Πέμπτη 30 Σεπτεμβρίου 2010

Ανεστάλη η απεργία στην «Ελευθεροτυπία»

Την ανάκληση της απεργίας της, που είχε προκηρυχτεί για την Παρασκευή 1η Οκτωβρίου στην «Ελευθεροτυπία», ανακοίνωσε το μεσημέρι της Πέμπτης η ΕΣΗΕΑ.

Η Ένωση Συντακτών επικαλείται για την απόφασή της αυτή την ανάκληση των απολύσεων στον Όμιλο Τεγόπουλου, που οδήγησε στην αναστολή της 24ωρης απεργίας της ΕΤΗΠΤΑ. H Ένωση των Τεχνικών ήταν εξάλλου αυτή που προκήρυξε απεργία στη συγκεκριμένη εφημερίδα και η ΕΣΗΕΑ ακολούθησε με απεργία σε ένδειξη συμπαράστασης.

Σύμφωνα, πάντως, με πληροφορίες δεν πρόκειται για ανάκληση και των 18 απολύσεων αλλά μόνο των 9.

Η ανακοίνωση της ΕΣΗΕΑ έχει ως εξής:

«Έπειτα από την ανάκληση των απολύσεων στον Όμιλο Τεγόπουλου, η ΕΤΗΠΤΑ ανέστειλε την 24ωρη απεργία των μελών της που είχε κηρύξει για αύριο Παρασκευή 1 η Οκτωβρίου 2010.
Κατόπιν αυτού, η ΕΣΗΕΑ αναστέλλει, την απεργία συμπαράστασης των μελών της, που είχε κηρύξει για την ίδια ημέρα».

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΚΗΣ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥ ΣΤΟ “ΕΘΝΟΣ”

Είμαστε αναλώσιμοι με αξιοπρέπεια.

Ούτε τα ασφαλιστικά μέτρα των αφεντικών,

ούτε οι υστερικές κρίσεις των γλυφτών της εργοδοσίας,

ούτε οι απειλές, οι εκβιασμοί, οι ύβρεις

, το ψέμα πως η εκπρόσωπος του ΕΘΝΟΥΣ

ΤΟ ΈΣΚΑΣΕ, ΕΝΩ ΕΙΣΗΧΘΗ ΓΙΑ ΝΟΣΗΛΕΙΑ ΣΤΟ ΓΝΑ ,

ούτε οι….κάλπες ρουφιάνων,

ούτε

οι φωνές προισταμένων, που παίρνουν μισθό 10.000 ευρώ και άνω ,

ούτε ο φόβος κάποιων παραπλανημένων μας πτοούν.

ΑΝ ΕΧΟΥΜΕ ΝΑ ΠΑΡΑΔΩΣΟΥΜΕ ΣΤΟΥΣ ΝΕΟΤΕΡΟΥΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ ΜΑΣ ΜΙΑ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ

“ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ, ΓΕΝΝΑΙΟΤΗΤΑ, ΑΓΩΝΑΣ,ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ,

ΨΥΧΗ ΒΑΘΕΙΑ, ΚΑΙ ΜΑΧΗ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ, ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΜΑΣ ΑΝΑΣΑ”.

Η ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ” ΠΟΡΝΗ” ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΚΑΝΕΝΟΣ.

ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥ ΛΑΟΥ.

ΕΠΟΜΕΝΩΣ, ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ , ΔΕΝ ΦΟΒΟΜΑΣΤΕ, ΔΕΝ ΕΚΒΙΑΖΟΜΑΣΤΕ.

ΑΛΛΩΣΤΕ, Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΧΕΙ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙ, ΠΩΣ ΤΑ….ΤΣΙΡΑΚΙΑ” ,

ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ, ΤΑ ΚΛΩΤΣΟΠΑΤΙΝΙΑΖΟΥΝ ΠΑΝΤΑ ΠΡΩΤΑ !!!

ΠΟΠΗ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΙΔΟΥ

υ.γ συγχαρητήρια στον εκπρόσωπο του GOAL, ΣΩΤΗΡΗ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ και στην εκπρόσωπο του “ΕΘΝΟΥΣ”, Ιωάννα Ηλιάδη.

ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ ΑΝΤΕΞΑΝ ΚΙ ΑΝΤΕΧΟΥΝ…

Παρέμβαση έξω από το γαλλικό προξενείο στην Θεσσαλονίκη


Παρέμβαση πραγματοποίησαν το αυτοδιαχειριζόμενο στέκι φιλοσοφικής και η Ανοιχτή Συνέλευση Δυτικών Συνοικιών στην Αγίας Σοφίας, έξω από το γαλλικό προξενείο στην Θεσσαλονίκη διαμαρτυρόμενοι για τις απελάσεις των Ρομά και αλληλέγγυοι σε κάθε άνθρωπο που διώκεται. Η προκήρυξή τους με τίτλο -Μια βρώμικη ιστορία "καθαρότητας"- μεταξύ άλλων αναφέρει:
<<...Αν οι "ανήσυχοι" καιροί και το κλίμα ανασφάλειας προσφέρουν στον Σαρκοζί τη λαική νομιμοποίηση που χρειάζεται, μπορούμε να πούμε ότι η συσσώρευση σκανδάλων γύρω από την κυβέρνηση, η πτώση της δημοτικότητας του, η γενικότερη πολιτική αστάθεια και μια δυνητικά αντιδραστική έκφραση της οργής του κόσμου συνιστούν το λόγο της αναγκαιότητας για αυτή την κίνηση ... Θα προκαλέσει όσο σάλο χρειάζεται για να αποπροσανατολίσει το γαλλικό κοινό από ζητήματα όπως η μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού... Ενάντια σε κάθε διαχωρισμό νόμιμου και παράνομου. Αλληλεγγύη στους Ρομά που απελαύνονται.>>

 

Μα που είναι αυτοί οι Αναρχικοί !


Μα που είναι αυτοί οι Αναρχικοί!

Σε όλη τη χώρα όπου βρεθεί και όπου σταθεί κάποιος ακούει συζητήσεις για την οικονομία για την ακρίβεια και για το ότι τα λεφτά δεν φτάνουν πλέον.

Ας δούμε μερικά στιγμιότυπα της καθημερινής ζωής και ας τα αποτυπώσουμε περιγραφικά. 
Μερικά πράγματα στη ζωή μας αλλάζουν και είμαστε μόνο στην αρχή.



Η κυκλοφορία στους μεγάλους δρόμους κάθε μέρα μειώνεται η αύξηση της βενζίνης περιορίζει τις μετακινήσεις

Η αξία των αγορών τροφίμων μειώνεται καθημερινά αντίστροφα από τη συχνή άνοδο των τιμών των τροφίμων.

Η υστερία των τηλεπαρουσιαστών αυξάνεται καθημερινά ,βουίζουν στα αυτιά μας οι κραυγές τους για τον μονόδρομο της λύσης. Μόνο αν δεχθούμε και ανεχθούμε τα πάντα θα σωθεί η «χώρα». Οικονομο-τρομοκρατία, από το μονοσήμαντο μέσο επικοινωνίας την TV.

Η πίεση στον κόσμο είναι καθημερινή και απευθύνεται σε συγκεκριμένες ομάδες πληθυσμού, σε αυτές που δύσκολα μπορούν να αντισταθούν στην οικονομική λεηλασία των αμοιβών και των κοινωνικών τους κατακτήσεων.

Οι τραμπούκοι της εξουσίας  προκαλούν τον προοδευτικό χώρο προκαλώντας μια σύγκρουση, εννοώντας ευθαρσώς ότι είστε αδύναμοι και αν κουνηθείτε θα σας συντρίψουμε. Η εξουσία νοιώθει δυνατή…

Σε συζητήσεις πολιτών ακούς το πλέον γραφικό των ημερών μας « μα δεν μπορεί θα ξεσηκωθεί ο κόσμος» 

Έφτασε και μέχρι την Ευρώπη που μας βλέπει ως πειραματόζωο της νέας τάξης πραγμάτων. Εκεί κάπως πιο γενικά « μα δεν μπορεί θα ξεσηκωθεί η Ελλάδα», άλλωστε το κάναν πρόσφατα για μια δολοφονία ενός 15χρονου δεν θα το κάνουν τώρα που οι «δολοφονίες» αφορούν τα 8/10 του πληθυσμού;

Τις τελευταίες μέρες υπήρξε ενδιαφέρον και από το φασιστοκάναλο το Fox, περιμένουν και αυτοί να δουν σκηνές Δεκέμβρη 2008.

Πρόσφατα το γραφικό των ημερών εμπλουτίστηκε και από τα προσεχώς « το Σεπτέμβρη θα γίνει χαμός»

Όλοι αυτοί που τα παπαγαλίζουν αυτά, στις παρέες τους και στην καθημερινότητά τους, όχι ότι δεν έχουν πρόβλημα οικονομικό, όχι ότι δεν μπορούν να πληρώσουν τις κάρτες και τους λογαριασμούς, όχι ότι δεν κόβουν από τα στοιχειώδη, όχι ότι δεν παρακολουθούν την επικαιρότητα απλώς δεν μπορούν να σηκωθούν από τον καναπέ.

Είναι το αγαπημένο τους μέρος.

Και αφού κάνουν όλοι τις ατελέσφορες συζητήσεις, για το ποιος φταίει ποιοι είναι αυτοί που έφαγαν τα λεφτά, πως είναι δυνατόν εμείς να είμαστε σε αυτή την κατάσταση ,στο πίσω μέρος του μυαλού τους μια κρυφή σκέψη παραμένει ως σκέψη και δεν συζητιέται

« Μα που είναι αυτοί οι Αναρχικοί» ,να κατέβουν στους δρόμους να συγκρουστούν με τους μπάτσους να τους δω σε όλα τα κανάλια, να τα κάψουν όλα, να δούμε θα τα μαζέψει τα μέτρα η κυβέρνηση ;

Αυτό περιμένουν οι άνθρωποι του καναπέ, αυτό περιμένουν και οι Ευρωπαίοι γιατί οι ληστές πλησιάζουν και στα σπίτια τους. 

« Μα που είναι αυτοί οι Αναρχικοί» 

Μα οι αναρχικοί δείχνουν το δρόμο με κινηματικές δράσεις αλλά δεν είναι ο Ρομπέν των δασών ,δεν είναι η εξουσία που θα οδηγήσει το λαό στη γη της επαγγελίας. Απεχθάνονται την εξουσία απεχθάνονται να άρχουν και να άρχονται.

