξουν άπλετο φως το επόμενο διάστημα στις σκοτεινές μεθοδεύσεις που επιλέγηκαν από την κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου για την υιοθέτηση του μνημονίου, κατ’ εντολή φυσικά των γερμανικών και γαλλικών τραπεζών που επέβαλλαν τους όρους του.

Οι συνταγματικές εγγυήσεις και τα δημοκρατικά δικαιώματα μετατρέπονται σε πουκάμισο αδειανό κι από τις ίδιες τις προβλέψεις του επαίσχυντου αυτού κειμένου που έχει ήδη περάσει στις πιο μελανές στιγμές της πρόσφατης ελληνικής ιστορίας. Για παράδειγμα στις «διαρθρωτικές δημοσιονομικές μεταρρυθμίσεις» που αναφέρονται στο κεφάλαιο «ενέργειες για τον τρίτο απολογισμό (να έχουν ολοκληρωθεί ως το τέλος του τέταρτου τριμήνου του 2010)» υποδεικνύεται «η ενδυνάμωση της θέσης του υπουργείου Οικονομικών σε σχέση με τα υπόλοιπα υπουργεία τόσο κατά την φάση της προετοιμασίας όσο και εκτέλεσης του προϋπολογισμού δίνοντας στο υπουργό δικαίωμα αρνησικυρίας στις αποφάσεις για δαπάνες και στην εκτέλεσή τους)»! Η κατεύθυνση αυτή ενισχύει στο έπακρο ολιγαρχικές τάσεις του πολιτεύματος που ήδη ήταν σε εξέλιξη και συνέτειναν στην υποβάθμιση αν όχι την περιθωριοποίηση υπουργείων και κρατικών λειτουργιών που σχετίζονταν με τις κοινωνικές παροχές και την αναδιανομή και ταυτόχρονα την αναβάθμιση των οικονομικών λειτουργιών του κράτους. Λίγο παρακάτω παρέχεται «η διασφάλιση ότι το κοινοβούλιο δεν αλλάζει το συνολικό μέγεθος του προϋπολογισμού κατά το στάδιο έγκρισης, αλλά επικεντρώνεται στη σύνθεση των δημοσίων δαπανών και εσόδων και στην αξιοπιστία των προβλέψεων για τα έξοδα και τα έσοδα». Αυτό όμως αποκαλείται μειωμένη κυριαρχία! Η δε βουλή, στον βαθμό που μόνο μεταθέσεις κονδυλίων θα μπορεί να κάνει ή να παριστάνει τον χωροφύλακα της δημοσιονομικής πειθαρχίας μετατρέπεται σε βουλή περιορισμένης ευθύνης κι οι βουλευτές σε εντολοδόχους του ΔΝΤ και λογιστές καριέρας της Ντόιτσε Μπανκ. Αν αυτό δεν είναι βελούδινο πραξικόπημα και περιστολή και αναίρεση των συνταγματικών δικαιωμάτων, υπό την επίκληση φυσικά των έκτακτων συνθηκών–όπως πάντα γίνεται σε αυτές τις περιστάσεις, τότε τι είναι;

Η ίδια ακριβώς τάση, αποδυνάμωσης των δημοκρατικών αντιπροσωπευτικών διαδικασιών παρατηρείται σε όλες τις χώρες της ευρωζώνης που πρωτοστατούν στην εφαρμογή προγραμμάτων λιτότητας από τη στιγμή που οι πολιτικές τους ηγεσίες επέλεξαν να φανούν αξιόπιστες στους τραπεζίτες και τους κερδοσκόπους κι όχι στους πολίτες που τους εξέλεξαν με την ψήφο τους.

Στην Ισπανία, για παράδειγμα, η εφαρμογή ενός προγράμματος περικοπών δημοσίων δαπανών από την σοσιαλιστική κυβέρνηση του Θαπατέρο έχει οδηγήσει τα ποσοστά του στο ναδίρ. Τις προηγούμενες μάλιστα εβδομάδες ο ηγέτης του δεξιού Λαϊκού Κόμματος, Μαριάνο Ραχόι, πέρασε μπροστά και στις δημοσκοπήσεις που αφορούσαν τον καταλληλότερο για πρωθυπουργό. Όσο γι το κόμμα του, που έχει επιλέξει να ασκεί μια ελεγχόμενη αντιπολίτευση στα αντιλαϊκά μέτρα του Θαπατέρο προηγείται του σοσιαλιστικού με δέκα μονάδες εδώ και μήνες. Το επόμενο διάστημα η κρίση αντιπροσώπευσης θα οξυνθεί καθώς η προγραμματισμένη γενική απεργία του Σεπτέμβρη, που από πολλούς ήδη χαρακτηρίζεται ιστορική, θα αποτελέσει το τελειωτικό χτύπημα για τον Θαπατέρο.

Χαοτικό είναι το κενό μεταξύ πολιτικής ηγεσίας και ψηφοφόρων και στην Πορτογαλία, όπου ο Σόκρατες εκλέχτηκε τον περασμένο Οκτώβρη για δεύτερη φορά, σοβαρά αποδυναμωμένος όμως σε σχέση με την πρώτη του εκλογή το 2005. Τα μέτρα λιτότητας (περικοπές κι αυξήσεις φόρων) που ανακοίνωσε στα μέσα Μάη συνολικού ύψους 2 δισ. ευρώ και με απώτερο να μειωθεί το δημόσιο χρέος από το 90% του ΑΕΠ φέτος στο 87% το 2013 οδήγησαν το αντιπολιτευόμενο δεξιό κόμμα (που λέγεται Σοσιαλδημοκρατικό προκαλώντας συχνά σύγχυση) να αποκτήσει το προβάδισμα στις δημοσκοπήσεις. Παρότι σε αυτό συνέβαλε σημαντικά η εκλογή ενός νέου ηγέτη στο κόμμα της Δεξιάς, άπαντες συμφωνούν πως τα αντιλαϊκά μέτρα ενέτειναν την λαϊκή δυσφορία απέναντι στον Σόκρατες.

Φαίνεται από τα παραπάνω πως πρόβλημα δημοκρατίας πράγματι υφίσταται στις μεσογειακές χώρες για τις οποίες ανησυχεί ο Μπαρόζο. Μόνο που αυτό δημιουργείται από την εφαρμογή των πολιτικών λιτότητας που η ίδια η ΕΕ υποδεικνύει!

