Μα που είναι αυτοί οι Αναρχικοί !

Μα που είναι αυτοί οι Αναρχικοί!

Σε όλη τη χώρα όπου βρεθεί και όπου σταθεί κάποιος ακούει συζητήσεις για την οικονομία για την ακρίβεια και για το ότι τα λεφτά δεν φτάνουν πλέον.

Ας δούμε μερικά στιγμιότυπα της καθημερινής ζωής και ας τα αποτυπώσουμε περιγραφικά. 
Μερικά πράγματα στη ζωή μας αλλάζουν και είμαστε μόνο στην αρχή.



Η κυκλοφορία στους μεγάλους δρόμους κάθε μέρα μειώνεται η αύξηση της βενζίνης περιορίζει τις μετακινήσεις

Η αξία των αγορών τροφίμων μειώνεται καθημερινά αντίστροφα από τη συχνή άνοδο των τιμών των τροφίμων.

Η υστερία των τηλεπαρουσιαστών αυξάνεται καθημερινά ,βουίζουν στα αυτιά μας οι κραυγές τους για τον μονόδρομο της λύσης. Μόνο αν δεχθούμε και ανεχθούμε τα πάντα θα σωθεί η «χώρα». Οικονομο-τρομοκρατία, από το μονοσήμαντο μέσο επικοινωνίας την TV.

Η πίεση στον κόσμο είναι καθημερινή και απευθύνεται σε συγκεκριμένες ομάδες πληθυσμού, σε αυτές που δύσκολα μπορούν να αντισταθούν στην οικονομική λεηλασία των αμοιβών και των κοινωνικών τους κατακτήσεων.

Οι τραμπούκοι της εξουσίας  προκαλούν τον προοδευτικό χώρο προκαλώντας μια σύγκρουση, εννοώντας ευθαρσώς ότι είστε αδύναμοι και αν κουνηθείτε θα σας συντρίψουμε. Η εξουσία νοιώθει δυνατή…

Σε συζητήσεις πολιτών ακούς το πλέον γραφικό των ημερών μας « μα δεν μπορεί θα ξεσηκωθεί ο κόσμος» 

Έφτασε και μέχρι την Ευρώπη που μας βλέπει ως πειραματόζωο της νέας τάξης πραγμάτων. Εκεί κάπως πιο γενικά « μα δεν μπορεί θα ξεσηκωθεί η Ελλάδα», άλλωστε το κάναν πρόσφατα για μια δολοφονία ενός 15χρονου δεν θα το κάνουν τώρα που οι «δολοφονίες» αφορούν τα 8/10 του πληθυσμού;

Τις τελευταίες μέρες υπήρξε ενδιαφέρον και από το φασιστοκάναλο το Fox, περιμένουν και αυτοί να δουν σκηνές Δεκέμβρη 2008.

Πρόσφατα το γραφικό των ημερών εμπλουτίστηκε και από τα προσεχώς « το Σεπτέμβρη θα γίνει χαμός»

Όλοι αυτοί που τα παπαγαλίζουν αυτά, στις παρέες τους και στην καθημερινότητά τους, όχι ότι δεν έχουν πρόβλημα οικονομικό, όχι ότι δεν μπορούν να πληρώσουν τις κάρτες και τους λογαριασμούς, όχι ότι δεν κόβουν από τα στοιχειώδη, όχι ότι δεν παρακολουθούν την επικαιρότητα απλώς δεν μπορούν να σηκωθούν από τον καναπέ.

Είναι το αγαπημένο τους μέρος.

Και αφού κάνουν όλοι τις ατελέσφορες συζητήσεις, για το ποιος φταίει ποιοι είναι αυτοί που έφαγαν τα λεφτά, πως είναι δυνατόν εμείς να είμαστε σε αυτή την κατάσταση ,στο πίσω μέρος του μυαλού τους μια κρυφή σκέψη παραμένει ως σκέψη και δεν συζητιέται

« Μα που είναι αυτοί οι Αναρχικοί» ,να κατέβουν στους δρόμους να συγκρουστούν με τους μπάτσους να τους δω σε όλα τα κανάλια, να τα κάψουν όλα, να δούμε θα τα μαζέψει τα μέτρα η κυβέρνηση ;

Αυτό περιμένουν οι άνθρωποι του καναπέ, αυτό περιμένουν και οι Ευρωπαίοι γιατί οι ληστές πλησιάζουν και στα σπίτια τους. 

« Μα που είναι αυτοί οι Αναρχικοί» 

Μα οι αναρχικοί δείχνουν το δρόμο με κινηματικές δράσεις αλλά δεν είναι ο Ρομπέν των δασών ,δεν είναι η εξουσία που θα οδηγήσει το λαό στη γη της επαγγελίας. Απεχθάνονται την εξουσία απεχθάνονται να άρχουν και να άρχονται.

Σήμερα εγώ είμαι ο αναρχικός, ο άνθρωπος του καναπέ και της tv , μόνος μου θα βγώ στο δρόμο και εκεί θα συναντήσω και άλλους ανθρώπους του καναπέ και θα αφήσω το παραμύθιασμα στο σπίτι και εκεί θα αναζητήσω τις αλήθειες για την ελευθερία την αξιοπρέπεια την αλληλεγγύη εκεί θα αναζητήσω νέες δομές να οργανώσω τη ζωή μου, χωρίς άρχοντες και εκπροσώπους.

Η πεταλούδα πέταξε και τα κυματιστά φτερά της τάραξαν την ισορροπία στον πλανήτη ,μια συσσωρευμένη ενέργεια στο μέλλον θα επαναφέρει την ισορροπία.

Το είπαν τα παιδιά του Δεκέμβρη «ερχόμαστε από το μέλλον».