Σήμερα εγώ είμαι ο αναρχικός, ο άνθρωπος του καναπέ και της tv , μόνος μου θα βγώ στο δρόμο και εκεί θα συναντήσω και άλλους ανθρώπους του καναπέ και θα αφήσω το παραμύθιασμα στο σπίτι και εκεί θα αναζητήσω τις αλήθειες για την ελευθερία την αξιοπρέπεια την αλληλεγγύη εκεί θα αναζητήσω νέες δομές να οργανώσω τη ζωή μου, χωρίς άρχοντες και εκπροσώπους.

Η πεταλούδα πέταξε και τα κυματιστά φτερά της τάραξαν την ισορροπία στον πλανήτη ,μια συσσωρευμένη ενέργεια στο μέλλον θα επαναφέρει την ισορροπία.

Το είπαν τα παιδιά του Δεκέμβρη «ερχόμαστε από το μέλλον».

Ο φυγόμαχος κύριος Τζέφρυ

ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΔΙΟΔΙΑ - ΣΤΙΣ ΔΙΩΞΕΙΣ ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΑΠΑΝΤΑΜΕ ΜΕ ΑΓΩΝΑ

Τετάρτη 29 Σεπτεμβρίου 2010

ΚΚΕ(μ-λ): ΝΑ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΘΟΥΜΕ ΣΤΟ ΔΙΚΑΙΟ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΦΟΡΤΗΓΑΤΖΗΔΩΝ


Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΟΥΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΦΤΑΣΕΙ ΣΤΗ ΝΙΚΗ!
 

Η επίθεση της κυβέρνησης ενάντια στα δίκαια αιτήματα των φορτηγατζήδων γίνεται όλο και πιο άγρια και χρησιμοποιεί με την επαίσχυντη επιστράτευση και τους μηχανισμούς καταστολής να υποτάξει τον αγώνα τους. Να τους πάρει την περιουσία τους που απέκτησαν με κόπο και ιδρώτα πολλών χρόνων και να προσφέρει τις μεταφορές προϊόντων στα καρτέλ και το μεγάλο κεφάλαιο. Αυτή είναι η αλήθεια και αυτή την γνωρίζει όλος ο λαός και γι’ αυτό τους συμπαραστέκεται. Ο αγώνας των φορτηγατζήδων είναι μέρος του αγωνιζόμενου λαού μας που αντιμετωπίζει από την ίδια βάρβαρη πολιτική ακόμη και ζήτημα επιβίωσης. Να λοιπόν γιατί οφείλουν όλες οι εργατικές και λαϊκές δυνάμεις να εκφράσουν ενεργητικά την αλληλεγγύη τους. Πάνω απ’ όλους αυτό οφείλουν να το κάνουν οι δυνάμεις της Αριστεράς για να δικαιωθεί η πάλη του λαού μας και για να μπορούν αγωνιζόμενα κομμάτια να φτάσουν σε νίκη.
Ο αγώνας των φορτηγατζήδων βρίσκεται σε μια κρίσιμη στιγμή αφού η Κυβέρνηση κλιμακώνει την επίθεσή της, η οποία έχει στο πλευρό της τους πληρωμένους κονδυλοφόρους των ΜΜΕ, που χρησιμοποιούνται σαν βασικοί φορείς συκοφάντησης των αγώνων, των κινητοποιήσεων, των απεργιών, όλων όσων διεκδικούν το δίκιο τους. Και όσο ο λαός υποστηρίζει τα αγωνιζόμενα κομμάτια λαού, τόσο τα κυβερνητικά επιτελεία και όλο το αστικό μπλοκ, αυξάνει την αγριότητα εναντίον τους. Αυτό ακριβώς ζούμε αυτή τη περίοδο, αυτό ακριβώς βιώνουν αυτές τις στιγμές ο κλάδος των φορτηγατζήδων.
Ας μην αμφιβάλλει κανείς: μια νίκη των φορτηγατζήδων θ’ ανοίξει το δρόμο και για άλλους αγώνες και για άλλες νίκες. Θα αποδειχτεί ξανά και ξανά στην πράξη ότι οι εργαζόμενες μάζες μπορούν να παλεύουν, μπορούν να κερδίζουν μάχες και να κατακτούν νίκες.
 

ΚΚΕ(μ-λ)
Τετάρτη 29 Σεπτέμβρη

ΑΠΕΡΓΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ!

Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ σε έκτακτη συνεδρίαση που πραγματοποιήθηκε σήμερα αποφάσισε τη συμμετοχή των συντακτών στην 24ωρη απεργία, που κήρυξε η ΕΤΗΠΤΑ στις εταιρείες...
«Χ.Κ.ΤΕΓΟΠΟΥΛΟΣ Α.Ε.» και «ΦΩΤΟΕΚΔΟΤΙΚΗ Α.Ε.», από τις 6.00 π.μ. της Παρασκευής 1 Οκτωβρίου 2010, έως τις 6.00 π.μ. του Σαββάτου, 2 Οκτωβρίου 2010, ζητώντας την άμεση ανάκληση των απολύσεων των συναδέλφων, την ακύρωση των σχεδίων για δραματική συρρίκνωση του συνόλου του προσωπικού και την πλήρη εφαρμογή των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας. Το Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ καλεί όλους τους συναδέλφους, που εργάζονται στα έντυπα της «Χ.Κ. ΤΕΓΟΠΟΥΛΟΣ Α.Ε.», να δώσουν δυναμικό «παρών», συμμετέχοντας ομαδικά στις απεργιακές κινητοποιήσεις.

Συνεργασία αστυνομικών με μέλη της Χρυσής Αυγής

Παρασκευή 24 Σεπτεμβρίου 2010

Στις 11 Οκτωβρίου η απόφαση για τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου


Για τις 11 Οκτωβρίου, ύστερα από πολύμηνη ακροαματική διαδικασία, προσδιορίστηκε από το μεικτό ορκωτό δικαστήριο Άμφισσας η έκδοση της απόφασης για τη δολοφονία του 15χρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου με κατηγορούμενους τους ειδικούς φρουρούς Επαμεινώνδα Κορκονέα, ως φυσικό αυτουργό και Βασίλη Σαραλιώτη, ως συνεργό.

Ο εισαγγελέας της έδρας, Χαρ. Λακαφώσης, έχει ζητήσει την ενοχή και των δύο, σύμφωνα με το κατηγορητήριο και χωρίς κανένα ελαφρυντικό.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΩΝ ΕΠΙΤΡΟΠΩΝ ΑΓΩΝΑ ΚΑΤΟΙΚΩΝ, ΠΟΛΙΤΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΔΙΟΔΙΑ


Πανικόβλητη η ιδιωτική πολυεθνική εταιρία ΟΛΥΜΠΙΑ ΟΔΟΣ προέβη σε αγωγές σε βάρος 25 συμπολιτών μας που αρνούνται να πληρώσουν διόδια στην καρμανιόλα Κορίνθου – Πατρών.
Συγκεκριμένα αγωγή σε πολίτες από την Πάτρα, το Αίγιο, το Διακοπτό, την Αθήνα και άλλες περιοχές, κοινοποίησε η Ολυμπία Οδός. Στην αγωγή η εταιρεία (που εκμεταλλευεται διεκδικεί τα συνολικά ποσά των διοδίων που δεν πλήρωσαν οι πολίτες κατά την διέλευση τους από τα σημεία, ενώ επιπλέον τους ζητά και 1.500 ευρώ από τον καθένα αποζημίωση στην ηθική βλάβη (!!) που υποστηρίζει ότι υπέστη ως εταιρεία, από την συμπεριφορά τους.
Η εκδίκαση θα γίνει στο ειρηνοδικείο του Πειραιά τον Φεβρουάριο του 2012.
Η εταιρία είσπραξης διοδίων έχει νοιώσει το έδαφος να χάνεται κάτω από τα πόδια της.
Από την μια έχει το συνεχώς διογκούμενο κίνημα των πολιτών που απαιτούν Ελεύθερους και Ασφαλείς δρόμους και Δεν πληρώνουν διόδια.
Από την άλλη υπάρχει η επικείμενη στις 5 Οκτώβρη 2010 αγωγή σε βάρος της εκ μέρους των πολιτών και του Δικηγορικού Συλλόγου Πάτρας. Με την αγωγή αυτή, οι πολίτες, ζητούν κατάργηση των αποικιοκρατικού τύπου συμβάσεων παραχώρησης των χιλιοπληρωμένων εθνικών μας δρόμων στους ιδιώτες,. Έτσι σε κράτος πανικού η ιδιωτική πολυεθνική εταιρία έχει οδηγηθεί σε ενέργειες που μόνο θυμηδία προκαλούν, παίζοντας το τελευταίο της χαρτί- αυτό του εκφοβισμού και της τρομοκρατίας
Όπως δήλωσε και ο δικηγόρος των συμπολιτών μας το περιεχόμενο της αγωγής της εταιρίας το μόνο που κατάφερε τελικά είναι να σκορπίσει ειρωνικά χαμόγελα στους πολίτες, παρά φόβο.
Η εταιρία προσπαθεί να αναβάλει την εκδίκαση της αγωγής σε βάρος της γιατί πιθανολογεί απόφαση δυσάρεστη για αυτήν ενώ παράλληλα προσπαθεί να αναχαιτίσει το κύμα των συμπολιτών μας που αρνούνται να πληρώσουν διόδια και μάλιστα στον δρόμο καρμανιόλα Κορίνθου- Πατρών.
Το κίνημα των πολιτών ενάντια στα διόδια ΔΕΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΙΤΑΙ , ούτε αναχαιτίζεται. Αντίθετα ΕΞΟΡΓΙΖΕΤΑΙ. Θα μετατρέψουμε τις δίκες σε βάρος μας σε καταδίκες των συμβάσεων παραχώρησης και θα απαιτήσουμε την οριστική τους κατάργηση.
Απαντάμε με νέες κινητοποιήσεις που θα γίνουν την Κυριακή 3 Οκτώβρη με ανοίγματα σταθμών διοδίων της Ολυμπίας οδού.
Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ
ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΔΙΟΔΙΑ- ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΟΥΣ
ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΩΝ ΔΙΟΔΙΩΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΑΣΦΑΛΟΥΣ ΕΘΝΙΚΟΥ ΟΔΙΚΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ
 

Επιτροπές Αγώνα Κατοίκων, Πολιτών και Εργαζομένων – Πανελλαδικό συντονιστικό
 

Για περισσότερες πληροφορίες: http://epitropesdiodiastop.blogspot.com

Συνεχίζουν τις κινητοποιήσεις τους οι ιδιοκτήτες φορτηγών.

Στη σημερινή πανελλήνια γενική συνέλευση για το μέλλον των κινητοποιήσεών τους οι ιδιοκτήτες φορτηγών και βυτιοφόρων είπαν "ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΕΜΠΑΙΓΜΟ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ".
Συνεχίζουν τις κινητοποιήσεις τους  ενισχύοντας τα μπλόκα  στις εθνικές οδούς.