Το πολιτικό κενό μάλιστα επεκτείνεται απειλητικά σε όλες τις χώρες που εφαρμόζουν τόσο εξόφθαλμα φιλοεπιχειρηματικές πολιτικές, με αποτέλεσμα μια διάχυτη, πολιτικά μη μορφοποιημένη δυσφορία που σχεδόν ποτέ δεν βρίσκει την δέουσα πολιτική έκφραση να κατατρώγει τα θεμέλια της πολιτικής ζωής. Εδώ, η Γερμανία αποτελεί ένα άλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα. Πριν δέκα μήνες η Άγκελα Μέρκελ φαινόταν ο απόλυτος κυρίαρχος του παιχνιδιού, όταν οι κάλπες της έδιναν τη δυνατότητα να σχηματίσει κυβέρνηση συμμαχίας με τους Ελεύθερους Δημοκράτες και να πετάξει σαν στημένες λεμονόκουπες τους Σοσιαλδημοκράτες με τους οποίους σχημάτισε το μεγάλο συνασπισμό την προηγούμενη πενταετία. Κατά την ίδια, κανέναν συμβιβασμό δεν θα ήταν πλέον αναγκασμένη να κάνει και, συνεργαζόμενη με ένα γνήσιο δεξιό, νεοφιλελεύθερο κόμμα θα μπορούσε ανεμπόδιστα να εφαρμόσει όλη την ατζέντα της. Πέτυχε τον υψηλότερο στόχο της. Πριν όμως συμπληρώσει έναν χρόνο, η κυβέρνηση τελεί υπό διαρκή παράλυση κι η δυσφορία στο εσωτερικό της είχε ως αποτέλεσμα ακόμη και για την εκλογή του προέδρου να χρειαστούν τρεις ψηφοφορίες, καθώς στις δύο πρώτες πολλοί βουλευτές έγραψαν στα παλιότερα των υποδημάτων τους την περίφημη γερμανική πειθαρχία και απείχαν για να δείξουν την ενόχλησή τους απέναντι στην κυβέρνηση. Η συντριπτική πλειοψηφία των ίδιων των Γερμανών, σύμφωνα με δημοσκόπηση του τηλεοπτικού δικτύου ARD, κι ειδικότερα το 62% των ερωτηθέντων πιστεύουν ότι ο συνασπισμός δεν πρόκειται να επιβιώσει.

Αν ρωτούνταν για την επόμενη μέρα οι Γερμανοί, πιθανά κι αυτοί να υποδείκνυαν τον «κανέναν» όπως συμβαίνει όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε άλλες χώρες που ο κόσμος γυρίζει την πλάτη του στο πολιτικό σύστημα, όπως για παράδειγμα στη Γαλλία. Μπροστά σε αυτή την ολοφάνερη τάση απονομιμοποίησης της πολιτικής όσο αυτή ταυτίζεται με επιπλέον φόρους και περικοπές δημοσίων δαπανών για τους πολλούς και νέες παροχές για τους λίγους κανείς δεν έχει το δικαίωμα να δηλώνει αδιάφορος. Πολύ περισσότερο να αντιστρέφει την αιτιακή σχέση, κάνοντας ότι δεν βλέπει πως η λιτότητα και το ΔΝΤ έρχονται χέρι – χέρι με την αποστέρηση της δημοκρατίας από κάθε ουσιαστικό περιεχόμενο.

Παρασκευή 9 Ιουλίου 2010

" ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΧΩΡΟΙ - ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΖΩΗ " από "12ο"

Στις 5 Ιούνη αποφασίσαμε να επαναοικιοποιηθούμε το εγκαταλελειμμένο εδώ και χρόνια κτήριο του 12ου δημοτικού με σκοπό την δημιουργία ενός χώρου ανοιχτού και προσβάσιμου προς όλους. Ο χώρος και ο χρόνος που επιλέξαμε δεν ήταν και δεν είναι τυχαίος καθώς συμπίπτει με την οικονομική κρίση που έχει και θα έχει ως αποτέλεσμα τον πλήρη εξευτελισμό των ζωών μας.Η εκκλησία ως ιδιοκτήτης, μεταξύ άλλων, και αυτού του κτηρίου αντικατοπτρίζει ένα θεσμό που μένει αλώβητος από την οικονομική κρίση σε βάρος όλων μας. Η κατάσταση αυτή διαμορφώνει το πολιτικό σκεπτικό με το οποίο μπήκαμε και ενεργούμε στον χώρο αυτό.

Σκοπός μας απ την πρώτη στιγμή ήταν η άμεση λειτουργία του κτηρίου έτσι ώστε ο χώρος να ανοίξει για την γειτονιά και όχι μόνο. Από την πρώτη κιόλας στιγμή, βγήκε ανοιχτό κάλεσμα προς όλους να συμμετάσχουν και να συνδιαμορφώσουν στο εγχείρημα αυτό. Το επόμενο βήμα ήταν ο πλήρης καθαρισμός, εσωτερικά και εξωτερικά του κτηρίου, η αποθήκευση και καταγραφή, του παρατημένου σχολικού εξοπλισμού και η εσωτερική-εξωτερική απεντόμωση του χώρου. Καθοριστικός λειτουργικός παράγοντας για την λειτουργία του κοινωνικού χώρου είναι η ανοιχτές εβδομαδιαίες διαχειριστικές συνέλευσης που πραγματοποιούνται με γνώμονα την άμεση δημοκρατία και την άμεση συμμετοχή όλων.

Στα πλαίσια του ελεύθερου κοινωνικού χώρου πραγματοποιούνται εκδηλώσεις διαφόρων θεμάτων όπως για παράδειγμα η εκδήλωση για την διαχείριση του νερού ως κοινωνικό αγαθό με ομιλητές εργαζόμενους απ το σωματείο της ΕΥΑΘ, για το θέμα της εκτροπής του Αχελώου με ομιλητές από την Πανελλαδική Κίνηση ενάντια στην εκτροπή του Αχελώου, συζήτηση-εκδήλωση για την ελευθεριακή εκπαίδευση όπως επίσης και εκδήλωση-αυτομόρφωση για τις ζαπατιστικές κοινότητες στο Μεξικό. Στο πολιτισμικό και ψυχαγωγικό κομμάτι πραγματοποιούνται αίθριες προβολές ταινιών, συναυλίες και παιδικά παιχνίδια κάθε Κυριακή. Όλα τα παραπάνω διεκπεραιώνονται απ τις αντίστοιχες ομάδες και συλλογικότητες που στεγάζονται στον χώρο όπως η κινηματογραφική ομάδα «cineσχολείο», η παιδική ομάδα κτλ. Επίσης στο χώρο λειτουργεί κάθε Τρίτη, Πέμπτη και Κυριακή μαγειρείο ανοιχτό προς όλους για μαγειρική.

Από Σεπτέμβρη κατόπιν ανοιχτής διαχειριστικής συνέλευσης θα οριστούν τα τμήματα ξενόγλωσσων μαθημάτων όπως Ισπανικά, Ιαπωνικά, Πορτογαλικά, Ρώσικα Ιταλικά, Τούρκικα, Γερμανικά κ.α, μαθήματα φωτογραφίας, μαθήματα χρήσης ηλεκτρονικών υπολογιστών για αρχάριους, μαθήματα ελληνικών σε μετανάστες, θεατρικό εργαστήρι, μαθήματα μουσικής(ορθοφωνία κ.α) δανειστική βιβλιοθήκη και αναγνωστήριο, μαθήματα capoeira, μαθήματα αυτοάμυνας, γυμναστήριο, παιδότοπος, καφενείο κτλ Καλούνται όλοι να στηρίξουν με την συμμετοχή τους το εγχείρημα αυτό ακόμα και με βασικές εργασίες συντήρησης του χώρου(βαψίματα κτλ) καθώς και συνεισφέροντας στον υλικό και τεχνικό εξοπλισμό του χώρου(έπιπλα, υπολογιστές, μαγειρικά σκεύη κτλ).

