Ανταπόκριση του Βιτόριο Αριγκόνι από την κατεχόμενη Λωρίδα της Γάζας και πλήρης ανασκευή της ισραηλινής προπαγάνδας περί χαλάρωσης της πολιορκίας

4 Ιουλίου, 2010



Κέτσαπ, μαγιονέζα, κλωστή και βελόνες είναι τα αντικέιμενα που συμπεριλήφθηκαν την περασμένη εβδομάδα στην λίστα των λίγων αγαθών που επιτρέπεται να εισέλθουν τώρα στη Γάζα. Γεωργικά εργαλεία, ανταλλακτικά αυτοκινήτων, παιχnίδια και μακιγιάζ προστέθηκαν στη λίστα την Τρίτη, αντικείμενα που παρακολουθήσαμε να μεταφέρονται στη Λωρίδα φορτωμένα σε 130 φορτηγά.

Λαμβάνοντας υπόψη την απόφαση του Ισραήλ να «χαλαρώσει» την πολιορκία της Γάζας επιτρέποντας την είσοδο περισσότερων αγαθών, ο B'Tselem, ο Ισραηλινός οργανισμός για τα ανθρώπινα δικαιώματα σχολίασε: «Αυτό είναι ένα πρώτο, μικρό βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση, την κατεύθυνση που θα φέρει το Ισραήλ σε ευθυγράμμιση με τις υποχρεώσεις του».

Ένα πραγματικά μικροσκοπικό βήμα, αν λάβουμε υπόψη ότι πριν την έναρξη της πολιορκίας, περισσότερα από δέκα χιλιάδες φορτηγά το μήνα δέσχιζαν μόνο το πέρασμα Karni και ακόμη και τότε αυτές οι διανομές ήταν μίλια μακριά από τα 500 φορτία αγαθών τη μέρα (15000 φορτηγά το μήνα), το ελάχιστο που επιβάλλεται από τα Ηνωμένα Έθνη για να καλυφθούν οι ανάγκες του ενάμιση εκατομμυρίου ανθρώπων.



Σύμφωνα με ορισμένους Παλαιστίνιους πολιτικούς αναλυτές, αυτό το βήμα μπορεί ακόμη και να είναι αντιπαραγωγικό, γιατί αποτελεί μία προσπάθεια νομιμοποίησης της πολιορκίας. Αυτή είναι μία πολιορκία που έχει τη μορφή συλλογικής τιμωρίας ενάντια σε έναν πληθυσμό πολιτών. Ως τέτοια παραβιάζει το Άρθρο 33 της Τέταρτης Συνθήκης της Γενεύης και θεωρείται παράνομη από από όλες τις μεγάλες οργανώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα, είτε αυτές είναι κυβερνητικές είτε όχι, όπως η Διεθνής Αμνηστία και ο Διεθνής Ερυθρός Σταυρός διακύρηξαν πρόσφατα.



Τσιμέντο, σίδηρο και κάθε άλλο υλικό οικοδόμησης συνεχίζει να απαγορεύεται στη Λωρίδα της Γάζας σε τέτοιο βαθμό που, σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη, ένα χρόνο μετά τους βομβαρδισμούς της επιχείρησης «Χυτό Ατσάλι», το 75 % των κατεστραμμένων κτιρίων χάσκουν ακόμη ανάμεσα στα ερέιπια.



Σύμφωνα με τον Christopher Gunness, εκπρόσωπο του UNRWA (Πρακτορείο Ηνωμένων Εθνών για τους Παλαιστίνιους πρόσφυγες), η νέα πολιτική του Ισραήλ είναι μία προσπάθεια να ρίξει στάχτη στα μάτια της διεθνούς κοινότητας και να συγκαλύψει την κατάφωρη παραβίαση της διεθνούς νομοθεσίας: «Η στρατηγική των Ισραηλινών είναι να κάνει τον κόσμο να μιλάει για ένα τυχαίο σακί τσιμέντο το οποίο αφήνεται να περάσει από την μια πλευρά και ένα υποστηριζόμενο σχέδιο από την άλλη. Αυτό που πραγματικά χρειαζόμαστε είναι η πλήρης και ελεύθερη πρόσβαση από όλα τα περάσματα. »

Όλα τα μάτια είναι αυτή τη στιγμή στραμένα στην οφθαλμαπάτη των ανοιχτών ισραηλινών περασμάτων. Ωστόσο ξεχνώντας να λάβουν υπόψη τα αιγυπτιακά σύνορα είναι ένα λάθος. Το πέρασμα στη Rafah εξακολουθεί να παραμένει μισάνοιχτο, ή ακόμη καλύτερα.. μισόκλειστο. Οι αιγυπτιακές συνοριακές αρχές αρνούνται να επιτρέψουν τη διέλευση οποιουδήποτε είδους αγαθών, συμπεριλαμβανομένων τόνων διατροφικών προμηθειών και φαρμάκων τα οποία έχουν συγκεντρωθεί τις τελευταίες εβδομάδες από την ένωση φαρμακοποιών του Καίρου. Οι τραμπούκοι του περιβόητου αιγύπτιου Mubarak, γνωστοί για την σκληρή αντιμετώπιση των Παλαιστινίων πολιτών, συμπεριλαμβανομένων των γυναικών, παιδιών και αρρώστων, έχουν στείλει πίσω τις τελευταίες βδομάδες εκατοντάδες ταξιδιωτών με κανονικά διαβατήρια και βίζες.