Η αλληλεγγύη από εδώ και εμπρός στον αγώνα τους θα πρέπει να  θεωρείται δεδομένη. 

ΨΗΦΙΣΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΣΤΟΝ ΔΟΛ


Η επιχείρηση «Σοκ και δέος» απέναντι σε όλους τους εργαζομένους στις εταιρείες του Δ.Ο.Λ. βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη.

Η εργοδοσία δεν διστάζει απέναντι σε τίποτα προκειμένου να εξασφαλίσει νέα κέρδη στη δίνη της κρίσης και να συνεχίσει να παίζει τον γνωστό σε όλους τους εργαζόμενους πολιτικό της ρόλο στις εξελίξεις του τόπου μέσα από το πολύμορφο δίκτυο που διαθέτει (εφημερίδες, περιοδικά, τηλεόραση, ίντερνετ).

Σε μια περίοδο που τα «έχει δώσει κυριολεκτικά όλα» για να περάσουν τα μέτρα του Μνημονίου έχει μετατρέψει όλα τα μέσα που έχει στα χέρια της σε «αρχι-παπαγαλάκια» της κυβέρνησης και της τρόικας. Άλλωστε, δεν έχει περάσει ούτε ένας μήνας από το άρθρο-οδηγό με την «υψηλή» υπογραφή του ίδιου του Σ. Ψυχάρη στο «Βήμα της Κυριακής».

Εκεί ωμά και κυνικά η «μεγάλη κεφαλή» του Δ.Ο.Λ. ζητάει από την κυβέρνηση:

• Οι μισθοί των εργαζομένων στη χώρα μας να κινούνται σε επίπεδο Βουλγαρίας και Ρουμανίας για να γίνουν οι ελληνικές επιχειρήσεις ανταγωνιστικές!!!!!

• Η φορολογία των επιχειρήσεων ουσιαστικά να γίνει συμβολική (ένα 10% επί των κερδών) ώστε τάχα να συρρεύσουν από όλες τις γωνίες του πλανήτη ξένοι επενδυτές στον μεγάλο φορολογικό παράδεισο που οραματίζεται για λογαριασμό όλων μας ο «Μεγάλος Τιμονιέρης». Αν δεν μας δουλεύει προφανώς ψάχνει για «κουτόφραγκους».

• Να μην μείνει όρθιο τίποτε που αφορά τα δικαιώματα των εργαζομένων, την κοινωνική προστασία τους καθώς και την δημόσια περιουσία. ΝΑ ΒΓΟΥΝ ΟΛΑ ΣΤΟ ΣΦΥΡΙ για να αρχίσει ΤΟ ΝΕΟ ΜΕΓΑΛΟ ΦΑΓΟΠΟΤΙ που επιθυμούν διακαώς τα μεγάλα «πιράνχας».

• Άλλωστε η εμπειρία, η τεχνογνωσία και τα αμύθητα ποσά που συγκέντρωσαν οι μεγαλο-μέτοχοι του Δ.Ο.Λ. ΣΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΠΛΙΑΤΣΙΚΟ που στήθηκε πριν 10 χρόνια στο χρηματιστήριο είναι ευκαιρία να αξιοποιηθούν ξανά.
…και επειδή ο «χρόνος είναι χρήμα» οι μεγαλο-μέτοχοι του Δ.Ο.Λ., δεν μένουν μόνο στα λόγια και στην «παροχή συμβούλων» σε κυβέρνηση-αντιπολίτευση- τρόικα.

Ξεκίνησαν να τα εφαρμόζουν στο μαγαζί τους προκειμένου να δώσουν το παράδειγμα στους υπόλοιπους της συμμορίας.

• Βάζουν λουκέτο σε ένα ιστορικό και από τους πιο αξιόλογους εκδοτικούς οίκους πετώντας στον δρόμο 94 εργαζομένους.
ΓΙΑ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΙΣΧΥΕΙ ΤΟ ΔΟΓΜΑ: ΕΝ ΑΡΧΗ ΗΝ…Ο «ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ»

• Βάζουν «το περίστροφο στον κρόταφο» στους υπόλοιπους εργαζόμενους του ομίλου απειλώντας με το αδίστακτο δίλημμα «ή χάνετε δύο μισθούς ή σας απολύουμε». Σε απλά ελληνικά αυτό σημαίνει κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, το οποίο θα ακολουθήσουν άμεσα όλοι οι εργοδότες με τις ευλογίες της τρόικας και της κυβέρνησης.

Συνάδελφοι,

Είναι πια φανερό ότι «ΒΡΑΖΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΚΑΖΑΝΙ». Σήμερα οι εργαζόμενοι στα Ελληνικά Γράμματα, αύριο οι διοικητικοί υπάλληλοι του Δ.Ο.Λ. και οι εργαζόμενοι στις υπόλοιπες θυγατρικές.

Μέχρι τέλος του χρόνου οι δημοσιογράφοι αφού με αυτή τη γραμμή η εργοδοσία απαξιώνει καθημερινά τα έντυπα στα μάτια του εργαζόμενου αναγνωστικού κοινού (ο κατήφορος στην κυκλοφορία τους δεν έχει όρια), τα μαγικά κόλπα με κάθε είδους προσφορές έχουν ήδη μετατραπεί σε μπούμερανγκ εδώ και αρκετούς μήνες και οι κάνουλες της κρατικής διαφήμισης (τα δικά μας λεφτά για να μην ξεχνιόμαστε) όλο και στερεύουν.

Συνάδελφοι,

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΟΛΩΝ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΟΙΝΟΣ. ΜΑΖΙ ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ Ή ΜΑΖΙ ΘΑ ΒΟΥΛΙΑΞΟΥΜΕ.

- Καμία απόλυση σε καμία εταιρεία του Δ.Ο.Λ.
- Δεν διαπραγματευόμαστε κανένα εργασιακό δικαίωμά μας (κλαδικές συμβάσεις, κ.λπ.)
- Η κυβέρνηση και όλοι οι εμπλεκόμενοι που έδωσαν το πράσινο φως στη διοίκηση του Δ.Ο.Λ. για να εφαρμόσει το δικό του Μνημόνιου στις πλάτες μας θα μας βρουν δυναμικά απέναντί τους.

ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΛΜΗΣΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΝΑ ΥΛΟΠΟΙΗΣΕΙ ΤΟ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΤΟΥ Δ.Ο.Λ.
ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΟΥΝ ΟΛΟΥΣ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ.

ΔΕ ΦΤΑΙΜΕ ΕΜΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ
ΔΕ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ.

ΚΑΝΕΝΑΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΝΟΜΑΡΧΗΣ ΔΕΝ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΝΑ ΥΠΟΓΡΑΨΕΙ ΤΙΣ ΟΜΑΔΙΚΕΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟ ΛΟΥΚΕΤΟ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ.

ΚΑΝΕΝΑΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΔΕΝ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΣΕΙ ΚΛΑΔΙΚΕΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΝΑ ΑΙΩΝΑ.

ΤΟ «ΔΙΑΙΡΕΙ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΥΕ» ΔΕΝ ΕΣΩΣΕ ΤΕΛΙΚΑ ΤΙΣ ΜΕΓΑΛΕΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΣΩΣΕΙ ΟΥΤΕ ΤΟΥΣ ΜΕΤΟΧΟΥΣ ΤΟΥ ΔΟΛ.

ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ
ΜΠΟΡΟΥΝ ΕΥΚΟΛΑ ΝΑ ΤΑ ΒΡΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥΣ ΤΩΝ ΜΕΤΟΧΩΝ ΤΟΥ ΔΟΛ, ΣΕ ΑΛΛΕΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΚΙΝΗΤΗ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΤΟΥΣ (βίλες, λιμουζίνες, σκάφη και άλλα).

ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΑ «ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ»

Πέμπτη 23 Σεπτεμβρίου 2010

Για τον Σίμο Σεϊσίδη

Τετάρτη 22 Σεπτεμβρίου 2010

To mega channel ζητά ακόμα πιο σκληρή στάση από την κυβέρνηση.

Το MEGA είναι ο βασικός χειροκροτητής και προπαγανδιστής της κυβερνητικής πολιτικής στα ηλεκτρονικά ΜΜΕ. Στηρίζει με κάθε τρόπο τις μεθοδεύσεις της δωσίλογης κυβέρνησης Παπανδρέου αλλά δεν διστάζει ταυτόχρονα να της κάνει κριτική χρεώνοντας της «αναποφασιστικότητα» και ότι δεν δείχνει την «απαραίτητη πυγμή» απέναντι σε κάθε κλάδο που κινητοποιείται.

Εχτές ήταν η Ολγα Τρέμη και ο Πρετεντέρης που «μάλωσαν» τον «αρμόδιο» υπουργό για «την μεγάλη ανοχή της πολιτείας» απέναντι στους φορτηγατζήδες που βρίσκονται σε κινητοποιήσεις.

Σήμερα τον ίδιο ρόλο ανέλαβε να υλοποιήσει ο Χασαπόπουλος κατά την ενημέρωση των πολιτικών συντακτών.

Ας παρακολουθήσουμε το σχετικό διάλογο που έγινε σήμερα και τα συμπεράσματα βγαίνουν μόνα τους:

ΧΑΣΑΠΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Υπουργέ σας κατηγορούν στη κυβέρνηση ότι δείχνετε ανοχή πάνω σε τέτοια φαινόμενα. Δηλαδή, σε λίγο κλείνουν η εθνική οδός Αθηνών – Καβάλας και στην Ελευσίνα, αλλά και Αθηνών – Λαμίας. Δηλαδή, έως που θα συνεχιστεί αυτή η κατάσταση;

ΠΕΤΑΛΩΤΗΣ: Εμείς δείχνουμε μία αποφασιστικότητα και συγχρόνως ψυχραιμία. Ζυγίζουμε τα πράγματα, ισορροπούμε, έτσι ώστε το δημόσιο συμφέρον να θεραπεύεται με τον καλύτερο τρόπο. Είναι πολύ συγκεκριμένες οι κινήσεις μας.

Είμαστε αποφασισμένοι, και φάνηκε και σήμερα και με την ψήφιση του νομοσχεδίου, αλλά και όλη τη διαχείριση του ζητήματος από την ελληνική Πολιτεία. Δεν στέρησαν από τον Έλληνα πολίτη την ανεμπόδιστη κυκλοφορία του, αλλά κυρίως δεν του στέρησαν τα προϊόντα της αγοράς. Και αυτό θα συνεχιστεί, φυσικά, όσο υπάρχει θέμα. Αλλά με την ψήφιση του νομοσχεδίου, εννοείται, τελειώνουν και όλα τα ζητήματα.

