Δευτέρα 5 Ιουλίου 2010

ΩΡΑ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟ ΤΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ


«Η ηλικία μας περνά από διάφορα στάδια. Τα κυριότερα είναι η παιδική ηλικία, η εφηβεία, η ενηλικίωση και μετά πάνε η καριέρα, τα παιδιά κ.λπ. και στο τέλος γίνεσαι ηλικιωμένος.Τα παραπάνω στάδια δεν μπορεί να τα αποφύγει κανείς».



Στάδια ζωής που «δεν μπορεί να τα αποφύγει κανείς», έγραφε στη σχολική έκθεση... Γιατί ήταν 15 στα 16 και η ζωή ήταν δεδομένη... απλωμένη μπροστά στα πόδια τα εφηβικά.

Αγόρι άγουρο, λίγες ημέρες πριν αφήσει την τελευταία του πνοή σ' έναν πεζόδρομο των Εξαρχείων. Λαβωμένος θανάσιμα από σφαίρα αστυνομικού.

Εκθεση λιτή, λόγια εφηβικά που μετουσιώνονται σε σκέψεις και καταγράφονται ως διαπιστώσεις που χαρακτηρίζονται από ωριμότητα συγκινητική. Οπως όταν γράφει για τον «ρατσισμό που εγώ είμαι κατά, αλλά υπάρχει ως δεδομένο στη χώρα μας», όπου «άλλες δουλειές είναι σεβαστές κι άλλες στο περιθώριο. Αλλιώς μιλάμε σε ένα γραφείο κι αλλιώς στις οικοδομές».

Είναι η τελευταία έκθεση του μαθητή της Α' Λυκείου, Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, με θέμα «Μιλάμε διαφορετικά ανάλογα με την ηλικία, το επάγγελμα και τις κοινωνικές περιστάσεις».

Σφίγγει καρδιές το απόσπασμα που αναφέρεται στα στάδια της ζωής, τα οποία «δεν μπορεί να αποφύγει κανείς»... Η καίρια διαπίστωσή του για τη διαδρομή του ανθρώπινου ζην (υπάρχειν) είναι μια αλήθεια που για τον ίδιο έμεινε ανεκπλήρωτη. Η μοίρα δεν επέδωσε στον Αλέξανδρο την επιβεβαίωση.

Την έκθεση αυτή, ένα αντίγραφο από σελίδα του τετραδίου των Θρησκευτικών, όπου ο έφηβος μαθητής διαχωρίζει την πραγματική πίστη από τη λατρεία υποστηρίζοντας ότι «η πίστη είναι το τι πιστεύεις και η λατρεία είναι φανατισμός», καθώς και το σακουλάκι με την καρδούλα που βρέθηκε στην τσέπη του, αφού εκείνο το βράδυ σκόπευε να τη χαρίσει στο κορίτσι του, αλλά τον πρόλαβε η σφαίρα του Επαμ. Κορκονέα, τα παρέδωσε την περασμένη εβδομάδα η μητέρα του στους δικαστές του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου Αμφισσας.

* «Αυτά για μένα είναι ιερά», είπε η τραγική μητέρα, καθώς τα ενεχείρισε με χέρι τρεμάμενο στην πρόεδρο του δικαστηρίου...

Ο λόγος του δικαστηρίου

* «Εγώ πιστεύω ότι κάθε στιγμή έχει και τον δικό της λόγο», ήταν ο επίλογος της έκθεσης του Αλέξανδρου...

Από μέρα σε μέρα φτάνει και η στιγμή για τον λόγο της Δικαιοσύνης.

Μετά και την ολοκλήρωση της ανάγνωσης των εγγράφων, τόσο η οικογένεια του θύματος όσο και η πλευρά των κατηγορουμένων μετρούν αντίστροφα τις ώρες για την έκδοση της ετυμηγορίας των δικαστών σχετικά με τον νομικό χαρακτηρισμό του εγκλήματος για το οποίο διεξήχθη πολύμηνη ακροαματική διαδικασία. Μια διαδικασία που στιγματίστηκε από την αποχώρηση σε αρχικό στάδιο των συνηγόρων πολιτικής αγωγής και την αντικατάστασή τους από τους Νίκο Κωνσταντόπουλο και Ζωή Κωνσταντοπούλου, από έντονους διαξιφισμούς στο πλαίσιο της απόδειξης, κυρίως ανάμεσα σε υπεράσπιση και πολιτική αγωγή, αλλά και από σημαντικές απώλειες μελών της έδρας, οι οποίοι κατά τη διάρκεια της δίκης έχασαν δικούς τους ανθρώπους.


Υπενθυμίζεται ότι ο ειδικός φρουρός, Επαμεινώνδας Κορκονέας, που κατηγορείται για τη δολοφονία του παιδιού (δικάζεται για «ανθρωποκτονία από πρόθεση με ενδεχόμενο δόλο»), διεκδικεί καταδίκη με ηπιότερο νομικό χαρακτηρισμό ή έστω την αναγνώριση ελαφρυντικών που θα μειώσουν το ύψος της ποινής, ενώ ο Βασίλης Σαραλιώτης, ο οποίος φέρεται ως απλός συνεργός «με ψυχική συνδρομή» στο έγκλημα, θα επιχειρήσει και με την απολογία του να καταδείξει ότι δεν έχει ο ίδιος ευθύνη για την πράξη του συναδέλφου του. Οι δύο απολογίες, που θα σηματοδοτήσουν και την ολοκλήρωση σε εύλογο χρόνο της δίκης, αναμένονται στα μέσα της εβδομάδας.


Από τη μακρά πάντως αποδεικτική διαδικασία, από την εξονυχιστική εξέταση τόσο των αυτοπτών μαρτύρων, στην οποία συνέδραμαν καίρια και η πρόεδρος της έδρας, Αντζελίτα Παπαβασιλείου, αλλά κι ο εισαγγελέας Χαρ. Λακαφώσης, όσο και των πραγματογνωμόνων, αλλά και αστυνομικών, εκείνο που καταδείχθηκε ήταν το έωλο του βασικού υπερασπιστικού ισχυρισμού του Επαμ. Κορκονέα, ότι πυροβόλησε στον αέρα αλλά επλήγη θανάσιμα το παιδί εξαιτίας του εποστρακισμού της σφαίρας.


Εν χορώ οι μάρτυρες έδειξαν βολή σχεδόν στην ευθεία με θύμα και δράστη αντικριστά, ενώ δεν επιβεβαιώθηκε και ο ισχυρισμός περί σοβαρών επεισοδίων με ρίψη μολότοφ εξαιτίας των οποίων κινδύνευσε η ζωή των δύο αστυνομικών, οι οποίοι παρά τις αντίθετες εντολές από το κέντρο, επέστρεψαν πεζή στον χώρο. Για να κοπεί βίαια το νήμα μιας ζωής που μέτρησε μόνο 15 χρόνια. *

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.