Για διεθνείς που σχεδιάζουν να έρθουν και να αναφέρουν αυτά που βλέπουν ή να υποστηρίξουν τον πληθυσμό της Γάζας με οποιονδήποτε τρόπο η είσοδος από «το πέρασμα της Rafah» παραμένει απαγορευμένη γι’αυτούς. Ο John, ένας ανεξάρτητος δημοσιογράφος που μας συνόδευε από το Διεθνές Κίνημα Αλληλεγγύης για να αναφέρει την καθημερινή παρενόχληση που αντιμετωπίζουν οι αγρότες από τους ισραηλινούς ελεύθερους σκοπευτές στα σύνορα, τελικά πέρασε από τα τούνελ όταν κουράστηκε να περιμένει στο Al Arish για μία άδεια εισόδου που ποτέ δεν ήρθε.

Η ιταλική κρατική τηλεόραση προσπαθεί να περάσει το μήνυμα ότι η πολιορκία έχει χαλαρώσει ως μία πράξη γενναιοδωρίας από μέρους της ισραηλινής κυβέρνησης, όμως η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική. Η πολιορκία η ίδια πρέπει αρθεί πλήρως γιατί αυτό που χρειάζοντια οι άνθρωποι εδώ σίγουρα δεν είναι πατατάκια και οδοντογλυφίδες. Χρειάζονται τσιμέντο, σίδηρο, φάρμακα, ιατρικές προμήθειες καθώς και όλα τα απαραίτητα που θα έρχονταν υπό κανονικές συνθήκες μέσω των εισαγωγών και εξαγωγών. Μόνο αυτά τα μέσα θα βοηθήσουν να τονωθεί η οικονομία και θα κάνουν τη Γάζα αυτάρκη, εκτός του ανοίγματος των συνόρων ώστε να καταστεί δυνατό για οποιονδήποτε να έρθει ή να φύγει από αυτή τη φυλακή.

Αυτό που έχουμε μπροστά στα μάτια μας αυτές τις μέρες είναι η τεχνητή εικόνα μίας τραγικής κατάστασης, η οποία έχει φτιαχτεί έτσι ώστε να φαίνεται σαν μία βελτίωση έπειτα και από την κοσμητική χειρουργική της ισραηλινής και της αιγυπτιακής προπαγάνδας.Εν μέσω αυτών των μεγάλης εμβέλειας ήχων της προπαγάνδας, τα συγχαρητήρια του Tony Blair στο Ισραήλ για την υποτιθέμενη «χαλάρωση» του αποκλεισμού συναντά μια έντονη αντίθεση. Πίσω από τα χαμόγελα του Blair, μίας από τις μαριονέτες του Κουαρτέτου (ΗΠΑ, ΕΕ, Ρωσία, ΟΗΕ) που επί χρόνια δεν έχει παράξει τίποτα περισσότερο από άχρηστα δελτία τύπου, βρίσκεται όλη η σήψη των πέτρινων καρυάτιδων που από κοινού στηρίζουν την τωρινή γενοκτονία των ιρακινών, όπως και η πολιτική χαλαρότητα των ευρωπαικών κυβερνήσεων για την αντιμετώπιση της παλαιστινιακής τραγωδίας.

Είμαι πρόθυμος να υπενθυμίσω στον Tony Blair ότι αν δύο επιπλέον σακιά αλεύρι εισέλθουν στην πολιορκημένη Λωρίδα της Γάζας, σίγουρα δεν είναι χάρη στη δικό του έργο μέσα στο ευνουχισμένο κουαρτέτο ή οποιοδήποτε άλλο όργανο που είναι υπεύθυνο για την επίλυση της ισραηλινής κατοχής στην Παλαιστίνη. Είναι χάρη στις θυσίες επί σειρά ετών χιλιάδων απλών πολιτών ανά τον κόσμο αφοσιωμένων στα δικαιώματα των Παλαιστινίων. Είναι μία προσπάθεια που κορυφώθηκε με τη δολοφονία εννιά τούρκων ακτιβιστών του Mavi Marmara με τον ίδιο τρόπο όπως πριν απ’αυτούς ο Tom Hurndall και η Rachel Corrie έδωσαν τις ζωές τους για το καλό της Γάζας.

Την παραμονή του δεύτερου πολέμου του Κόλπου οι New York Times επινόησαν την φράση «δεύτερη παγκόσμια δύναμη», για να ορίσουν το παγκόσμιο κίνημα ειρηνιστών που γέμισαν χιλιάδες πλατείες ανά τον κόσμο. Αυτοί οι πολίτες διαδήλωναν ενάντια σε έναν πόλεμο που «ποτέ πριν στην ιστορία δεν είχε αντιμετωπιστεί με τόσο μεγάλη εχθρότητα». Λοιπόν, αυτή η δεύτερη παγκόσμια δύναμη ενώθηκε τώρα μαζί μας στο πεδίο και στέκεται στο πλευρό των Παλαιστινίων: είναι τώρα το Ισραήλ που βρίσκεται σε κατάσταση πολιορκίας.

Παραμείνετε ανθρώπινοι.

Βιτόριο Αριγκόνι από την πόλη της Γάζας

(μετάφραση  Daniela Filippin)