ΧΑΣΑΠΟΠΟΥΛΟΣ: Τι εννοείτε, δηλαδή, τελειώνουν όλα τα ζητήματα;

ΠΕΤΑΛΩΤΗΣ: Θα είναι νόμος του κράτους και οφείλουμε όλοι μας να σεβόμαστε τους νόμους του κράτους. Και μάλιστα όταν έχει προηγηθεί διάλογος, όταν έχει προηγηθεί η απαιτούμενη διαβούλευση και όταν όλοι γνωρίζουμε ότι δεν μπορούμε να γινόμαστε όμηροι καμίας επαγγελματικής ομάδας, ανεξάρτητα από το τι άποψη έχει καθένας. Αυτό είναι δηλωμένο, εκφρασμένο και αποφασισμένο από την ελληνική κυβέρνηση.

ΧΑΣΑΠΟΠΟΥΛΟΣ: Δηλαδή, εάν ψηφιστεί το νομοσχέδιο, μετά η κυβέρνηση θα εφαρμόσει το νόμο; Αυτό μας λέτε τώρα, περιμένετε να ψηφιστεί το νομοσχέδιο και μετά θα εφαρμοστεί ο νόμος;

ΠΕΤΑΛΩΤΗΣ: Δεν νομίζω ότι υπάρχει άλλη επιλογή. Για αυτό ψηφίζονται τα νομοσχέδια, για να εφαρμόζονται.

ΧΑΣΑΠΟΠΟΥΛΟΣ:
Όχι για το νομοσχέδιο, για να εφαρμόσετε το νόμο για την παρακώλυση συγκοινωνιών. ΠΕΤΑΛΩΤΗΣ: Ο νόμος εφαρμόζεται ούτως ή άλλως. Δεν υπάρχουν μαγικές συνταγές. Υπάρχει ψυχραιμία και αποφασιστικότητα. Και αυτό η ελληνική κυβέρνηση το κάνει με τον δέοντα τρόπο.

ΧΑΣΑΠΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Υπουργέ, με συγχωρείτε και ζητώ συγγνώμη από τους συναδέλφους: όταν μία ομάδα επαγγελματιών, είτε απεργών, είτε που κάνουν κινητοποιήσεις, μόνοι τους κλείνουν τους δρόμους…


ΠΕΤΑΛΩΤΗΣ: Αυτό δυστυχώς γίνεται στην Ελλάδα και γίνεται με ένα τρόπο, ο οποίος δεν εξυπηρετεί το δημόσιο συμφέρον. Από εκεί και πέρα, αυτή η προσέγγιση νομίζω ότι αδικεί τη μεγάλη αλλαγή την οποία κάνουμε. Και φυσικά αυτό είναι ένα θέμα προς σκέψη όλων μας. Αλλά δεν γίνεται κάτι διαφορετικό. Η μέχρι τώρα διαχείριση ήταν άριστη.

Δίκη για την δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου

Τους υπερασπιστικούς ισχυρισμούς του ανέπτυξε χτες, στο Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Αμφισσας, ο συνήγορος του ενός από τους κατηγορούμενους ειδικούς φρουρούς, Αλ. Κούγιας. Ο συνήγορος του Επ. Κορκονέα, που κατηγορείται για τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, προσπάθησε να αποδείξει στην αγόρευσή του ότι η δολοφονία του παιδιού δεν έγινε σύμφωνα με το κατηγορητήριο με ενδεχόμενο δόλο, αλλά από αμέλεια.

Για να αποδείξει τον ισχυρισμό του, επικαλέστηκε απόφαση του Μεικτού Ορκωτού Δικαστηρίου Πατρών που είχε κρίνει ότι ο αστυνομικός ενήργησε από αμέλεια όταν πυροβόλησε αυτοκίνητο και σκότωσε έναν άνθρωπο. Ο αστυνομικός πυροβόλησε, επειδή το αυτοκίνητο δε σταμάτησε στο σήμα του. Για να αποδείξει, επίσης, τον ισχυρισμό του, ακόμη μια φορά, ενώ καθύβρισε τους αυτόπτες μάρτυρες χαρακτηρίζοντας τους κατασκευασμένους, προσπάθησε να χρησιμοποιήσει μαρτυρίες τους. Επιπρόσθετα, επικαλούμενος τις απολογίες στο δικαστήριο των δύο κατηγορουμένων ειδικών φρουρών, προσπάθησε πάλι να επαναφέρει τα περί σφοδρής επίθεσης που δέχτηκαν από άτομα οι κατηγορούμενοι, οι οποίοι, σημειωτέον, είχαν μιλήσει στην απολογία τους «για αναβάθμιση της έντασης της επίθεσης που δέχτηκαν με το περιπολικό το βράδυ της δολοφονίας» προκειμένου να αναπτύξουν την υπερασπιστική τους θέση.

Τέλος, ο Αλ. Κούγιας απευθυνόμενος προς τον εισαγγελέα Χ. Λακαφώση τον χαρακτήρισε αριβίστα, ότι η πρότασή του έγινε πρωτοσέλιδο και ότι ή είναι αγράμματος ή κακός άνθρωπος, αφού συνειδητά έκανε αυτήν την πρόταση για τους κατηγορουμένους. Υπενθυμίζεται ότι ο εισαγγελέας έχει προτείνει την ενοχή χωρίς ελαφρυντικά.

ΟΙ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΤΩΝ ΦΟΡΤΗΓΑΤΖΗΔΩΝ ΜΠΡΟΣΤΑ ΑΠΌ ΤΗΝ ΒΟΥΛΗ

Τα ψεύτικα τα λόγια, τα μεγάλα.


Όχι μόνο δεν κατάργησαν τον κουκουλονόμο και τα δακρυγόνα, όπως έλεγε ο προηγούμενος υπουργός προστασίας του συστήματος, αλλά χειροτέρευσαν τον τρομονόμο! Εν κρυπτώ λένε τα δημοσιεύματα σε θερινό τμήμα της Βουλής. Αλήθεια οι βουλευτές της αριστεράς δεν το είδαν; Ή μήπως κάναν θερινά όνειρα για τον επερχόμενο Νοέμβρη!



Εν κρυπτώ, σε τμήμα θερινών διακοπών και χωρίς καμιά ιδιαίτερη εξήγηση η κυβέρνηση κατάργησε πλήρως τις ασφαλιστικές δικλίδες του προηγούμενου «τρομονόμου», που προστάτευαν ακόμη και τη βίαιη πολιτική και συνδικαλιστική δράση από ποινικές κατηγορίες για «τρομοκρατική δράση». Παράλληλα τιμωρεί αυστηρότερα (10ετή κάθειρξη) όσους δίνουν «ουσιώδεις» πληροφορίες σε τρομοκρατικές οργανώσεις για διευκόλυνση του έργου τους ή τους παρέχουν υλική ή άυλη υποστήριξη, ακόμη και αν δεν τελέστηκαν τελικώς «τρομοκρατικές πράξεις»!
Με τις αλλαγές αυτές λύνονται ουσιαστικά τα χέρια των διωκτικών αρχών. Ετσι ακόμη και η τέλεση πλημμελημάτων (όπως διακεκριμένες φθορές, σωματικές βλάβες, διατάραξη της ασφάλειας των συγκοινωνιών κ.ά.) μπορούν να χαρακτηριστούν αυθαίρετα ως τρομοκρατική δράση από οργανωμένη ομάδα διαδηλωτών!
Αρκεί απλώς, σύμφωνα με τον ορισμό περί τρομοκρατίας, να θεωρηθεί ότι οι κατηγορούμενοι επιθυμούν να βλάψουν σοβαρά μια χώρα ή έναν διεθνή οργανισμό, να εκφοβίσουν σοβαρά τον πληθυσμό ή να εξαναγκάσουν παρανόμως δημόσια αρχή ή έναν διεθνή οργανισμό σε πράξη ή παράλειψη.
Γιατί όμως η κυβέρνηση προχώρησε τόσο βιαστικά και αθόρυβα στην κατάργηση; Κάθε ομοιότητα ή σύγκριση με την κρίσιμη οικονομική κατάσταση και τις συνθήκες κοινωνικών συγκρούσεων, που πολλοί αναμένουν, δεν είναι καθόλου συμπτωματική, απαντούν νομικοί. Η κυβέρνηση φαίνεται να παίρνει τα μέτρα της, συμπληρώνουν.
Αντίθετα, κυβερνητικές πηγές έλεγαν πως ό,τι καταργήθηκε προβλέπεται στο Σύνταγμα.
Το ανησυχητικό είναι όμως ότι οι σοβαρές αυτές αλλαγές, που άπτονται θεμελιωδών δικαιωμάτων και ελευθεριών, έγιναν από το θερινό τμήμα και όχι από την Ολομέλεια της Βουλής.
Η νέα ρύθμιση για το άρθρο 187Α του Ποινικού Κώδικα, που περιλαμβάνεται στον νόμο για την κύρωση συμβάσεων του ΟΗΕ κατά του οργανωμένου εγκλήματος, ψηφίστηκε στο τέλος Αυγούστου και δημοσιεύτηκε προχθές.
Η βασική, κρυφή, τροποποίηση καταργεί την παράγραφο 8 του προηγούμενου άρθρου, σύμφωνα με το οποίο δεν συνιστάν «τρομοκρατική πράξη» η τέλεση συγκεκριμένων αδικημάτων (κακουργημάτων και πλημμελημάτων), εάν αυτά σκόπευαν στην προστασία του δημοκρατικού πολιτεύματος, αποτελούσαν δράση υπέρ της ελευθερίας ή εάν αποσκοπούσαν στην άσκηση θεμελιωδών ατομικών, πολιτικών και συνδικαλιστικών ελευθεριών, όπως προβλέπονται στο Σύνταγμα και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
Η ρύθμιση αυτή υπήρχε στο προοίμιο της ευρωπαϊκής απόφασης-πλαίσιο και είχε τεθεί από τον δημιουργό του «τρομονόμου», Μιχ. Σταθόπουλο. Αποτελούσε τη νομοθετική εγγύηση ότι δεν θα διωχθεί το φρόνημα και η ανοιχτή πολιτική και συνδικαλιστική δράση.
Τους φόβους ότι κάτι τέτοιο θα συμβεί είχαν εκφράσει από τότε όλες οι οργανώσεις ατομικών δικαιωμάτων. Στην Ελλάδα άλλωσε έχουν διωχθεί διαδηλωτές για συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση, παρά την ύπαρξη της παλαιάς προστατευτικής ρύθμισης.
Υπάρχει και μια ευνοϊκή ρύθμιση, που τιμωρεί με ποινή από 1-6 χρόνια όσους μετέχουν σε τρομοκρατική οργάνωση που συστάθηκε για τέλεση πλημμελημάτων. Αρκεί βέβαια να μπορεί να αποδειχτεί κάτι τέτοιο.
Οσον αφορά την απειλή κάθειρξης 10 ετών σε όσους δίνουν ουσιώδεις πληροφορίες σε τρομοκράτες, η επιστημονική επιτροπή της Βουλής διατύπωσε επιφυλάξεις καθώς επισήμανε πρόβλημα αοριστίας και υπερβολικής διεύρυνσης του αξιόποινου.