Στις δραστηριότητες του κοινωνικού χώρου δεν υπάρχουν αυθεντίες, ούτε ειδικοί καθώς η γνώση παρέχεται ελεύθερα και αδιαμεσολάβητα. Η καθιερωμένοι ρόλοι δασκάλου-μαθητή σπάνε μέσα απ την ίδια τη συμμετοχική διαδικασία που προάγουν τα μαθήματα αλλά και ολόκληρη η λειτουργία του χώρου καθώς πραγματώνεται και διαμορφώνεται μέσα από αυτήν. Με βάση όλο αυτά προχωράμε στην εξέλιξη του εγχειρήματος κάτι το όποιο προϋποθέτει και περιλαμβάνει την υποστήριξη της ευρύτερης κοινωνίας και την συναπόφαση με αυτήν.



«ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΗΣ ΜΑΘΗΣΗΣ – ΣΤΗ ΜΑΘΗΣΗ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ»



ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ & ΧΩΡΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΜΑΘΗΣΗΣ

«12»



ΒΑΣ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΜΕ ΜΠΙΖΑΝΙΟΥ ΓΩΝΙΑ (στο πρώην 12ο Δημοτικό)



Λεωφορεία: 3,7,10,11,31,39 ξεκινώντας από κέντρο, για να έρθετε από λεωφ. Στρατού

(στάση Ευζώνων)




Ανακοίνωση εργαζομένων στη Μονάδα Φιλοξενίας Ασυνόδευτων Ανηλίκων Προσφύγων Villa Azadi (Αγιάσος, Μυτιλήνη)

"10 Ιουλίου 2010: Ημερομηνία λήξης της Προγραμματικής Σύμβασης βάσει της οποίας το Υπουργείο Υγείας & Κοινωνικής Αλληλεγγύης, το Ίδρυμα Κοινωνικής Πρόνοιας Αγιάσου «Η ΘΕΟΜΗΤΩΡ» και η Αστική μη Κερδοσκοπική Εταιρία «ΗΛΙΑΚΤΙΔΑ» λειτουργούσαν τη Μονάδα Φιλοξενίας Ασυνόδευτων Ανηλίκων Προσφύγων τα τελευταία δύο χρόνια.
Εκατοντάδες παιδιά πρόσφυγες -που αποτελούν ιδιαίτερα ευάλωτη κοινωνική ομάδα- από
Αφγανιστάν, Σομαλία, Ιράκ, Παλαιστίνη και άλλες χώρες, θύματα σωματικής και ψυχολογικής βίας, βασανιστηρίων, πολέμων, εμφυλίων, συγκρούσεων, διακρίσεων και ρατσισμού, φιλοξενήθηκαν και υποστηρίχθηκαν όλο αυτό το διάστημα στη Δομή της Αγιάσου.
Το «Σπίτι της Ελευθερίας», όπως οι ίδιοι οι φιλοξενούμενοι του το ονόμασαν, “χτίστηκε” από την Ελληνική Πολιτεία, προκειμένου να προστατευθούν οι ασυνόδευτοι ανήλικοι πρόσφυγες, όπως το Ελληνικό Σύνταγμα, οι Ευρωπαϊκές Συνθήκες αλλά και ο ανθρωπισμός μίας δημοκρατίας επιβάλλουν.
Η λειτουργία ξεκίνησε επίσημα στις 10/07/08, από μηδενική βάση, με ελάχιστα εφόδια και χρειάστηκε τεράστια προσπάθεια από τους εργαζόμενους, άμεσα και έμμεσα εμπλεκόμενους φορείς, Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, αλλά και απλούς πολίτες, προκειμένου να φτάσουμε στο σημείο να μιλάμε σήμερα για ένα Κέντρο, αναγνωρισμένο σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο ως πρότυπη Δομή Υποδοχής και Φιλοξενίας, γεγονός που επιβεβαιώνεται από δεκάδες αναφορές διεθνών Οργανισμών και Μ.Μ.Ε.

11 Ιουλίου 2010: η νέα Προγραμματική Σύμβαση βρίσκεται ανυπόγραφη σε ένα από τα γραφεία του αρμόδιου Υπουργείου, όπως άλλωστε και η απαραίτητη (ευρωπαϊκή) χρηματοδότηση που μπορεί να καταστήσει βιώσιμη τη λειτουργία της Μονάδας για το επόμενο διάστημα κι ενώ το Ίδρυμα «ΘΕΟΜΗΤΩΡ» αδυνατεί πλέον να καλύψει τα όποια οικονομικά κενά.
Το αποτέλεσμα των γνωστών γραφειοκρατικών αγκυλώσεων που χαρακτηρίζουν τη δημόσια ζωή έχει άμεσα ανθρωπιστικό και κοινωνικό αντίκτυπο, καθώς: 60 ασυνόδευτοι ανήλικοι πρόσφυγες, 60 δηλαδή παιδιά με ιδιαίτερες και σύνθετες ανάγκες (ψυχο-κοινωνικές, ιατρικές, νομικές) μένουν σε ένα κενό κτίριο να αναρωτιούνται πως από το Αφγανιστάν, την Τουρκία και τα ελληνικά Κέντρα Κράτησης (π.χ. Κέντρο Κράτησης Παγανής) βρέθηκαν μόνοι και απροστάτευτοι, 4 km βόρεια της Αγιάσου Λέσβου και 16 συνολικά εργαζόμενοι/εργαζόμενες, δηλαδή το Βοηθητικό Προσωπικό και η Διεπιστημονική Ομάδα, αποτελούμενη από άρτια εκπαιδευμένους και καταρτισμένους επαγγελματίες, εξαναγκάζονται να διακόψουν άμεσα (11/07/10)  και χωρίς καμία ανάλογη πρόβλεψη - την παροχή των εξειδικευμένων υπηρεσιών προς τους ασυνόδευτους ανηλίκους.
Παρά τις υπεράνθρωπες προσπάθειες και τις προσωπικές υπερβάσεις που όλοι και όλες έχουμε καταβάλλει κατά τα δύο αυτά χρόνια, καλούμαστε να παρακολουθήσουμε την όποια επισφαλή συνέχιση του έργου μας, την τύχη δηλαδή που θα έχουν τα παιδιά που μέχρι χθες είχαμε την ευθύνη τους, μέσα από εφημερίδες, ραδιόφωνα και δελτία ειδήσεων.
Νιώθουμε -ηθικά και επαγγελματικά- υποχρεωμένοι να εκφράσουμε δημόσια την αγωνία μας για “το αύριο” των 60 παιδιών που φιλοξενούνται στο Β’ κτιριακό συγκρότημα του Ιδρύματος «Η ΘΕΟΜΗΤΩΡ», αλλά και για το δικαίωμα στην εργασία, όλων των εξειδικευμένων εργαζομένων της Μονάδας.

