Ανοικτή επιστολή του Συλλόγου Ιντιφάντα στον Ντέμη Ρούσο

Αγαπητέ κ. Ντέμη Ρούσο,

Είμαστε ένας σύλλογος από την Ελλάδα, που αποτελείται από ανθρώπους ευαισθητοποιημένους για το δράμα των Παλαιστινίων, την καταπίεση και την εθνοκάθαρση, που υφίστανται στη χώρα τους και την αγωνία των εκτοπισμένων προσφύγων σε όλο τον κόσμο.

Με έκπληξη μάθαμε ότι σκοπεύετε να κάνετε μία συναυλία στο Τελ Αβίβ στις 6 Μαΐου 2010. Η έκπληξή μας προήλθε από το γεγονός ότι η ευαισθησία σας απέναντι στην αδικία που υφίστανται οι Παλαιστίνιοι, και η συμπαράστασή σας προς αυτούς, ήταν δεδομένη για μας, αφού μαζί με άλλους 54 σπουδαίους ανθρώπους της τέχνης και του πνεύματος, μεταξύ των οποίων και ο μεγάλος Παλαιστίνιος ποιητής Mahmoud Darwish, ο Roger Waters των Pink Floyd, ο Άγγλος σκηνοθέτης Ken Loach, o Νοτιοαφρικανός συγγραφέας Andre Brink, o Ισραηλινός ακαδημαϊκός και ποιητής Aharon Shabtai, ο επίσης Ισραηλινός ιστορικός Ilan Pappe, και ο Αγγλο-Πακιστανός συγγραφέας Tariq Ali, συνυπογράψατε μία επιστολή διαμαρτυρίας για τον εορτασμό των 60 χρόνων του Ισραήλ, που δημοσιεύθηκε στην International Herald Tribune στις 8 Μαΐου 2008. Σε αυτή την επιστολή, σημειώνατε μεταξύ άλλων:

«Το Ισραήλ, που συμπληρώνει 60 χρόνια είναι ένα κράτος που ακόμα αρνείται στους Παλαιστίνιους πρόσφυγες τα δικαιώματα που τους έχουν αναγνωριστεί από τον ΟΗΕ, απλώς και μόνο επειδή είναι «μη-Εβραίοι». Κρατά ακόμα υπό κατοχή Παλαιστινιακές και άλλες αραβικές περιοχές, παραβιάζοντας πολυάριθμες αποφάσεις του ΟΗΕ. Συνεχίζει σταθερά και αδιακρίτως, να καταστρατηγεί τη διεθνή νομοθεσία και να παραβιάζει θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, με την ασυλία που του προσφέρουν μέσω της οικονομικής, διπλωματικής και πολιτικής τους υποστήριξης οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρώπη. Συνεχίζει να συμπεριφέρεται στους Παλαιστίνιους πολίτες του, με θεσμοθετημένο καθεστώς διακρίσεων.

Με λίγα λόγια ο εορτασμός των 60 χρόνων Ισραήλ, ισοδυναμεί με το να χορεύει κανείς στους τάφους των Παλαιστινίων στο στοιχειωμένο ρυθμό του μακρόχρονου εκτοπισμού και της πολυπρόσωπης αδικίας.

Δεν υπάρχει απολύτως κανένας λόγος εορτασμού! Αλλά υπάρχουν μυριάδες λόγοι να στοχαστούμε, να δεσμευτούμε και να εργαστούμε για την ειρήνη και τη δικαιοσύνη».