Δευτέρα 20 Σεπτεμβρίου 2010

Γράμμα του Σαράντου Νικητόπουλου

ACHTUNG ACHTUNG !!!

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΑΡΧΗΓΕΙΟΥ ΤΗΣ ΕΛ.ΑΣ.

ΤΜΗΜΑ ΔΑΕΕΒ:
 
α. Είστε αντιεξουσιαστής, αναρχοκομμούνι, αριστεριστής, ανένταχτος με συμμετοχή στους κοινωνικούς αγώνες; Με λίγα λόγια ανήκετε και συντάσσεστε με όλους αυτούς τους «άπλυτους», που διασαλεύουν την τάξιν στην κατά τα άλλα ευνομούμενη πολιτεία μας χωρίς λόγο και αιτία;

β. Είστε κάτοχος αντιασφυξιογόνου μάσκας (για την αντιμετώπιση των δακρυγόνων) συνέπεια της ανωτέρω επιλογής σας;

γ. Έχετε συναντηθεί ποτέ μέρα μεσημέρι σε δημόσιο πολυσύχναστο χώρο με γνωστούς, φίλους και συντρόφους σας (χωρίς να συμβεί οτιδήποτε το αξιόποινο πριν, μετά ή κατά τη διάρκεια της συνάντησής σας);

δ. Έχετε παρευρεθεί ποτέ σε πάρτυ μασκέ έχοντας μάλιστα στην κατοχή σας αποκριάτικη περούκα;

ε. Ενημερώνεστε από τον τύπο και τυγχάνει να έχετε στην κατοχή σας την εφημερίδα «Το Ποντίκι» με δημοσιευμένη προκήρυξη της οργάνωσης Επαναστατικός Αγώνας;

Αν πληροίτε όλες τις παραπάνω προϋποθέσεις, τότε συγχαρητήρια

ΚΕΡΔΙΖΕΤΕ:

1ον. Μια θεαματική σύλληψη από την υπηρεσία μας, που συμπεριλαμβάνει έρευνα στο χώρο κατοικίας σας, απεριόριστη δημοσιότητα γύρω από το πρόσωπό σας, συν δωρεάν παρακολούθηση της νέας κολεξιόν κουκούλας των σωμάτων ασφαλείας κατά τη διάρκεια της ανάκρισης.

2ον. Την παραπομπή σας στην «ανεξάρτητη δικαιοσύνη» με ένα βουνό άρθρα και σχεδόν όλο τον ποινικό κώδικα στην πλάτη σας... Από εκεί και πέρα βγάλτε άκρη.

Και 3ον και καλύτερο: Την προφυλάκισή σας, με συνοπτικές διαδικασίες, σε ένα υπέροχο, ευάερο και ευήλιο υπόγειο κελί στις φυλακές Κορυδαλλού.

Παρακαλούνται οι ενδιαφερόμενοι - ύποπτοι όπως τηλεφωνήσουν στο 170 ή στο 1971, για να μας βγάλουν από τον κόπο και να εμποδίσουν περαιτέρω γελοιοποίηση των κατηγορητηρίων και της υπηρεσίας μας. ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ.
ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΑΚΑ ΟΜΩΣ

Σχεδόν έξι μήνες μετά τη σύλληψή μου παραμένω προφυλακισμένος στις ειδυλλιακές συνθήκες των ελληνικών φυλακών, καθώς η αίτηση αποφυλάκισής μου απορρίφθηκε, ακριβώς για τους παραπάνω αστείους λόγους. Με λίγα λόγια, η δίωξή μου είναι καθαρά πολιτική και εντελώς φρονηματικού τύπου και βασίζεται στο γεγονός ότι είμαι αναρχικός-αντιεξουσιαστής με συνεχή παρουσία στους κοινωνικούς αγώνες, καθώς και στο ότι όλα αυτά τα χρόνια (πάνω από 16) της δραστηριοποίησής μου είχα την τύχη να γνωρίσω και να συνδεθώ φιλικά με τον υπέροχο άνθρωπο και αγωνιστή Λάμπρο Φούντα.

ΠΕΡΑΝ ΤΟΥΤΟΥ, ΟΥΔΕΝ: Γιατί προφανώς όσοι κατεβαίνουν σε διαδηλώσεις με αντιασφυξιογόνες μάσκες, διαβάζουν «Το Ποντίκι» και άλλες εφημερίδες, συναντιούνται με φίλους και συντρόφους τους και κατέχουν αποκριάτικες περούκες, δεν προκύπτει από πουθενά ότι είναι μέλη του Επαναστατικού Αγώνα ή άλλων οργανώσεων.

Ως αναρχικός δεν είχα ποτέ αυταπάτες περί «δικαιοσύνης» και «νομικού πολιτισμού» και αυτό επιβεβαιώνεται ανατριχιαστικά το τελευταίο χρονικό διάστημα πάνω στη ζωή μου. Αυτό, όμως, δε σημαίνει ότι θα κάτσω μοιρολατρικά να υπομείνω την κατάσταση, στην οποία με οδήγησαν οι μπάτσοι και η πολιτική τους ηγεσία. Αυτή, δηλαδή, η εξουσιαστική κλίκα που μέσα από μεγαλοστομίες του στυλ «κοινωνική δικαιοσύνη», «αντιεξουσιαστές στην εξουσία», «αγώνας να σώσουμε τη χώρα» κλπ., οδήγησαν την κοινωνία στη μέγγενη του Δ.Ν.Τ., αναβαθμίζοντας ταυτόχρονα την καταστολή και βυθίζοντας σε ένα όλο και πιο ζοφερό μέλλον τα αδύναμα κοινωνικά κομμάτια, προς όφελος των καπιταλιστών και των οικονομικών συμφερόντων τους.

ΤΟ ΤΕΙΧΟΣ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΠΑΣΕΙ

Πρέπει να σπάσει σε όλα τα επίπεδα μέσα από αγώνες. Η αλληλεγγύη στους φυλακισμένους αγωνιστές είναι μόνο ένα από αυτά τα επίπεδα και προσωπική μου άποψη είναι ότι δεν πρέπει να τη βλέπουμε με εσωστρέφεια και διαχωρισμένα από την τωρινή κοινωνική κατάσταση.



Σαράντος Νικητόπουλος

Στ΄ πτέρυγα, φυλακές Κορυδαλλού

Σεπτέμβρης 2010

Υ.Γ.1 Προς τον πρωθυπουργό της τρόικας και του Δ.Ν.Τ.: Όχι άλλη «αντιεξουσία», μπουχτίσαμε....

Υ.Γ.2 Προς τον υπουργό Δικαιοσύνης: Τα θερμά μου συγχαρητήρια για τις φυλακές σας... Ό,τι και να πει κανείς είναι λίγο. Μπράβο, συνεχίστε έτσι.


Σάββατο 18 Σεπτεμβρίου 2010

Αυτήν την φορά ήταν ο Καστανίδης που αποδοκιμάστηκε

Κάλεσμα για τη δημιουργία κεντρικής συνέλευσης αναρχικών/αντιεξουσιαστών


Κάλεσμα για τη δημιουργία μιας κεντρικής
συνέλευσης αναρχικών/αντιεξουσιαστών
για την καπιταλιστική κρίση και τις
από τα κάτω συλλογικές απαντήσεις
Αθήνα, Πολυτεχνείο
Τετάρτη 22/9, 7:00μμ


Η oξυμένη τα τελευταία δύο χρόνια παγκόσμια καπιταλιστική κρίση λειτουργεί σήμερα ως επιταχυντής ριζικών μετασχηματισμών και ηγεμονικών ανακατατάξεων που απλώνονται σε κάθε γωνιά του πλανήτη και αγγίζουν κάθε πλευρά του κοινωνικού. Ένα ολόκληρο μοντέλο κερδοφορίας δείχνει να έχει συναντήσει τα όρια του ενώ παράλληλα, καθώς η ένταση του ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού αυξάνεται, φαίνεται πως απέχουμε ακόμη αρκετά από τη στιγμή που θα αποκρυσταλλωθεί ένα νέο σημείο ισορροπίας που θα ρυθμίσει τις πλανητικές σχέσεις ισχύος, θα ξεκαθαρίσει τις δυσλειτουργικές πλευρές του κεφαλαίου και θα δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για ένα νέο κύκλο ανάπτυξης/συσσώρευσης. Μέχρι τότε ο παγκόσμιος καπιταλισμός δίπλα στις πολιτικές αναδιάρθρωσης θα επενδύει ολοένα και περισσότερο στην καταστροφική/πολεμική του πλευρά. Αυτό ακριβώς μας αποκαλύπτει η παγκόσμια ανάδειξη της ασφάλειας σε νο.1 προτεραιότητα των κρατών εδώ και μια δεκαετία, οι στρατιωτικές επεμβάσεις, η εγκαθίδρυση συνθηκών καθολικού κοινωνικού ελέγχου, η μαζική επανεμφάνιση των στρατοπέδων συγκέντρωσης στην ευρώπη, η αναβάθμιση του ρόλου και των αρμοδιοτήτων στρατών και αστυνομιών. Σε αυτό το πλαίσιο οτιδήποτε κρίνεται δυσλειτουργικό για την καπιταλιστική ανάπτυξη, οτιδήποτε περισσεύει, οτιδήποτε αδυνατεί να παράγει αξία θα πρέπει ή να αναπροσαρμοστεί ή να καταστραφεί συμπεριλαμβάνοντας ολόκληρους πληθυσμούς και παραγωγικές δομές.