Διεκδικούμε να δοθεί άμεσα λύση στα παρακάτω –μείζονος σημασίας- ζητήματα:
1. Να υπογραφεί άμεσα νέα Προγραμματική Σύμβαση προκειμένου να αποφευχθούν, θεσμικά κενά και διασάλευση της λειτουργίας της Μονάδας.
2. Να ολοκληρωθεί άμεσα η διαδικασία αξιολόγησης της αίτησης χρηματοδότησης που έχει κατατεθεί στο Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσφύγων και στο αρμόδιο Υπουργείο.
3. Να πραγματοποιηθεί ανανέωση των συμβάσεων του ήδη υπάρχοντος εξειδικευμένου προσωπικού της Μονάδας, έτσι ώστε να διασφαλιστεί η ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών.

ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΤΗΣ ΜΟΝΑΔΑΣ


Στάση εργασίας την Τρίτη αποφάσισε η ΠΟΕ - ΟΤΑ

Σε τρίωρη κατάληψη όλων των δημαρχείων της χώρας θα προχωρήσουν την Τρίτη, 13 Ιουλίου, από τις 10:00 ως τις 13:00, οι δημοτικοί υπάλληλοι.

Την κινητοποίηση αποφάσισε η Εκτελεστική Επιτροπή της ΠΟΕ - ΟΤΑ.

Σε ανακοίνωσή της, η ΠΟΕ - ΟΤΑ κατηγορεί την κυβέρνηση ότι με τη "σκληρή νεοφιλελεύθερη πολιτική της γκρεμίζει κατακτήσεις ενός αιώνα".

Παράλληλα, η ΠΟΕ - ΟΤΑ αποφάσισε να συμμετάσχει στην πανελλαδική στάση εργασίας, που προκήρυξε η ΑΔΕΔΥ για την Πέμπτη, 15 Ιουλίου, από τις 11:00 έως το τέλος του ωραρίου και στη συγκέντρωση στη Βουλή, την ώρα που θα ψηφίζεται το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο.

Επίσης, η Ομοσπονδία αποφάσισε να προχωρήσει και σε άλλες μορφές κινητοποιήσεων με στόχο την έκφραση της αντίθεσης των εργαζομένων απέναντι στην πολιτική της κυβέρνησης και την προβολή των θέσεων του συνδικαλιστικού κινήματος των εργαζομένων, ενώ καλεί όλους τους συλλόγους να προχωρήσουν σε συγκεντρώσεις και περιοδείες για την καλύτερη ενημέρωση και κινητοποίηση των εργαζομένων.

Η Ομοσπονδία ζητά την υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, την τακτοποίηση του προσωπικού όλων των συμβάσεων ορισμένου χρόνου ή έργου, που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, καθώς και την κατάργηση όλων των δημοτικών επιχειρήσεων με την ταυτόχρονη μεταφορά των αρμοδιοτήτων τους και του προσωπικού στους δήμους και τα ΝΠΔΔ των ΟΤΑ.

Νέα πανελλαδική απεργία της ΑΔΕΔΥ στις 15 Ιουλίου

Συνεχίζει τις κινητοποιήσεις η ΑΔΕΔΥ προκηρύσσοντας νέα πανελλαδική απεργία την Πέμπτη 15 Ιουλίου.


Σε ανακοίνωσή της, η ΑΔΕΔΥ τονίζει ότι "με δεδομένο ότι εξαιτίας της περιόδου η πλειοψηφία των εργαζομένων στο Δημόσιο βρίσκεται εκτός παραγωγικής διαδικασίας" αποφάσισε "την κήρυξη πανελλαδικής στάσης εργασίας την Πέμπτη 15 Ιουλίου 2010 από 11.00 πμ μέχρι τη λήξη του ωραρίου και μαζικό διάβημα διαμαρτυρίας στη Βουλή στις 12 το μεσημέρι που θα ψηφίζεται το νομοσχέδιο".

Ακόμη, η ΑΔΕΔΥ υπογραμμίζει: "Η κυβέρνηση και η Τρόικα μετά το σφαγιασμό των ασφαλιστικών δικαιωμάτων που ψήφισαν στη Βουλή και αφορούν όλους τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους, συγκεκριμενοποιεί και εξειδικεύει τις αντιλαϊκές επιλογές της για το Δημόσιο".

Με το νομοσχέδιο που συζητείται στη Βουλή και τις ρυθμίσεις που ήδη ψηφίστηκαν, η ΑΔΕΔΥ αναφέρει ότι "καταργείται το σύνολο των δικαιωμάτων και για τους εργαζόμενους στο Δημόσιο".

Γράμμα από τις φυλακές Κορυδαλλού


"Βρίσκομαι στη φυλακή για συμμετοχή στον Επαναστατικό αγώνα, για την οποία έχω αναλάβει την πολιτική ευθύνη. Εχω ήδη δηλώσει μέσω κοινής επιστολής με τους συντρόφους μου Νίκο μαζιώτη και Κώστα γουρνά και εξακολουθώ να δηλώνω πως δεν θα σταματήσω να μάχομαι το οικονομικό και πολιτικό καθεστώς ακόμα και μέσα από τη φυλακή.
Γνωρίζω ότι η πολιτική μου επιλογή να συμμετέχω στον Επαναστατικό αγώνα καθώς και η στάση μου μέσα στην φυλακή με κατατάσσει στους δηλωμένους πολιτικούς εχθρούς του συστήματος, γεγονός που όχι μόνο δεν αρνούμε αλλά είναι επιλογή μου και με τιμά.