Δύο χρόνια μετά την επιστολή αυτή, το μόνο που άλλαξε είναι ότι τον Δεκέμβριο του 2008 προστέθηκε η σφαγή 1.500 ανθρώπων, στο μεγαλύτερο μέρος τους προσφύγων και παιδιών, εγκλωβισμένων και χωρίς δυνατότητα διαφυγής, στη Λωρίδα της Γάζας, που ο αποκλεισμός της αποτελεί ένα ακόμα πρωτοφανές για την εποχή μας έγκλημα πολέμου, που παραμένει ατιμώρητο από τη Διεθνή Κοινότητα. Ο αποκλεισμός της Λωρίδας της Γάζας συνεχίζεται, οι επoικισμοί, τα αμέτρητα σημεία ελέγχου και το Τείχος στη Δυτική Όχθη συνεχίζουν να κρατούν τους Παλαιστίνιους αιχμάλωτους, οι διακρίσεις απέναντι τους μέσα στο Ισραήλ είναι καθημερινή πραγματικότητα και η ταπείνωση των Παλαιστινίων από το κράτος του Ισραήλ, συνεχίζεται αμετάβλητη.

Όταν συμβαίνουν αυτά τα εγκλήματα, εμείς, που τα γνωρίζουμε, δεν μπορούμε να παραμένουμε αμέτοχοι. Όλοι οι απλοί πολίτες, αλλά ακόμα περισσότερο οι άνθρωποι του πολιτισμού και της τέχνης, έχουν την ευθύνη να βοηθήσουν για να τερματιστεί η αδικία που υφίσταται ο Παλαιστινιακός λαός.

Όπως ίσως γνωρίζετε, οι Παλαιστίνιοι έχουν καλέσει τους πολίτες της διεθνούς κοινότητας να συμμετάσχουν σε μια εκστρατεία για Ακαδημαϊκό και Πολιτιστικό Μποϊκοτάζ του Ισραήλ σαν αυτό που είχε προηγηθεί με επιτυχία ενάντια στο καθεστώς απαρτχάϊντ της Νοτίου Αφρικής. Πολλές προσωπικότητες της τέχνης και του πολιτισμού έχουν ήδη ανταποκριθεί σε αυτό το κάλεσμα.

Απευθυνόμαστε κι εμείς στη δική σας ευαισθησία και γνώση της κατάστασης και σας ζητάμε να μην παίξετε στο Ισραήλ στις 6 Μαίου.

Σε ένα τέτοιο κράτος - απαρτχάϊντ, δεν αξίζουν εορτασμοί και λαμπρότητες. Ούτε καλλιτεχνικές εκδηλώσεις, γιατί αυτές «ξεπλένουν» τις αδικίες του και «νομιμοποιούν» το Ισραήλ, σαν ένα κράτος το οποίο συμμετέχει στον «πολιτισμό και τις τέχνες» ενώ οι Παλαιστίνιοι πληρώνουν το αντίτιμο της κατοχής και της καταπίεσης. Οι Ισραηλινοί πολιτικοί βλέπουν κάθε επίσκεψη στο Ισραήλ σαν μια πράξη υποστήριξης της πολιτικής τους. Κάθε ακύρωση είναι μία υπενθύμιση σε αυτούς ότι θα υπάρχει ένα τίμημα για τη συνεχιζόμενη καταπίεση και την αδιαφορία για τα δικαιώματα των Παλαιστινίων.

Σας καλούμε να θέσετε σε εφαρμογή την αρχή που είχε διατυπώσει ο σπουδαίος στοχαστής Edward Said που προλόγισε την θαρραλέα επιστολή που συνυπογράψατε το 2008: «Η ισχύς του πολιτισμού εναντίον του πολιτισμού της ισχύος».

Με εκτίμηση για το καλλιτεχνικό σας έργο,

και την ελπίδα ότι, όπως όλο και περισσότεροι πολίτες και καλλιτέχνες διεθνώς, θα δώσετε κι εσείς το μήνυμα στο κράτος του Ισραήλ ότι η αδικία δεν μπορεί να συνεχίζεται, ακυρώνοντας τη συναυλία σας,

Σύλλογος Αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό Λαό «Ιντιφάντα».

http://www.intifada.gr/cgi-bin/pages/index.pl?arlang=Greek