Στην ελλάδα μέχρι το τέλος του 2009 η κυρίαρχη αφήγηση παρουσίαζε την κρίση ως κάτι μακρινό, σημαντικό μεν αλλά που δεν θα επηρέαζε τη χώρα παρά ελάχιστα. Και λίγους μήνες μετά, εν είδει αποκάλυψης, μαθαίνουμε πως η χώρα είναι ένα βήμα πριν τη καταστροφή καθώς το κράτος και η εθνική οικονομία απειλούνται με άμεση χρεοκοπία και μακροχρόνια ύφεση. Έκτοτε βρισκόμαστε μπροστά σε έναν πρωτοφανή καταιγισμό γεγονότων. Από το 1974 και μετά, ποτέ δεν έχουν προωθηθεί τόσες σαρωτικές αλλαγές σε ένα τόσο μικρό χρονικό διάστημα. Αν τότε σ’ ένα κλίμα γενικής ευφορίας το κυρίαρχο δίλημμα στη βάση του οποίου έπρεπε να συγκροτηθεί ο μεταπολιτευτικός κοινωνικός σχηματισμός ήταν το «καραμανλής ή τανκς», σήμερα σε ένα κλίμα απαισιοδοξίας και γενικής δυσαρέσκειας ο μεταπολιτευτικός κύκλος κλείνει στο ρυθμό μιας παροξυμμένης κρίσης με το δίλημμα καταστροφή ή σωτηρία, κατάρρευση/χρεοκοπία του ελληνικού κρατικού-καπιταλιστικού σχηματισμού ή αναπροσαρμογή του. Και στη βάση αυτού του διλήμματος επαναξιολογούνται τα πάντα: σαν μέρος του προβλήματος ή σαν μέρος της λύσης.

Από τις αρχές του χρόνου, οπότε και αναγγέλλεται η κρίση και η αμεσότητα της απειλής που συνεπάγεται, κατοχυρώνεται επίσημα μια κατάσταση διαρκούς εκτάκτου ανάγκης και σε αυτή τη βάση της «αδιαμφισβήτητης αναγκαιότητας» τίθεται σε κίνηση μια γιγαντιαία επιχείρηση αναδιάρθρωσης του κοινωνικού-πολιτικού τοπίου. Μια επιχείρηση που προχωρά με πρωτοφανή ένταση και αποφασιστικότητα συντρίβοντας μέσα σε λίγους μόνο μήνες στοιχειώδεις εργατικές κατακτήσεις δεκαετιών - μεταβάλλοντας δραματικά τους (ήδη επαχθείς) όρους της μισθωτής εκμετάλλευσης προς όφελος του κεφαλαίου. Παράλληλα, προωθείται μια σειρά μέτρων αναδιάρθρωσης του κράτους στην κατεύθυνση της περαιτέρω συρρίκνωσης των προνοιακών παροχών, της μεγέθυνσης των μηχανισμών ασφάλειας και της αναδιανομής/συγκέντρωσης της πολιτικής εξουσίας (σχέδιο καλλικράτης). Η διάσωση του ελληνικού κεφαλαίου και η ευθυγράμμισή του κράτους με τα πρότυπα διακυβέρνησης του υπόλοιπου ανεπτυγμένου καπιταλιστικού κόσμου συνεπάγεται μια επιχείρηση ριζικής αναπροσαρμογής τόσο του ίδιου του (πολιτικού, νοηματικού) πλαισίου μέσα στο οποίο συντελείται η κοινωνική διαδικασία, όσο και του τρόπου με τον οποίο ο καθένας αντιλαμβάνεται τη θέση, τις υποχρεώσεις και τις επιθυμίες του στο καινούριο περιβάλλον. Μια επιχείρηση που συμπεριλαμβάνει τη διάχυση ενός λόγου ενάντια στη «διαφθορά και την αυθαιρεσία» των μηχανισμών, τις πελατειακές σχέσεις, την «ανομία» των επιμέρους συμφερόντων που βάλλουν το «γενικό καλό» - ενάντια σε κάθε τι που υποτίθεται πως ευθύνεται για τη «νοσηρότητα της προγενέστερης κατάστασης». Μια αφήγηση που από τη μία διακηρύσσει το αδιανόητο της ζωής έξω από τον καπιταλισμό και τον «ολοκληρωτισμό» που συνεπάγεται η επανάσταση, και από την άλλη στοχεύει στη διαμόρφωση μιας ασκητικής ηθικής στον αντίποδα της «ηθικής απορύθμισης» του προηγούμενου ναρκισσιστικού προτύπου, καλλιεργώντας συστηματικά το χρέος απέναντι στο «γενικό καλό που απορρέει από το κράτος» και την ενοχή απέναντι στην οικονομική και πολιτική του χρεοκοπία.

Προς το παρόν όμως, η κυρίαρχη τάξη αδυνατεί να παράγει οποιαδήποτε θετικότητα, δεν μπορεί να υποσχεθεί τίποτα περισσότερο από θυσίες, τίποτα περισσότερο από ασφάλεια, τίποτα περισσότερο από μια αδιόρατη σωτηρία. Ενώ παράλληλα, η δημοκρατική ρητορική περί ελευθερίας, ισότητας και δικαιοσύνης, όπως και οι υποσχέσεις για κοινωνική ανέλιξη και καταναλωτική ευδαιμονία που για χρόνια εξασφάλιζαν την κοινωνική συναίνεση στις κρατικό-καπιταλιστικές επιταγές έχουν χάσει κάθε χειροπιαστό αντίκρισμα για ένα σημαντικό τμήμα του πληθυσμού. Ωστόσο, αν η κυρίαρχη τάξη μπορεί να δείχνει τέτοια πυγμή και αποφασιστικότητα, αν έχει τη δυνατότητα να προβάλει το καταστροφικό (για τους περισσότερους) ως αναγκαίο (για όλους) είναι γιατί γνωρίζει πως απέναντί της έχει ένα πολυδιασπασμένο κοινωνικό υποκείμενο, ανήμπορο είτε να κατανοήσει αυτό που συμβαίνει είτε να αντιπαρατεθεί στοιχειωδώς. Μπορεί μέχρι τώρα να αποτυγχάνει να κερδίσει τις καρδιές και τα μυαλά του πληθυσμού αλλά μπορεί πάντα να υπολογίζει στη σύγχυση και τον κατακερματισμό των όποιων αρνήσεων.Παρόλα αυτά, μέχρι να σταθεροποιηθεί ένα νέο στιβαρό παράδειγμα που θα εγγυηθεί ένα κύκλο συναίνεσης και κερδοφορίας δημιουργείται ένα κενό. Σε αυτή ρευστήσυνθήκη, εντός του κοινωνικού σχηματισμού συντελούνται σημαντικές διεργασίες οι οποίες δεν έχουν αποκρυσταλλωθεί ακόμη σε δεδομένα σχήματα. Αν όμως αυτή η διαπίστωση αποκαλύπτει ένα πεδίο δυνατοτήτων, δεν συνεπάγεται κατ’ ανάγκη και τη μαζική κίνηση προς μια επαναστατική κατεύθυνση. Οι κοινωνικές διεργασίες που συντελούνται υπόγεια μπορεί κάλλιστα να καταλήξουν στην ανάδυση ενός κοινωνικού ρεύματος με αντιδραστικές αντιλήψεις που θα πάρει εντελώς εχθρικές προς τους σκοπούς μας κατευθύνσεις. Το υπόβαθρο τόσων χρόνων εθνικής ομοψυχίας και διάχυτου ρατσισμού δεν αφήνει περιθώρια για εφησυχασμό. Αν ήδη σήμερα γινόμαστε μάρτυρες της όξυνσης του κοινωνικού κανιβαλισμού, μπορούμε εύκολα να φανταστούμε το που θα μπορούσε αυτός να φτάσει τη στιγμή που ο πάτος του βαρελιού διευρύνεται δραματικά.

Το ζήτημα λοιπόν είναι να κατανοήσουμε όσο το δυνατόν πιο έγκαιρα ότι μέσα σε αυτή τη ρευστότητα η παρέμβαση του α/α χώρου όχι μόνο καθίσταται αναγκαία αλλά ταυτόχρονα συναντά ένα προνομιακό πεδίο δυνατοτήτων. Μια ευκαιρία να συμβάλλουμε αποφασιστικά στην όξυνση του κοινωνικού/ταξικού ανταγωνισμού, να στήσουμε αναχώματα στην επέλαση της καπιταλιστικής βαρβαρότητας και παράλληλα να αναδείξουμε τις θέσεις μας για την επανάσταση και την κοινωνική απελευθέρωση. Ο α/α χώρος μπορεί και πρέπει να συγκροτηθεί ως μια δυναμική συνιστώσα εντός του κοινωνικού πεδίου, παράγοντας ριζοσπαστικά παραδείγματα αγώνα στην κατεύθυνση της μαζικής και αυτόνομης προοπτικής του, απέναντι στην εκτονωτική δράση των συνδικάτων και τις ευτελείς πολιτικές (διάσωσης του κράτους και του κεφαλαίου) της αριστεράς. Όμως αν ο Δεκέμβρης αποτελούσε για τον α/α χώρο μια αναγνωρισμένη από όλους κατάσταση έκτακτης ανάγκης (με βάση μια συγκεκριμένη αφορμή) κατά την οποία ο καθένας ανταποκρίθηκε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο (απέναντι σε μεγέθη που -πολύ σχετικά- μπορούσαμε να διαχειριστούμε), από τις αρχές του έτους που διανύουμε βρισκόμαστε (και τυπικά) σε μια διαρκή κατάσταση έκτακτης ανάγκης (για όλους τους λόγους του κόσμου) που μόνο σαν τέτοια δεν αντιμετωπίζεται. Ένας χώρος που θέλει να είναι ριζοσπαστικός, άρα και επικίνδυνος για την κυρίαρχη τάξη, ένας χώρος που επιδιώκει να επιδράσει καταλυτικά σε μια τόσο κρίσιμη συγκυρία πρέπει να έχει την ικανότητα να θέτει επείγοντα πολιτικά ερωτήματα, να καταθέτει απτές προτάσεις που θα απαντούν σε πραγματικές κοινωνικές ανάγκες και ταυτόχρονα να προτάσσει ένα όλο και πιο ορατό/σαφές όραμα, πέρα από τα προτάγματα της αντίστασης, της αλληλεγγύης και της αυτοοργάνωσης, ή της αναγκαιότητας για την καταστροφή του καπιταλισμού. Ο κόσμος ψάχνει να βρει λύσεις, έχει τα αυτιά του ανοιχτά περισσότερο από ποτέ, είναι εξαγριωμένος ή πεσιμιστής, αλλά δεν είναι τα γενικά μας προτάγματα αυτά που θα του δώσουν ώθηση στον αγώνα - ακόμα κι αν υπάρχει μια σχετική συμπάθεια ή σύγκλιση με τον κοινωνικό/πολιτικό χώρο της αντιεξουσίας. Πώς λοιπόν θα συμβάλλουμε στην ανασύνθεση της κατακερματισμένης τάξης μας και στην οικοδόμηση της εμπιστοσύνης στη συλλογική της δύναμη; Πώς θα περιγράψουμε ότι οι από κάτω έχουν τη δυνατότητα να πάρουν τη ζωή τους υπό τον συλλογικό τους έλεγχο χωρίς να φαντάζουν ουτοπικές οι προτάσεις μας; Αλλά και πόσο αξιοποιούμε την εμπειρία των αγώνων που συμμετέχουμε; Με ποιους τρόπους θα μπορούσαμε να οργανώσουμε τη δράση μας; Σε ένα κοινό όσο και περίπλοκο πρόβλημα δεν υπάρχουν έτοιμες ή μεμονωμένες απαντήσεις - αλλά πρέπει να βρούμε τους τρόπους να το απαντήσουμε συλλογικά.