Καθώς είναι γνωστό στους πολιτικούς μου αντιπάλους πώς καμιά "ειδική αντιμετώπιση' και μορφή πίεσης δεν πρόκειται να με λυγίσει, η εκδικητικότητά τους στρέφεται ανοιχτά εναντίον του αγέννητου γιου μου, ο οποίος και υφίσταται τις συνέπειες αυτής της «ειδικής αντιμετώπισης» από τους κατασταλτικούς μηχανισμούς και αντιμετωπίζεται πλέον ως πολιτικός κρατούμενος. Εξηγούμαι:

Από την αρχή της σύλληψης μου δεν είχα στο ελάχιστο πιο προσεκτική αντιμετώπιση ως έγκυος από «αντιτρομοκρατική» και ΕΚΑΜ που με κρατούσαν και αναλάμβαναν τις μεταφορές μου. Υποβλήθηκα στην «ειδική αντιμετώπιση» της απόλυτης απομόνωσης στα χωρίς αέρα κελιά των 1X2,5 μ. του 12ου ορόφου, με το φως αναμμένο όλο το 24ωρο (στην ουσία πρόκειται για μέθοδο ψυχολογικού βασανισμού) για πέντε μέρες, της μεταφοράς και παραμονής μου σε εισαγγελέα και ανακριτή δεμένη πισθάγκωνα για ώρες, της μεταφοράς μου στις φυλακές της Θήβας δεμένη με τον ίδιο τρόπο (σε καμία έγκυο δεν φοράνε χειροπέδες όταν τη μεταφέρουν, πολύ περισσότερο δεν τις φοράνε κατά τον τρόπο που τις φορούσαν σε μένα), της βίαιης αντιμετώπισης μου κατά τη μεταφορά μου στο γραφείο της ανακρίτριας, που τελικά είχε ως αποτέλεσμα τον τραυματισμό μου.
Κατόπιν έντονης δικής μου διεκδίκησης και αφού φοβήθηκαν μην αποβάλω στην «αντιτρομοκρατική», με πήγαν τελικά για εξετάσεις σε εφημερεύον νοσοκομείο.

Κατά τους δύο περίπου μήνες που κρατήθηκα στις φυλακές της Θήβας, και ενώ υπήρξαν ενδείξεις από προηγούμενες ιατρικές εξετάσεις ότι πιθανώς να έπασχα από σοβαρή επιπλοκή της κύησης, η οποία, αν δεν αντιμετωπιζόταν άμεσα, θα μπορούσε να δημιουργήσει πολύ σοβαρά προβλήματα στην εγκυμοσύνη μου, την εξέταση που θα επιβεβαίωνε τη συγκεκριμένη επιπλοκή την πραγματοποίησα με ενάμιση μήνα καθυστέρηση και αφού προηγουμένως αντέδρασα έντονα στην εγκληματική για την υγεία μου, και κατ' επέκταση για την υγεία και τη ζωή του παιδιού μου, αδιαφορία της φυλακής και της γραφειοκρατίας.

Είναι, βέβαια, δεδομένο ότι οι κρατούμενοι στις φυλακές που χρειάζονται ιατρική φροντίδα αντιμετωπίζονται τις περισσότερες φορές πρώτα ως κρατούμενοι και δευτερευόντως ως ασθενείς. Είναι χαρακτηριστική η φράση του γυναικολόγου της Θήβας πως δεν μπορώ να απαιτώ να κάνω όλες τις εξετάσεις και με τη συχνότητα που θα τις έκανα αν δεν ήμουν στη φυλακή, φράση που αποκαλύπτει τη ρατσιστική αντιμετώπιση που έχουν οι κρατούμενοι και κρατούμενες ασθενείς από τις ιατρικές υπηρεσίες ορισμένων τουλάχιστον φυλακών, αντιμετώπιση που συχνά βάζει σε κίνδυνο την ίδια τη ζωή τους.

«Ειδικά μέτρα ασφαλείας»

Στη δική μου περίπτωση οι «ιατρικές φροντίδες» της φυλακής είχαν σαν αποτέλεσμα να παραμείνω επί ενάμιση μήνα με πρόβλημα υγείας, να μην υποβάλλομαι στις απαραίτητες εξετάσεις, τις οποίες ο γιατρός της φυλακής έκρινε ως επουσιώδεις, δημιουργώντας μου συνεχώς προβλήματα στο να τις πραγματοποιήσω, παρ' ότι η ίδια τις ζητούσα επανειλημμένως, και, αφού τελικά οδηγήθηκα στο νοσοκομείο της Λιβαδειάς και επιβεβαιώθηκε η συγκεκριμένη επιπλοκή, να συνεχίσω να μην έχω τη δυνατότητα ν' αντιμετωπίσω το πρόβλημα, περιμένοντας τον Καοτανίδη και τον Χρυσοχόίδη ν' αποφασίσουν πότε θα γίνει η μεταγωγή μου στις φυλακές Κορυδαλλού, όπου και θα μπορούσα ν' αντιμετωπίσω αποτελεσματικότερα τα προβλήματα.

Την πρώτη εικόνα των «ειδικών μέτρων ασφαλείας» που θα επέβαλλε το υπουργείο προστασίας του καθεστώτος (πρώην δημόσιας τάξης) για κάθε μεταφορά μου σε νοσοκομείο την είχα στη Λιβαδειά, όπου «χρειάστηκαν» πολλές δεκάδες ένστολων και μη μπάτσων από διάφορες περιοχές της Κεντρικής Ελλάδας και της Αθήνας, με τη συμμετοχή φυσικά της «αντιτρομοκρατικής» καθώς και ομάδας των ΕΚΑΜ, που με συνόδευαν και είχαν ακροβολιστεί στο νοσοκομείο. Να σημειώσω πως στη μεταφορά μου σε αυτό το νοσοκομείο ήμουν επίσης δεμένη με χειροπέδες.

Και αν η καθυστέρηση της μεταφοράς μου στο νοσοκομείο της Λιβαδειάς για τις απαραίτητες εξετάσεις οφειλόταν στην αδιαφορία του ιατρικού προσωπικού των φυλακών της Θήβας και στη γραφειοκρατία, η καθυστέρηση της μεταγωγής μου στην Αθήνα οφειλόταν αποκλειστικά στην ωμή εκδικητικότητά του Χρυσοχόίδη, που καλυπτόταν πίσω από τα «ειδικά μέτρα ασφαλείας», τα οποία επέβαλλε για κάθε μετακίνηση και μεταγωγή μου. Αυτή η διαπίστωση δεν είναι απλώς μια εκτίμηση, αφού από την πρώτη στιγμή που έγινε γνωστό στη διεύθυνση των φυλακών της Θήβας πως αντιμετωπίζω σοβαρή επιπλοκή στην κύηση, η οποία πλέον κινδύνευε, άρχισε από μεριάς της διεύθυνσης μια διαδικασία πιέσεων προς τα υπουργεία δικαιοσύνης και δημόσιας τάξης, αλλά και στους Καστανίδη και Χρυσοχοΐδη προσωπικά, για την άμεση μεταγωγή μου στην Αθήνα. Παρ' όλα αυτά, η μεταγωγή μου καθυστέρησε μιάμιση εβδομάδα, χωρίς εν τω μεταξύ να μου παρέχεται ιατρική φροντίδα σχετικά με το πρόβλημα που αντιμετωπίζω, καθυστέρηση που οφειλόταν στα «ειδικά μέτρα ασφαλείας».

