ΚΕΙΜΕΝΟ ΓΙΑ ΤΟ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΞΑΝΘΗΣ

Αισθανόμενοι/ες την ανάγκη για αυτοοργάνωση των αναγκών μας και αυτοδιεύθυνση της καθημερινής ζωής μας, προχωρήσαμε στη δημιουργία του αυτοοργανωμένου καφενείου στο πρώην κυλικείο της αρχιτεκτονικής (isobox). Στόχος μας είναι το καφενείο αυτό να λειτουργήσει ως ακόμη ένας απελευθερωμένος χώρος, με καθαρά αντιεμπορευματικό χαρακτήρα και αντιιεραρχικές/οριζόντιες δομές, ως ένας χώρος ελεύθερης έκφρασης και αέναης περιπλάνησης στα πεδία της τέχνης και των ιδεών, ενάντια στην κυρίαρχη κουλτούρα της εμπορευματικής αλλοτρίωσης και της παθητικότητας. Σε καμία περίπτωση δεν αποσκοπούμε στο οποιοδήποτε κέρδος μέσω αυτού του εγχειρήματος, αντίθετα προσπαθούμε να μετουσιώσουμε την άρνηση μας στο καπιταλιστικό σύστημα σε ένα πυρήνα αντίστασης στο τώρα, χωρίς υπαλλήλους και αφεντικά, χωρίς εξουσιαστές και εξουσιαζόμενους. Γνωρίζουμε πολύ καλά πως το στοίχημα της αυτοοργάνωσης είναι δύσκολο να κερδιθεί΄ για αυτό ακριβώς τον λόγο ζητάμε τη συμμετοχή όλων και δεν δρούμε εξ ονόματος κανενός. 
Παράλληλα, η σημειολογεία του χώρου δεν θα μπορούσε να μας αφήσει αδιάφορους, αφού η αρχιτεκτονική ούτως ή άλλως αποτελεί ένα χώρο δημιουργικών αντιπαραθέσεων και εν δυνάμει ανατρεπτικών καλλιτεχνικών διαθέσων. Κατ’ επέκταση, χαιρετίζουμε όποιο/α θελήσει να συνδιαμορφώσει μαζί μας το χώρο αυτό, δηλώνοντας έμπρακτα την αντίθεσή του στον κατεστημένο τρόπο ζωής και στη τυποποίηση του τρόπου σκέψης και έκφρασής του.  



«Οι άνθρωποι, συνήθως, αποζητούν την ησυχία και τη θεωρούν σαν το ανώτατο αγαθό. Όσο για μένα, η ησυχία με οδηγούσε στην απελπισία, η ψυχή μου ήταν διαρκώς σε ανυσηχία, απαιτώντας δράση, κίνηση και ΖΩΗ..» ΜΠΑΚΟΥΝΙΝ,ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ

_οι καταληψίες_