Αυτό που θεωρούμε πως θα συμβάλει καταλυτικά στην ανάπτυξη των συλλογικών μας δυνατοτήτων, αυτό (που πάντα χρειαζόμασταν αλλά και) που μετά το Δεκέμβρη αποτελεί επιτακτική ανάγκη για την οργάνωση και το συντονισμό του αγώνα, αφορά στη συγκρότηση μιας ανοιχτής και σταθερής κεντρικής διαδικασίας. Τη δημιουργία μιας συνέλευσης αναρχικών/αντιεξουσιαστών κάτω από τη γενική θεματική της καπιταλιστικής κρίσης, των συνεπειών της και των από τα κάτω συλλογικών απαντήσεων - ενός κοινού τόπου εντός του οποίου θα μπορούν να συνευρίσκονται εγχειρήματα με οργανωμένη πολιτική παρουσία, άτυπες ομαδοποιήσεις και μεμονωμένοι σύντροφοι που αντιλαμβάνονται αυτή την ανάγκη για συλλογική δραστηριοποίηση του α/α χώρου σε βάθος χρόνου.

Το πρώτο ζητούμενο μιας τέτοιας διαδικασίας είναι η ανταλλαγή εκτιμήσεων πάνω στην περίοδο που διανύουμε, το πώς αντιλαμβανόμαστε την κίνηση του εχθρού αλλά και τη συλλογική μας αντεπίθεση, καθώς εδώ και καιρό έχουμε χάσει κάθε δυνατότητα να γνωρίζουμε την ερμηνεία που δίνει ο καθένας μας στην κατάσταση που διαμορφώνεται με καταιγιστικούς ρυθμούς γύρω μας. Μιλάμε δηλαδή για την ανάκτηση ενός συλλογικού πεδίου ζύμωσης των πολιτικών σκεπτικών, μοιράσματος και αξιολόγησης των διαφορετικών εμπειριών και στρατηγικών αγώνα, το οποίο θα συμβάλει στη διεύρυνση του ορίζοντα της αντίληψης και της κριτικής μας, αποκαλύπτοντας τα σημεία που μας διαφεύγουν και εφοδιάζοντάς μας με εργαλεία για μια διαυγή ανάλυση της πραγματικότητας. Μια διαδικασία που θα εξετάζει τα όρια της δράσης μας όσο και το ξεπέρασμά τους, και που θα επεξεργάζεται επαρκώς τις βασικές θεωρητικές θέσεις και τις πολιτικές μας στοχεύσεις, επιδιώκοντας από τη μία τη βέλτιστη αποτελεσματικότητα σε ό,τι επιχειρούμε και από την άλλη την κατάθεση συγκεκριμένων και κοινωνικά στοχευμένων προτάσεων. Ακόμα κι αν υποθέταμε πως μια τέτοια συνέλευση δεν θα παρήγαγε καθόλου πρακτικά αποτελέσματα θα ήταν εξαιρετικά χρήσιμη ως προς αυτή τη λειτουργία της διαρκούς εσωτερικής ζύμωσης και της αξιοποίησης των συλλογικών συμπερασμάτων από τους συντρόφους και τα διάφορα εγχειρήματα για τις ανάγκες της δράσης τους.

Κατά δεύτερον, ένας από τους λόγους που αυτό το κάλεσμα γίνεται ανοιχτά αφορά στην κάλυψη ενός μεγάλου κενού που υπάρχει σε σχέση με τους ανθρώπους που αναζητούν τις διαδικασίες του α/α χώρου (ειδικά μετά το Δεκέμβρη), όσο και αυτούς που κινούνται περισσότερο αποσπασματικά και θα ήθελαν να δράσουν συλλογικά και σε διάρκεια αλλά δεν βρίσκουν τον τρόπο. Αν μέχρι τώρα το μεγαλύτερο μέρος των δραστηριοτήτων και των διεργασιών του α/α χώρου στην αθήνα αφορά ένα σχετικά μικρό πυρήνα του (σε σχέση με κάποιες χιλιάδες συντρόφων που κυρίως κατεβαίνουν σε διαδηλώσεις ή επιμέρους κινήσεις), ένας βασικός στόχος για μια τέτοια διαδικασία είναι και το να συμβάλλει στην ουσιαστική ενεργοποίηση όλο και περισσότερου κόσμου στο κοινό πλαίσιο της ευθύνης των αποφάσεων και της δράσης - να διευκολύνει την κίνηση από την περιφέρεια προς τον πυρήνα. Μέσα από τις συλλογικές αποφάσεις και την ανάληψη κοινών πρωτοβουλιών οι νέοι σύντροφοι έρχονται σε επαφή με τις αυτοοργανωμένες διαδικασίες και τους δίνεται μια πρώτη δυνατότητα να εμπλουτίσουν αλλά και να αξιοποιήσουν τη γνώση και τις ιδιαίτερες ικανότητές τους στο πλαίσιο δραστηριοποίησης που επιθυμούν. Παράλληλα, αναγνωρίζοντας το τεράστιο και διαχρονικό έλλειμμα συλλογικοποίησης των α/α, θεωρούμε πως η συνέλευση μπορεί να αποκαλύψει ευρύτερες συγκλίσεις και να φέρει κοντά τους άγνωστους μεταξύ γνωστών συντρόφους ενθαρρύνοντας τη δημιουργία νέων ομάδων.

Σε ένα άλλο επίπεδο, κι εφόσον έχουν αρχίσει να αποκαλύπτονται κοινά πεδία ανάλυσης και στρατηγικής, η διαδικασία αυτή μπορεί να λειτουργήσει ως ένα ανοιχτό πεδίο για την ανίχνευση και τη μαζικοποίηση των πρακτικών δυνατοτήτων μας, ως ένα ανοιχτό πεδίο για την κατάθεση προτάσεων ως προς την παραγωγή λόγου και δράσεων. Αν μέχρι τώρα ο α/α χώρος συσπειρωνόταν κυρίως σε σχέση με το ζήτημα της άμυνάς του ενώ πέρα από αυτό ο περισσότερος κόσμος αντιμετώπιζε τη δυνατότητα να βρεθεί συλλογικά με μια σχετική χαλαρότητα, σήμερα είναι αναγκαίο περισσότερο από ποτέ όχι μόνο να βρεθούμε σε ένα κοινό πλαίσιο δραστηριοποίησης για τα πολύ σημαντικά ζητήματα της πολιτικής επικαιρότητας (που μόνο δευτερεύοντα σε σχέση με την καταστολή δεν θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν), αλλά και να καταφέρουμε να παράγουμε αποτελέσματα με σταθερούς ρυθμούς. Κάτι τέτοιο σημαίνει πως για να καταφέρουμε να ανταποκριθούμε στις αυξημένες ανάγκες της εποχής χρειάζεται να ξεπεράσουμε την αποσπασματικότητα που χαρακτηρίζει την κίνησή μας μέσα από την ανάληψη συγκεκριμένων πρωτοβουλιών/δεσμεύσεων και τη συνέπεια σε βάθος χρόνου, όσο και μια ισοβαρή κατανομή δυνάμεων.

Οι πρακτικοί στόχοι μιας τέτοιας συνέλευσης αφορούν καταρχήν στην παρέμβαση σε κεντρικό επίπεδο, διοργανώνοντας διαδηλώσεις, επιμέρους δράσεις και παράγοντας λόγο πάνω στα ζητήματα που πραγματεύεται κάθε φορά. Ενώ ταυτόχρονα συμπεριλαμβάνουν τη διερεύνηση των τρόπων με τους οποίους μπορούμε να συμμετέχουμε αποτελεσματικά στους ευρύτερους κοινωνικούς αγώνες, καθώς και τη γενικότερη στήριξη των διάφορων κοινωνικών κομματιών που αγωνίζονται, αποκτώντας στο χρόνο μια σταθερή επικοινωνία μαζί τους. Ωστόσο, ο τρόπος που αντιλαμβανόμαστε τη λειτουργία ενός τέτοιου σχήματος είναι περισσότερο ευρύς. Η συνέλευση μπορεί από την πλευρά της να συμβάλλει στην οικοδόμηση ενός δικτύου τοπικών και μονοθεματικών εγχειρημάτων, λειτουργώντας ως ένας κόμβος για την επικοινωνία των επιμέρους στοχεύσεων και το συντονισμό/διασπορά κοινών δράσεων. Μιλάμε δηλαδή για μια διαδικασία με έναν επιτελικό χαρακτήρα που θα διευκολύνει την κυκλοφορία των διαφορετικών τακτικών και επιπέδων αγώνα, ενώ παράλληλα θα στηρίζει και θα λειτούργει ως πολλαπλασιαστής των δυνατοτήτων των επιμέρους εγχειρημάτων. Δεδομένου του πλήθους αλλά και της αυξημένης σημασίας των αποκεντρωμένων εγχειρημάτων στην περίοδο που διανύουμε, εκτιμούμε πως υπάρχουν πολλές δυνατότητες σ’ αυτή την κατεύθυνση.

Όσον αφορά στην παραγωγή λόγου, από τη μία προφανώς δεν θα μπορούσαμε να έχουμε (αρχικά τουλάχιστον) προσδοκίες για ένα πλούσιο και συνεκτικό, κοινό περιεχόμενο, όμως από την άλλη δεν νομίζουμε πως θα χρησίμευε και σε κάτι ένας αρκετά μινιμαρισμένος λόγος, καθώς είναι αναγκαίο να είμαστε όσο το δυνατόν πιο σαφείς και αναλυτικοί σε ό,τι καταθέτουμε κοινωνικά - είτε αυτό αναφέρεται στην ανάδειξη μιας συγκεκριμένης πτυχής ενός ζητήματος είτε στην περιγραφή των κοινωνικών σχέσεων που επιδιώκουμε. Θεωρούμε πως κάθε φορά είναι ένα ζητούμενο το να καταλήξουμε σε ένα ικανοποιητικό κοινό αποτέλεσμα - ωστόσο είναι εξίσου σημαντική και η παραγωγή διαφορετικών περιεχομένων που θα αντανακλούν τις διαφορετικές συνιστώσες της συνέλευσης, εμπλουτίζοντας και δυναμώνοντας τον κοινό μας αγώνα. Εκτός όμως από τη σημασία της αποτελεσματικότητας του λόγου μας εξίσου μεγάλη σημασία έχει η μαζικότητα της απεύθυνσης. Μέσα από ένα σχήμα σαν αυτό έχουμε μεγάλες δυνατότητες να απλώσουμε το λόγο μας σε όλο και περισσότερα σημεία και προάστια της αθήνας, κατακτώντας μια σταθερή παρουσία παντού και σε διάρκεια.