Οι καθυστερήσεις λόγω των μέτρων που διατάσσει ο Χρυσοχοΐδης για μένα δεν σταματούν εδώ. Την αμέσως επομένη της άφιξης μου στις φυλακές Κορυδαλλού, ένα έκτακτο περιστατικό επέβαλε την επιτόπου πλέον μεταφορά μου στο νοσοκομείο. Και ενώ σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση η μεταφορά αυτή θα είχε γίνει πολύ σύντομα, εγώ έπρεπε να περιμένω για ώρες τις «ειδικές δυνάμεις» και τα ΕΚΑΜ να συγκεντρωθούν. Εννοείται πως στο νοσοκομείο Τζάνειο όπου με πήγαν, ήμουν συνεχώς περιτριγυρισμένη από πάνοπλους ΕΚΑΜίτες οι οποίοι, όπως είναι φυσικό, προξένησαν πανικό στους διαδρόμους των έκτακτων περιστατικών. Η ίδια εικόνα επικράτησε και στο Αλεξάνδρα, στο οποίο με παρέπεμψαν οι γιατροί του Τζανείου λόγω αναρμοδιότητας του νοσοκομείου.

Βασικό ζητούμενο για μένα είναι πως, εξαιτίας αυτών των «ειδικών μέτρων ασφαλείας» που λαμβάνονται για κάθε μεταφορά μου σε νοσοκομείο, τίθεται συνεχώς σε κίνδυνο η υγεία και η ζωή του παιδιού μου.

«Στο νοσοκομείο Αλεξάνδρα»


Οι συγκεκριμένες πιέσεις και η εκδικητικότητα των πολιτικών μου αντιπάλων, όμως, δεν σταματούν εδώ. Αυτός ο ιδιότυπος πόλεμος συνεχίστηκε με τις συνθήκες της πενθήμερης νοσηλείας μου στο νοσοκομείο Αλεξάνδρα. Εκεί βρέθηκα σ' έναν ασφυκτικό κλοιό από μπάτσους και υπό καθεστώς απομόνωσης. Οι φρουροί που βρίσκονταν έξω από το δωμάτιο - κελί στο οποίο έμενα με παρενοχλούσαν συνεχώς με μια αδιάκοπη παρακολούθηση -ακόμα και σε πολύ ιδιαίτερες στιγμές στις οποίες αναγκαζόμουν να φωνάζω και να κάνω χειρονομίες για να φύγουν.

Την πρακτική αυτή μόνο ως ωμό ψυχολογικό πόλεμο μπορώ να τη χαρακτηρίσω. Να σημειώσω πως βρισκόμουν μόνη και συνεχώς κλειδωμένη σ' ένα μικρό δωμάτιο του α' ορόφου, με κάγκελα και χωρίς επαφή με άλλους ανθρώπους πλην του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού. Αυτή η διαστροφική πρακτική στην οποία είχαν επιδοθεί, κατ' εντολή των προϊσταμένων τους, άντρες και γυναίκες μπάτσοι, να με παρακολουθούν συνεχώς από το τζάμι της κλειδωμένης πόρτας, σταμάτησε σε μεγάλο βαθμό ύστερα από δική μου έντονη παρέμβαση και αφού προσθέσανε επιπλέον δυνάμεις έξω από το παράθυρο του δωματίου -κελιού όπου βρισκόμουν.

Όλες τις μέρες που νοσηλευόμουν στο Αλεξάνδρα μου απαγόρευσαν τα επισκεπτήρια συγγενών - πλην ενός την εβδομάδα για μισή περίπου ώρα - και τα τηλέφωνα - πλην ενός τηλεφωνήματος την ημέρα για ένα λεπτό και σε ένα μόνο πρόσωπο (συγγενή ή δικηγόρο) -, ελαχιστοποίησαν τον χρόνο παραμονής των δικηγόρων, από τους οποίους κρατούσαν όλα τα προσωπικά αντικείμενα (τσάντες, τηλέφωνα κ.λπ.) και επέβαλαν τη συνεχή παρουσία της φρουράς σε κάθε ιατρική και νοσηλευτική επίσκεψη.


Αποτέλεσμα του γεγονότος ότι κάθε ιατρική και νοσηλευτική επίσκεψη και εξέταση γινόταν πάντα υπό την επίβλεψη αστυνομικών ήταν ή καταστρατήγηση κάθε έννοιας ιατρικού απορρήτου καθώς όλες οι λεπτομέρειες του ιατρικού μου ιστορικού γίνονταν γνωστές σε κάθε μπάτσο που τύχαινε να βρίσκεται εκεί.

Η συνεχής παρακολούθηση κάθε εξέτασης, κάθε συζήτησης με τους γιατρούς και το νοσηλευτικό προσωπικό δεν αφορούσε πλέον μόνο εμένα αλλά ήταν μια ωμή επέμβαση στο έργο των γιατρών, το οποίο αντιμετώπιζαν ως μια ακόμα «πιθανή απειλή για την ασφάλεια».

Η υποβολή της σχέσης ασθενούς - γιατρού σ' ένα καθεστώς διαρκούς ελέγχου από τους κατασταλτικούς μηχανισμούς και τους πολιτικούς τους προϊσταμένους, οι οποίοι ενημερώνονται λεπτομερώς για κάθε ιατρική εξέλιξη, υπονομεύει αυτή την ιδιαίτερη σχέση και παρεμποδίζει αναπόφευκτα την ομαλή ιατρική λειτουργία και θεραπεία. Εν τέλει η όλη διαδικασία νοσηλείας μετατρέπεται σε αντικείμενο διαστροφικού ελέγχου από την οργανωμένη εξουσία, γεγονός που την αλλοτριώνει.

Αυτές οι «ειδικές συνθήκες κράτησης», που μου επιβάλλονται κατά τη διάρκεια παραμονής μου σε νοσοκομείο, δεν κατοχυρώνονται από κανένα νόμο. Η αντιμετώπιση του κάθε νοσηλευόμενου κρατουμένου εξαρτάται από τον «κίνδυνο» που αυτός αποτελεί για την «ασφάλεια» και από τις «πιθανότητες ν' αποδράσει». Συνεπώς, κάθε μέτρο ασφαλείας (παρουσία μπάτσων σε εξετάσεις, χειρουργεία κ.λπ.) καθορίζεται είτε από τους πολιτικούς προϊσταμένους των μπάτσων είτε από τους επιχειρησιακούς και κάποιες φορές αφήνεται στην κρίση αυτών που αποτελούν τη φρουρά του κρατούμενου.Έτσι, έχουμε περιπτώσεις όπου αστυνομικός παρίσταται σε τοκετό με τη δικαιολογία ότι η κρατούμενη μπορεί να αποδράσει.

Δεν έχω επικαλεστεί και ούτε πρόκειται να επικαλεστώ τον ανθρωπισμό οποιουδήποτε πολιτικού μου αντιπάλου. Δεν πιστεύω ότι ενδιαφέρει τους πάσης φύσεως εξουσιαστές ή επιβίωση και ή υγεία του παιδιού μου και πολύ περισσότερο ή δική μου. Αντιθέτως, πιστεύω πως αν είχαν τα περιθώρια, αν δεν λάμβαναν υπόψη τους το πολιτικό κόστος, θα αφηνόμουν στην πλήρη εγκατάλειψη και το πιθανότερο θα ήταν - λόγω πολλών παραγόντων και της υψηλού κινδύνου, σύμφωνα με την άποψη των γιατρών, εγκυμοσύνης μου - να μην μπορούσα ν' αντεπεξέλθω και ο γιος μου να μην επιβίωνε. Δεν είναι υπερβολή να πω πως αυτό θα επιθυμούσαν οι διώκτες μου προκειμένου να πάρουν την καλύτερη γι' αυτούς εκδίκηση.

Είναι εξάλλου γεγονός πως η όποια σωστή ιατρική φροντίδα λαμβάνω αυτή τη στιγμή οφείλεται στους γιατρούς του νοσοκομείου Αλεξάνδρα, που με αφορμή το έκτακτο περ-στατικό που μου συνέβη πήραν την κατάσταση στα χέρια τους, ολοκλήρωσαν μια πλήρη ιατρική διάγνωση και έβαλαν ένα σωστό προσανατολισμό για την από εδώ και στο εξής αντιμετώπιση των προβλημάτων μου.

«Αυτονόητο δικαίωμα»

Δεν πιστεύω σε κανέναν σεβασμό οποιωνδήποτε ανθρώπινων και πολιτικών δικαιωμάτων από το καθεστως, καθώς και τα μεν και τα δε υπάγονται και καθορίζονται από τους όρους και την ένταση του κοινωνικού και ταξικού πολέμου που σε κάθε ιστορική περίοδο διεξάγεται.

Γι' αυτούς που απαρτίζουν την οικονομική και πολιτική ελίτ, ο ανθρωπισμός και η αξία της ανθρώπινης ζωής δεν αφορά κανέναν άλλον πέραν των ταξικά ομοίων τους και των οικογενειών τους. Δεν αφορά τους προλετάριους, τους φτωχούς, τους μη έχοντες που αρρωσταίνουν και πεθαίνουν υπό τις όλο και πιο άθλιες και απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης που ισχύουν για τα χαμηλά κοινωνικά και ταξικά στρώματα.

Οι φτωχοί είναι υποχρεωμένοι να υποσιτίζονται, να τρέφονται με δηλητήρια, να μην έχουν στοιχειώδη ιατρική περίθαλψη, να πεθαίνουν στα ράντζα των υπό διάλυση δημόσιων νοσοκομείων. Οι παραπάνω δεδομένες για τις τελευταίες δεκαετίες κοινωνικές συνθήκες γίνονται όλο και πιο άγριες λόγω της βαθιάς οικονομικής κρίσης στην οποία έχει βυθιστεί το καθεστώς, με αποτέλεσμα όλο και πιο πολλά κοινωνικά στρώματα να περνούν στην κατηγορία των αποκλεισμένων, να καταδικάζονται σ' έναν αργό θάνατο, ενώ τα εδώ και χρόνια υποβαθμισμένα δημόσια νοσοκομεία καταρρέουν υπό το βάρος των περικοπών των δημοσίων δαπανών που επιβάλλει η κυβέρνηση και η τρόικα (Ε. Επιτροπή, ΔΝΤ, ΕΚΤ) η οποία και ελέγχει πλήρως την οικονομική λειτουργία της χώρας και το δημόσιο χρήμα.

Το αυτονόητο δικαίωμα για όλους ανεξαιρέτως τους ανθρώπους στη διατροφή, τη στέγαση, την υγεία, τη ζωή ήδη καταστρατηγείται για όλο και μεγαλύτερα τμήματα του πληθυσμού, καθώς το καθεστώς κλέβει μισθούς, συντάξεις και δημόσιο χρήμα προκειμένου να διασωθεί ή οικονομική και πολιτική ελίτ και να διασφαλιστεί ή διαιώνιση της εξουσίας της.

Ο ανθρωπισμός τους δεν αφορά τους φυλακισμένους που στοιβάζονται στις φυλακές - αποθήκες ψυχών, που αντιμετωπίζονται ως άνθρωποι τρίτης κατηγορίας από το καθεστώς και που η αξία ζωή τους κοστολογείται ανάλογα με την έκταση που θα λάβει ο θάνατος τους σε μια στήλη εφημερίδας.

Ο ανθρωπισμός τους δεν αφορά τους εχθρούς του συστήματος, για τους οποίους, στην πραγματικότητα και παρά τις όποιες γελοίες διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης περί σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, θα επιθυμούσαν τη φυσική τους εξόντωση. Αν κάτι τους εμποδίζει είναι, όπως προανέφερα, το πολιτικό κόστος και μόνο αυτό.

Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα του αγωνιστή Σίμου Σεϊσίδή που το καθεστώς έχει κατατάξει με τη βοήθεια μιας σειράς αστυνομικών σεναρίων και εικασιών στον κατάλογο των εχθρών του. Ο Σεϊσίδής αφού τραυματίστηκε σοβαρά από σφαίρα μπάτσου και κινδύνεψε να χάσει τη ζωή του, αντιμετώπισε καθ' όλη τη διάρκεια της νοσηλείας του όλα τα διαθέσιμα μέσα ψυχολογικού βασανισμού και εκδίκησης από τους διώκτες και επίδοξους δολοφόνους του: απομόνωση, παρουσία μπάτσων εντός της ΜΕΘ, διαρκής παρενόχληση του, παρεμπόδιση του έργου των γιατρών και των
νοσηλευτών-ενώ έφτασαν στο σημείο να επιβάλουν αστυνομική επίβλεψη ακόμα και κατά τη διάρκεια του ακρωτηριασμού του ποδιού του.

Αυτή η κτηνώδης συμπεριφορά των μηχανισμών καταστολής απέναντι στον Σίμο Σεϊσίδη ολοκληρώθηκε με την απόφαση να προφυλακιστεί και ενώ η υγεία του βρίσκεται σε αυτή την πολύ άσχημη κατάσταση.

«Επιζητούν εκδίκηση»

Η επίκληση των όποιων ανθρωπίνων και πολιτικών δικαιωμάτων συνιστά μια αναχρονιστική πρακτική και αναφέρεται στ' απομεινάρια μιας εποχής όπου μια σειρά κοινωνικών και ταξικών συμβιβασμών ρύθμιζαν τις ισορροπίες μεταξύ καταπιεστών και καταπιεζόμενων, επιτρέποντας τη διατήρηση της καθεστωτικής ομαλότητας και ειρήνης. Αυτές οι ισορροπίες είναι παρελθόν, οι ταξικοί και κοινωνικοί συμβιβασμοί έχουν ακυρωθεί από το ίδιο το σύστημα που επιτίθεται όλο και πιο άγρια στην κοινωνία, ενώ η καθεστωτική ειρήνη κρέμεται από μια κλωστή.