Τέλος, θεωρούμε πως η αλληλεγγύη στους φυλακισμένους συντρόφους δεν μπορεί παρά να αποτελεί ένα ελάχιστο και συγκυριακό κομμάτι αυτής της διαδικασίας, το οποίο θα υπάρχει σε συνάρτηση με αυτό που ήδη κάνουμε. Και αυτό όχι γιατί παραγνωρίζουμε τη σημασία της αλληλεγγύης, αλλά γιατί η ενασχόληση με μια σειρά τέτοιων υποθέσεων θα καταλάμβανε τόσο χώρο στη συνέλευση που θα την καθιστούσε δυσλειτουργική, αφήνοντας διαρκώς πίσω τα ζητήματα που θα θέλαμε να αναδειχτούν. Αυτό που προτείνουμε είναι μια παράλληλη διαδικασία που θα μπορεί να ενεργοποιείται μέσω της συνέλευσης κάθε φορά που προκύπτει η ανάγκη για τη στήριξη κάθε μεμονωμένης υπόθεσης.

[...]


Πρωτοβουλία αναρχικών/αντιεξουσιαστών

Σάββατο 11 Σεπτεμβρίου 2010

Κατάληψη από αδιόριστους εκπαιδευτικούς περιπτέρου στη ΔΕΘ


Γύρω στις 10.30 το πρωί μέλη του σωματείου των ελαστικά απασχολούμενων εκπαιδευτικών (ωρομίσθιοι εκπαιδευτικοί) κατέλαβαν το περίπτερο του υπουργείου Οικονομικών - καθώς το υπουργείο Παιδείας δεν διαθέτει δικό του - στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, απαιτώντας να συναντηθούν με εκπρόσωπο του υπουργείου Παιδείας ή του υπουργείου Οικονομικών.

Πληροφορίες αναφέρουν πως ο υπουργός Οικονομικών, Γιώργος Παπακωνσταντίνου, τροποποίησε το πρόγραμμα του κατά την επίσκεψη του στο χώρο της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης, ολοκληρώνοντας την περίηγηση του γρηγορότερα, προκειμένου να αναχωρήσει νωρίτερα.

ΣΗΜΕΡΑ ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

Παρασκευή 10 Σεπτεμβρίου 2010

Πάμε ΔΕΘ χωρίς διόδια

Τρίτη 7 Σεπτεμβρίου 2010

Δίκη για την δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου


Ολοκληρώθηκε η αγόρευση της πολιτικής αγωγής

Με την αγόρευση του έτερου συνήγορου της πολιτικής αγωγής ολοκληρώθηκαν χτες οι αγορεύσεις των συνηγόρων της οικογένειας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου.

Ο Ν. Κωσταντόπουλος ζήτησε την καταδίκη κατά το κατηγορητήριο των δύο ειδικών φρουρών. Οπως είπε «γιατί απέναντί του πήγαν γυρεύοντας και στάθηκαν αποφασισμένοι να πυροβολήσουν οι κατηγορούμενοι, για να δείξουν την ωμή υπεροχή της ένοπλης εξουσίας». Αναφέρθηκε επίσης, στην ύβρη στη δικαστική διαδικασία, σημειώνοντας «η ύβρις για την πολιτική αγωγή, για την οικογένεια, που τόλμησαν να πουν ότι παρίσταται στο Δικαστήριο "για τα χρήματα"», «η ύβρις για τη ρημαγμένη και λεηλατημένη μάνα, που είπαν ότι "σκευωρεί για να σερβίρει την κατηγορία εναντίον ενός αθώου"»!,«η ύβρις για το αγόρι που έτρεχε σαν γάργαρο νερό και ξαφνικά χάθηκε στη ρωγμή της συντέλειας κάτω απ' τη γη», «η ύβρις για τους μάρτυρες, τους τεχνικούς συμβούλους και την υπεράσπιση της πολιτικής αγωγής», «η ύβρις για τους δικαστές και τον εισαγγελέα που ειπώθηκε ότι θέλουν να χτίσουν καριέρες στην πλάτη του αθώου Κορκονέα».

Σε άλλο σημείο τέλος, της αγόρευσής του, ο συνήγορος της οικογένειας του Αλ. Γρηγορόπουλου, είπε, ότι «έχει ξεχωριστή σημασία η λειτουργία των θεσμών, σε μία περίοδο που συρρικνώνεται ο εσωτερικός πυρήνας του αντιπροσωπευτικού πολιτεύματος, με τη κρίση διακυβέρνησης, νομοθετικής εξουσίας, κοινοβουλευτικού ελέγχου και κοινωνικής δικαιοσύνης». Για αυτό το λόγο, αναφέρθηκε και στη μεταφορά της δίκης στην Αμφισσα σημειώνοντας ότι η δίκη «μπορεί να επιδιώχθηκε για λόγους ασφάλειας και περιορισμού δημοσιότητας και αντιδράσεων η Αμφισσα, αλλά το Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο αυτής της πόλης λειτούργησε αποκαλυπτικά για την αλήθεια, διασφάλισε την πρόοδο της διαδικασίας, ανέδειξε τα πραγματικά δεδομένα και τα ελεγχόμενα ζητήματα, με ιώβεια υπομονή σεβάστηκε δικαιώματα και στην καταχρηστική άσκησή τους, δικονομικές εγγυήσεις και εκτός ορίων ακόμη επικλήσεις της ισότητας των όπλων και απρόκλητες προσωποποιημένες χλευαστικές αναφορές».

Δευτέρα 6 Σεπτεμβρίου 2010

Δίκη για την δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου

Τα 65'' πριν από τη δολοφονία.

Ενα λεπτό και πέντε δευτερόλεπτα σιγής αφιέρωσε στη μνήμη του 15χρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, κλείνοντας την αγόρευσή της ενώπιον του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου της Αμφισσας, η συνήγορος πολιτικής αγωγής Ζωή Κωνσταντοπούλου.

Γιατί όμως ένα λεπτό και πέντε δευτερόλεπτα; Γιατί, όπως εξήγησε προκαλώντας ρίγη συγκίνησης στο ακροατήριο, «αυτός είναι ο χρόνος που οι κατηγορούμενοι Επαμεινώνδας Κορκονέας και Βασίλης Σαραλιώτης βάδισαν ο ένας δίπλα στον άλλο, αποφασισμένοι, αμίλητοι, άκαμπτοι και άτεγκτοι διανύοντας την απόσταση που χώριζε τον Αλέξανδρο από το θάνατο. Ενα λεπτό και πέντε δευτερόλεπτα είναι ο χρόνος που είχαν απερίσπαστοι στη διάθεσή τους για να υπαναχωρήσουν, για να αποστούν από την εγκληματική τους απόφαση. Είναι ο χρόνος που βάδισαν για δεύτερη φορά αντίστροφα, εγκαταλείποντας τον Αλέξανδρο θανάσιμα τραυματισμένο από τα πυρά τους. Και είναι 15 φορές ο χρόνος που δεν απαντούσαν στις εναγώνιες κλήσεις του κέντρου και δεν ενημέρωναν κανένα για το τι έχει συμβεί».

Απόφαση - σταθμός

Η κ. Κωνσταντοπούλου, που ολοκλήρωσε την αγόρευσή της το μεσημέρι της Παρασκευής, αναφερόμενη στην πολύμηνη ακροαματική διαδικασία τη χαρακτήρισε «εξονυχιστική, διαφωτιστική, αποκαλυπτική από κάθε άποψη και οπωσδήποτε διδακτική» και απευθυνόμενη προς τους δικαστές τόνισε:

«Το δικαστήριό σας παρακολουθεί με αγωνία και ολόκληρη η κοινωνία και αναμένει μια απόφαση- σταθμό στα δικαστικά χρονικά, χωρίς ωραιοποιήσεις και στρογγυλέματα, μια απόφαση που θα αποτυπώνει, θα αποδοκιμάζει και θα τιμωρεί τις πράξεις των κατηγορουμένων, ώστε να μην υπάρξει άλλος Επαμεινώνδας Κορκονέας που με τόση ευκολία να κάνει χρήση του όπλου του απέναντι σε ένα παιδί, ώστε να μην υπάρξει άλλος Βασίλης Σαραλιώτης, που με τόση ευκολία θα συμπαρασταθεί στον δράστη, πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την πράξη του».

Επί της ουσίας της κατηγορίας επανέλαβε τη θέση ότι «οι κατηγορούμενοι, με κοινό δόλο, με κοινό σκοπό, με στόχο τη θανάτωση του Αλέξανδρου συναποφάσισαν και εκτέλεσαν τη δολοφονία, με τον Κορκονέα να πυροβολεί και τον Σαραλιώτη να του συμπαραστέκεται σε κάθε του βήμα, πριν από την πράξη, κατά τη διάρκεια και μετά, εμψυχώνοντάς τον και συμμετέχοντας στην πράξη του με κάθε τρόπο».

«Ο Β. Σαραλιώτης -επισήμανε με βάση τα όσα προέκυψαν από την ακροαματική διαδικασία- ισχυρίζεται ότι δεν έχει ευθύνη, γιατί δεν πυροβόλησε. Εμείς λέμε ότι έχει ακέραια την ευθύνη της συμμετοχής, γιατί έκανε όλα τα υπόλοιπα. Το μόνο που δεν έκανε ήταν να πυροβολήσει. Ο ίδιος από τις πρώτες τους απολογίες ταυτίστηκε απόλυτα με τον Κορκονέα μιλώντας για τον κοινό τους σκοπό και ισχυριζόμενος ότι "σκοπός μας δεν ήταν να σκοτώσουμε"».

Στην κατακλείδα του λόγου της η κ. Κωνσταντοπούλου θύμισε την ταινία-αφιέρωμα των συμμαθητών του Αλέξανδρου, οι οποίοι απαγγέλλουν: «Ακουσα πως με σκότωσαν. Να ξέρω δεν μπορώ γιατί. Δεν είμαι παρά ένα νεκρό παιδί».
Η δίκη συνεχίζεται σήμερα με την αγόρευση και του έτερου συνηγόρου πολιτικής αγωγής, Νίκου Κωνσταντόπουλου.