Μέσα στην τρέχουσα ιστορική περίοδο είναι γνωστό πως το σύστημα, ή πολιτική και οικονομική εξουσία και όσοι την απαρτίζουν εισπράττουν συνεχώς και με κάθε τρόπο την κοινωνική κατακραυγή. Από την άλλη, επαναστατικές δυνάμεις, όπως ο Επαναστατικός Αγώνας, βρίσκουν όλο και μεγαλύτερο κοινωνικό έρεισμα.

Παρά τις προσπάθειες του καθεστώτος να μας δυσφημίσει ως πολιτικά πρόσωπα και ν' απαξίωσε τη δράση του Επαναστατικού Αγώνα, ή οργάνωση μας εισπράττει την πολιτική αποδοχή από μεγάλο τμήμα της κοινωνίας, η οποία και τελικά θα στραφεί σε επιλογές και πρακτικές ρήξης και βίαιης σύγκρουσης με το σύστημα της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, του καπιταλισμού και της οικονομίας της αγοράς.

Μέσα από το συγκεκριμένο ιστορικό πρίσμα και ενώ οι εξουσιαστές εκδηλώνουν ένα ιδιαίτερα εκδικητικό μένος εναντίον όσων μάχονται το ετοιμόρροπο πλέον σύστημα, μπορεί να ερμηνευτεί με πολιτικούς όρους η συμπεριφορά των κατασταλτικών μηχανισμών, και του Χρυσοχοΐδη προσωπικά, απέναντι μου, αφού επιζητώντας την εκδίκηση για τον Επαναστατικό Αγώνα και για την πολιτική μου στάση απειλούν συνεχώς και με κάθε διαθέσιμο μέσο την υγεία και τη ζωή του παιδιού μου.

Επειδή όλο το χρονικό διάστημα που βρίσκομα στη φυλακή τίποτε δεν μου χαρίστηκε και κάθε ιατρική φροντίδα ήταν αποτέλεσμα διεκδίκησης από μεριάς μου, δηλώνω πως θα συνεχίσω να διεκδικώ την απαραίτητη ιατρική και φαρμακευτική μέριμνα και θα μάχομαι για την υγεία και τη ζωή του. Προκειμένου να γίνει αυτό, απαιτώ:

* Να μην επαναληφθεί οποιαδήποτε καθυστέρηση στη μεταφορά μου στο νοσοκομείο, είτε αφορά προγραμματισμένο ραντεβού για ιατρικές εξετάσεις είτε κάποιο έκτακτο περιστατικό, με τη δικαιολογία της τήρησης των «ειδικών μέτρων ασφαλείας». Ιδίως στη δεύτερη περίπτωση, και η παραμικρή καθυστέρηση είναι δεδομένο ότι μπορεί να είναι καθοριστική για την επιβίωση του παιδιού μου. Να τονίσω πως δεν μ' ενδιαφέρει πόσους και τι είδους ενόπλους θα συγκεντρώσουν, είτε για τη μεταφορά μου είτε για την παραμονή μου στο νοσοκομείο. Αυτό που μ' ενδιαφέρει είναι πως ο χρόνος συγκέντρωσης αυτών των δυνάμεων λειτουργεί εις βάρος της ζωής του γιου μου που συνεχώς μπαίνει σε κίνδυνο.


* Να μην υπάρξει καμία παρέμβαση από πρόσωπα της κυβέρνησης και από τους κατασταλτικούς μηχανισμούς σχετικά με το πού θα νοσηλευτώ και πάλι για λόγους «ασφαλείας». Θα πρόκειται
για μία ακόμη ωμή πράξη εκδίκησης.

* Να μην επαναληφθεί το ελεεινό καθεστώς απομόνωσης και διαρκούς ελέγχου που μου επέβαλαν στο νοσοκομείο Αλεξάνδρα, το οποίο μόνο προβλήματα στην ομαλή έκβαση της νοσηλείας μου μπορεί να προκαλέσει, ενώ μπορεί να καθορίσει με τον πλέον αρνητικό τρόπο και τον τοκετό.

* Να μην παρίσταται κανένας φρουρός στις εξετάσεις μου, στις επισκέψεις των γιατρών, στις
φροντίδες των νοσηλευτριών και, βέβαια, να μην παρίσταται μπάτσος - ούτε γυναίκα - στην αίθουσα του τοκετού, πρακτική που αποτελεί τη μέγιστη προσβολή της αξιοπρέπειας των γυναικών
κρατουμένων. Επίσης, το ιατρικό μου ιστορικό, τα προσωπικά μου στοιχεία που συνδέονται μ' αυτό
και το σώμα μου, όχι μόνο δεν μπορώ ν' ανεχτώ να βρίσκονται υπό τον διαστροφικό έλεγχο των κατασταλτικών μηχανισμών, αλλά θεωρώ όλη αυτή τη διαδικασία από μόνη της πρακτική πολέμου, τιμωρίας και εκδίκησης από τους πολιτικούς μου αντιπάλους που την επιβάλλουν.

* Να σταματήσει το επίσης εκδικητικό καθεστώς απομόνωσης, να μπορώ να δέχομαι επισκέψεις και να μπορώ να επικοινωνώ τηλεφωνικά.
1 Επίσης, να μπορώ να έχω την 24ωρη φροντίδα συγγενικών μου προσώπων, γεγονός απολύτως απαραίτητο.

Επειδή μέχρι στιγμής, όποτε με αναλάμβανε το υπουργείο καθεστωτικής τάξης και η αντιτρομοκρατική, αντιμετώπιζα συνεχώς προβλήματα που απειλούσαν την υγεία και τη ζωή του γιου μου,

δηλώνω πως, αν δεν γίνουν σεβαστές οι παραπάνω βασικές προϋποθέσεις για να έχω έναν ασφαλή τοκετό, αυτό θα σημαίνει πως όχι μόνο δεν έχουν καμία πρόθεση οι πολιτικοί μου αντίπαλοι να σταματήσουν να στοχεύουν το παιδί μου, αλλά πως θέλουν να επιμείνουν και να εντείνουν αυτόν τον πόλεμο.

* Οποιαδήποτε άσχημη εξέλιξη της εγκυμοσύνης μου υπό αυτές τις εχθρικές και εκδικητικές συνθήκες, οποιοσδήποτε νέος κίνδυνος για τη ζωή του γιου μου θα είναι μια ωμή απόπειρα πολιτικής δολοφονίας του αγέννητου παιδιού μου, το οποίο εννοείται πως δεν είναι κρατούμενος και ας αντιμετωπίζεται ως αιχμάλωτος πολέμου.
Αυτή την απόπειρα δολοφονίας χρεώνω κατ' αρχήν προσωπικά στον Χρυσοχοΐδη. Συνυπεύθυνοι όμως θα είναι οι πολιτικοί και επιχειρησιακοί του υφιστάμενοι, ο Παπανδρέου και το σύνολο της κυβέρνησης."

Πόλα Ρούπα Φυλακές Κορυδαλλού